پنج شنبه ۶ مهر (میزان) ۱۴۰۲ هجری شمسی برابر با ۱۲ ربیع الأوّل ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 پرسش جدید: چگونه می‌توانم از فتاوای علامه منصور هاشمی خراسانی درباره‌ی موضوعات مختلف مانند نماز و روزه و غیره مطّلع شوم؟ آیا ایشان رساله‌ی توضیح المسائل ندارند؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. مقاله‌ی جدید: مقاله‌ی «شیعه در گرداب تباهی» نوشته‌ی «حسن میرزایی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: پنج گفتار از آن جناب درباره‌ی اوقات نمازهای یومیّه. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ آیاتی از قرآن که بر این دلالت دارند؛ آیه‌ی ۱۶. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading
نقدها و بررسی‌ها
رفتن
به کد
<</۱۲۳۴۵۶۷۸۹/>>
رفتن به
صفحه
نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی
کد شماره کد موضوع و متن نقد نویسنده‌ی نقد تاریخ نقد تعلیق
۱۳۳ ۱۳۳
عقاید؛ شناخت خداوند (وجود، صفات و افعال)
جناب علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی در صفحه‌ی ۱۸۲ کتاب شریف «بازگشت به اسلام» در باب «ضرورت پیامبران» فرموده‌اند: «روشن است که این کار [یعنی آگاه کردن هر انسان از اسباب کمال و زوالش و از موجبات رضایت و کراهت خداوند]، یا به صورت مستقیم انجام می‌شود، به این ترتیب که خداوند بدون واسطه، هر انسانی را از اسباب کمال و زوالش و موجبات رضایت و کراهت خود آگاه می‌گرداند و یا به صورت غیر مستقیم انجام می‌شود، به این ترتیب که خداوند برخی انسان‌ها را از اسباب کمال و زوالشان و موجبات رضایت و کراهت خود آگاه می‌گرداند تا برخی دیگر، به آن‌ها رجوع کنند و از طریق آن‌ها، اسباب کمال و زوالشان و موجبات رضایت و کراهت خداوند را بشناسند.» در پاسخ به این سؤال که چرا خداوند راه دوم را برگزید، نه راه اول را، چه باید گفت؟ به عبارت دیگر، چه ضرورت یا حکمتی وجود داشته در اینکه خداوند راه کمال و زوال انسان‌ها را به برخی انسان‌ها نشان داده است، نه به همه‌ی آن‌ها؟ با تشکّر از وقتی که صرف می‌کنید.
میکائیل ۱۴۰۰/۱۲/۳
۱۳۲ ۱۳۲
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ گفته‌ها و نوشته‌ها
فرهاد گلستان ۱۴۰۰/۶/۹
۱۳۱ ۱۳۱
مقدّمات؛ حجّت؛ خلیفه‌ی خداوند؛ روایات رسیده از خلفاء خداوند (واحد و متواتر)
پرستو ۱۴۰۰/۵/۹
۱۳۰ ۱۳۰
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ گفته‌ها و نوشته‌ها
رسول ۱۴۰۰/۳/۶
۱۲۹ ۱۲۹
مقدّمات؛ حجّت؛ خلیفه‌ی خداوند؛ روایات رسیده از خلفاء خداوند (واحد و متواتر)
سؤالی فکرم را مشغول کرده است: مطابق با روایاتی ظنّی که در ذهن دارم، وقتی عضوی از خانواده‌ی ما نیازمند است، نباید به جای او به کسی که از خانواده‌ی ما نیست کمک کنیم و وقتی همسایه یا خویشاوند ما نیازمند است، نباید به غریبه کمک کنیم. سؤال من این است که این ترجیح دادن چه علّتی دارد و آیا می‌توان آن را به سطوح دیگری از جامعه تعمیم داد؟ مثلاً آیا کمک به هم‌وطن نسبت به بیگانه باید ترجیح داده شود؟ آیا دوست داشتن وطن و وطن‌پرستی، جایی در اسلام دارد؟ با توجّه به معارف کتاب شریف «بازگشت به اسلام» و «هندسه عدالت»، مرزهای کشورها چیزی جز خطوطی اعتباری از سوی انسان‌ها نیست و آنچه حقیقت دارد کلّ جهان است. با این حال، از یک طرف به نظر می‌رسد که ترجیح هم‌وطن نسبت به بیگانه، مانند ترجیح همسایه نسبت به غریبه باشد و در صورت صحّت دومی، اولی نیز صحیح باشد و از طرف دیگر، بسیاری از بزرگان بر وطن‌پرستی و عشق به وطن تأکید داشته‌اند؛ مانند اینکه گفته‌اند: «چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد» و اشعار دیگری که خود بهتر می‌دانید. حتّی احادیثی از پیامبر و اهل بیت درباره‌ی دوست داشتن وطن شنیده‌ام که نمی‌دانم واقعیت دارد یا نه و بیش از پیش سر در گم شده‌ام. لطفاً با دلایل یقینی، ابعاد مختلف این مسأله را تبیین بفرمایید.
