این «گمان بدی» درباره‌ی امام مهدی علیه السّلام است که واقعیّت ندارد؛ چراکه بنا بر روایات متواتر اسلامی، امام مهدی علیه السّلام خلیفه‌ی خداوند و خلیفه‌ی پیامبر اوست و با این وصف، هرگز بر خلاف کتاب خداوند و بر خلاف سنّت پیامبر او عمل نمی‌کند و تبعاً هیچ بی‌گناهی را نمی‌کشد و شکم هیچ زن حامله‌ای را پاره نمی‌کند! چنین جنایاتی تنها از خلیفه‌های مردم سر می‌زند که جبّار و ستمگر هستند و برای کسب و حفظ قدرت، خون بی‌گناهان را می‌ریزند و در زمین تباهی می‌انگیزند؛ مانند خلیفه‌های اموی و عبّاسی در گذشته و خلیفه‌ی داعش و حاکمان مستبدّ دیگر در زمان کنونی که از هیچ جنایتی برای کسب و حفظ قدرت فروگذار نکرده‌اند، در حالی که امام مهدی علیه السّلام توسّط خداوند و پیامبر او منصوب شده است و آن دو بر خلاف مردم، جبّاری ستمگر را منصوب نمی‌کنند تا خون بی‌گناهان را بریزد و در زمین تباهی انگیزد. از این رو، وقتی فرشتگان نیز مانند شما چنین گمان بدی یافتند و ترسیدند که خلیفه‌ی خداوند در زمین در آن تباهی انگیزد و خون بی‌گناهان را بریزد، خداوند ترس آنان را نابجا دانست و یادآوری کرد که او بهتر می‌داند چه کسی را خلیفه‌ی خود در زمین قرار دهد؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾[۱]؛ «و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمین خلیفه‌ای را قرار دهنده‌ام. گفتند: آیا در آن کسی را قرار می‌دهی که در آن تباهی می‌انگیزد و خون‌ها می‌ریزد؟! در حالی که ما به ستایش تو تسبیح می‌گوییم و تو را تقدیس می‌کنیم، گفت: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید» و سپس نام همه‌ی خلفاء خود در زمین را به اطّلاع آنان رساند تا بدانند که آنان همگی امامان هدایت و عدالت هستند و هیچ کافر یا ظالمی در میان آنان نیست؛ چنانکه یکی از یارانمان ما را خبر داد، گفت:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾[۲]، مَا كَانَتْ تِلْكَ الْأَسْمَاءُ؟ فَقَالَ: كَانَتْ أَسْمَاءَ خُلَفَاءِ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ؛ لِأَنَّهُ لَمَّا قَالَ لِلْمَلَائِكَةِ: ﴿إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾[۳]، فَعَلَّمَ آدَمَ أَسْمَاءَ خُلَفَائِهِ فِي الْأَرْضِ كُلَّهَا، لِيُنْبِأَ الْمَلَائِكَةَ، فَيَعْلَمُوا أَنَّهُ لَا يَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ خَلِيفَةً، وَلَكِنْ يَجْعَلُ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءَ وَالصَّالِحِينَ، وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا، ﴿فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ﴾[۴]، وَكَانَ الْمَهْدِيُّ وَاللَّهِ مِنْ تِلْكَ الْأَسْمَاءِ»[۵]؛ «از منصور درباره‌ی سخن خداوند بلندمرتبه پرسیدم که می‌فرماید: ”و همه‌ی نام‌ها را به آدم آموخت، سپس آنان را بر فرشتگان عرضه کرد، پس گفت: من را از نام‌های اینان خبر دهید اگر راست می‌گویید“، آن نام‌ها چه بود؟ پس فرمود: نام‌های خلفاء خداوند در زمین بود؛ زیرا او هنگامی که به فرشتگان فرمود: ”من در زمین خلیفه‌ای را قرار دهنده‌ام. گفتند: آیا در آن کسی را قرار می‌دهی که در آن تباهی می‌انگیزد و خون‌ها می‌ریزد؟!“ پس همه‌ی نام‌های خلفاء خود در زمین را به آدم آموخت تا به فرشتگان خبر دهد، پس بدانند که او در آن کسی که در آن تباهی می‌انگیزد و خون‌ها می‌ریزد را خلیفه قرار نمی‌دهد، بلکه پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان را قرار می‌دهد و آنان نیکو رفیقانی هستند، ”پس چون آن‌ها را از نام‌های آنان آگاه کرد گفت: آیا به شما نگفتم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و چیزی که آشکار می‌کنید و چیزی که پنهان می‌دارید را می‌دانم؟!“ و به خدا سوگند که مهدی یکی از آن نام‌ها بود».