صابر ۱۴۰۰/۳/۳
۱۲۸ ۱۲۸
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ گفته‌ها و نوشته‌ها
نوید رضوی ۱۴۰۰/۱/۲۷
۱۲۷ ۱۲۷
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ وجود مهدی و ویژگی‌های او
عبد الرحمن انوری ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
۱۲۶ ۱۲۶
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ گفته‌ها و نوشته‌ها
کریمی ۱۳۹۹/۱۱/۲۲
۱۲۵ ۱۲۵
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ اقدامات و اهداف
علی ۱۳۹۹/۹/۹
۱۲۴ ۱۲۴
مقدّمات؛ حجّت؛ خلیفه‌ی خداوند؛ ضرورت و صفات خلیفه‌ی خداوند
حسن ۱۳۹۹/۵/۱۴
۱۲۳ ۱۲۳
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ وجود مهدی و ویژگی‌های او
توحید ۱۳۹۹/۵/۳
۱۲۲ ۱۲۲
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ وجود مهدی و ویژگی‌های او
من میان سخنان شما در مورد مهدی دو تناقض دیده‌ام. اگر در مورد آن‌ها وضاحت دهید من را ممنون ساخته‌اید: ۱ . شما در مورد تولّد پسر حسن عسکری، هر دو حالت را در نظر گرفته‌اید: تولّد و عدم تولّد. اگر عدم تولّد را در نظر بگیریم، یک تناقض بسیار بزرگ ایجاد می‌شود و آن اینکه تصوّر کنیم شخصی صدها سال پس از مرگ پدرش تولّد شده است!!! اگر فرض کنیم که او در گذشته تولّد شده است، این دلالت بر موجودیّتش در حال حاضر نمی‌کند؛ زیرا خیلی غیر معقول است که ادّعا کنیم فلان شخص امروز وجود دارد چون هزار و چند سال پیش تولّد شده بود!!! یگانه راه تأیید موجودیّت یک جسم قابل مشاهده مثل انسان، مشاهده است و بس. ۲ . شما نوشته‌اید که راه رسیدن به یقین، مراجعه به راهنمای وقت است. اگر این طور باشد، شما که راهکارتان را به راهنمای وقت عرضه نکرده‌اید تا از درست بودن برنامه‌ی خود متیقّن شوید. چگونه از دیگران برای عمل بر اساس ظن انتقاد می‌کنید، در حالی که اقدام خودتان هم بر اساس ظنّ است؟! چون شما تنها گمان می‌کنید که کارتان مورد تأیید مهدی است، نه اینکه او خود تأیید کرده باشد.
اسد ۱۳۹۹/۳/۲۶
۱۲۱ ۱۲۱
مقدّمات؛ حجّت؛ خلیفه‌ی خداوند؛ ضرورت و صفات خلیفه‌ی خداوند
اسد ۱۳۹۹/۳/۱۷
۱۲۰ ۱۲۰
عقاید؛ شناخت خلفاء خداوند؛ مهدی؛ منصور زمینه‌ساز ظهور مهدی؛ گفته‌ها و نوشته‌ها
احمد رضا ۱۳۹۹/۱/۱۸
۱۱۹ ۱۱۹
مقدّمات؛ حجّت؛ خلیفه‌ی خداوند؛ طریقه‌ی شناخت خلیفه‌ی خداوند (معجزه و نص)
برخی می‌گویند همان طور که حضرت مهدی (ع) موعود هستند، دعوت‌کنندگان و زمینه‌سازان ظهور ایشان به حکم عقل سلیم باید موعود باشند؛ زیرا عقل حکم می‌کند که رسول خدا و سایر ائمه‌ی اهل بیت به آن‌ها بشارت دهند و مردم را به سوی آن‌ها سوق دهند. حال چگونه است که علامه خراسانی اصرار دارند فقط بر موارد یقینی کتاب «بازگشت به اسلام» تکیه کنیم و به مواردی که به خراسانی موعود در احادیث معتبر اشاره شده تکیه نکنیم؟ در این صورت چگونه به یقین کامل برسیم؟ در مجموع روایاتی که از رسول خدا (ص) و امیر مؤمنان و سایر ائمه‌ی اهل بیت نقل شده به صراحت موارد ذیل برای شناخت یکی از نایبان خاص حضرت مهدی (ع) اشاره شده: - صاحب پرچم‌های سیاه - هاشمی و خراسانی بودن - جوانی زیبا روی - در کف دست چپش خالی است. - پیشاپیش لشکرش شعیب بن صالح تمیمی است. - گنج های طالقان او را اجابت می کنند. - با بنی امیّه‌ی آخر زمان (سفیانی) جنگ می‌کند و او را شکست می‌دهد. - حضرت مهدی در لشکرش پنهان است و او را هدایت می‌کند و ... همه‌ی این موارد نشان از آن دارد که رسول خدا و ائمه‌ی اهل بیت لازم دیده‌اند نشانه‌هایی را برای شناسایی او مطرح نمایند، همان طور که سلمان فارسی هنگام ورود به مدینه نشانه‌هایی را که از کتب آسمانی برداشت کرده بود با رسول خدا تطبیق داد و به یقین کامل رسید و به حضرت ایمان آورد. لطفاً در این مورد بیشتر توضیح دهید.
علی راضی ۱۳۹۸/۱۲/۲۵
رفتن
به کد
<</۱۲۳۴۵۶۷۸۹/>>
رفتن به
صفحه
دانلود مجموعه‌ی نقدها و بررسی‌ها
نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی منصور هاشمی خراسانی