این است سخن کسانی از مردم که چون آنان را به سوی مهدی دعوت می‌کنیم می‌گویند: آیا او کسی است که «مردها را می‌کشد و شکم زن‌های حامله را پاره می‌کند»؟! در حالی که پاسخ ما به آنان مبتنی بر پاسخ خداوند به فرشتگان است و آن اینکه خداوند مهدی را خلیفه‌ای در زمین قرار داده است و خداوند چیزی می‌داند که شما نمی‌دانید؛ چنانکه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی فرموده است: «هرآینه خلفاء خداوند در زمین کسانی هستند که به قدر هر چیز در آن و جایش هدایت شده و از هر ظلمی پاکیزه گردیده‌اند، تا هر چیز در آن را به پشتوانه‌ی پاکیزگی‌شان، در جایی که خداوند برای آن قرار داده است قرار دهند، تا بدین سان عدالت ورزند و ظلم را از میان بردارند»[۶].

با این وصف، مهدی تنها با کسانی می‌جنگد که با خداوند و پیامبر او جنگ دارند و آنان کسانی از کافران، منافقان و ظالمانند که با سوء استفاده از قدرت و ثروت خود، به حفظ حاکمیّت طاغوت و جلوگیری از حاکمیّت خداوند می‌پردازند و جز با اجبار دست از فتنه‌انگیزی و فساد بر نمی‌دارند. مهدی داناترین مردم به قرآن و سنّت است و تنها برای تطبیق آن دو ظهور می‌کند و از این رو، تنها کسانی را می‌کشد که کشتن آن‌ها بنا بر قرآن و سنّت جایز است. او دشمن مستکبران و دوست مستضعفان است و صلح، امنیّت و آرامش را برای مظلومان به ارمغان می‌آورد و امکانات را از انحصار طبقه‌ی ظالم خارج می‌کند و جهان را همان طور که از ظلم پر شده است از عدالت پر می‌سازد؛ چنانکه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی فرموده است: «آرامش شب‌ها و خرّمی روزهای تو مهدی است. شادی ماندگار و شیرینی روزگار تو مهدی است. خوش‌بختی دنیا و رستگاری آخرت تو مهدی است»[۷] و فرموده است: «احکام خداوند را در میانشان جاری خواهد ساخت و عدالت مطلق را در پستوی خانه‌ها و آغل گوسفندانشان داخل خواهد نمود، بل آنان را به سرزمین‌های موعودی خواهد رساند که در آن‌ها شیر و عسل جاری است و خاکش زعفران ساییده و سنگریزه‌اش الماس و مروارید است»[۸] و فرموده است: «[خداوند] به کسانی از شما که حق را بشناسند و بر سرِ آن ایستادگی کنند وعده داده است که آنان را در زمین مکنت دهد و آیین پسندیده‌ی‌‌شان را برایشان بگستراند و ترسشان را پس از دیری به امنیّت تبدیل نماید، تا او را به پیراستگی بپرستند و کسی را با او شریک نسازند. آن‌گاه کسانی که بر خداوند دروغ بستند از رحمت او نومید خواهند شد و خواهند دانست که او را در زمین عاجز نتوانند کرد و خداوند به وعده‌ی خود وفا می‌کند و او را نوری است که گستراننده‌ی آن است، هر چند کافران خوش ندارند»[۹].