×
Вуруд ба пойгоҳ
Матолиби рӯз
Номаи рӯз
Номаи арзишманд аз он ҳазрат ки ҳовии си дастури ахлоқӣ аст.
Яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт: Барои Мансури Ҳошимии Хуросонӣ аъядуллоҳи таъоло номае навиштам ва аз ӯ хостам ҳар амале ки пас аз шинохти ҳақ ва ёрии он бояд анҷом диҳам то растгор шавамро бароям бинависад. Пас бароям навишт:
<<Ва аммо баъд;
[1 .] Намозро дар аввали вақти он барпо дор.
[2 .] Нофилаи шабро тарк накун ва дар саҳаргоҳ ба истиғфор кӯш.
[3 .] Агар метавонӣ ки лаҳзае аз Худованд ғофил набошӣ пас набош; Чароки ғафлат аз Ӯ решаи ҳар гуноҳе аст.
[4 .] Маргро бисёр ёд кун ва ба зиёрати қабрҳо бирав; Чароки дере бар замин нахоҳӣ монд.
[5 .] Панҷшанбеи аввал ва охар ва чоҳоршанбеи васати ҳар моҳро рӯза бигир; Чароки ин суннат аст.
[6 .] Садақа бидеҳ; Чароки гоноҳонатро фуру мерезад.
[7 .] Бо падар ва модарат некӣ кун,...
Гуфтори рӯз
Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки ақл муҳиббатӣ Худододӣ ва ғайри иктисобӣ аст, вале корбурди он бар дорандагонаш воҷиб аст.
Тарҷумаи гуфтор:
Валид ибни Маҳмуди Саҷистонӣ моро хабар дод, гуфт: Аз мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар бораи ақл пурсидам ки оё он муҳиббате аз ҷониби Худованд аст ё барои мардум дар он нақше вуҷуд дорад? Фармуд: Балки он муҳиббате аз ҷониби Худованд аст ва барои мардум дар он нақше вуҷуд надорад! Гуфтам: Пас чаро Худованд касеро некуҳиш кардааст ки ақлро ба кор намебаранд?! Фармуд: Ба куҷо рафтӣ эй Валид?! Ҳароина Худованд ба онон ақле бахшида ва ононро ба корбурди он фармон дода, вале онро ба кор набурдаанд, пас ононро бар тарки корбурдаш некуҳиш кардааст! Оё ин сухани Ӯро нашунидаи ки мефармояд: <<Барои онон ақлҳое ҳаст ки бо он дар намеёбанд>>[1] ва ин суханашро ки мефармойед: <<Оё пас дар Қуръон андеша намекунанд ё бар ақлҳое қуфлҳояш ниҳода шудааст (то ба кор бурда нашавад)>>[2]?! Гуфтам: Фидоят шавам, ман дӯст медорам ки ақли бештаре касб кунам! Фармуд: Эй Валид! Ту ҳанӯз ҳамаи ақлатро ба кор набурдаи...
Дарси рӯз
Тарҷумаи дарс:
[Муқаддама]
Ҷамоъате аз ёронамон моро хабар доданд, гуфтанд: Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар бархӣ маҷолиси худ, барои мо имло кард, пас фармуд:
Ба номи Худованди бахшояндаи меҳрубон
Ситойиш барои Худованд Парвардигори ҷаҳониён ва дуруд бар Муҳаммад ва хонадои покизааш ва аммо баъд, бидонед -эй бандагони Худованд- ки Худованд дорои ҳикмат ва лутф аст ва аз ҳикмати Ӯ ин буда ки заминро аз вақте ки банӣ Одам алайҳи саломро дар он сокин карда, бидуни олимӣ одил ки Ӯро имоме барои онон қарор дода бошад то ононро ба амри Ӯ ҳидоят кунад, во нагузоштааст ва аз чизҳойе ки бар ин далолат дорад, сухани Ӯст ки фармудааст: <<Ҳароина дар замин халифаеро қарор диҳандаам>>[1] Ва фармудааст: <<Ҷуз ин нест ки ту бим диҳандаи ва барои ҳар қавме ҳидоятгаре вуҷуд дорад>>[2] Ва фармудааст: <<Рӯзе ки ҳар гурӯҳеро бо имомашон фаро Мехонем>>[3]...
Пурсиш ва посухи рӯз
Пурсиш:
Намози оётро чи мавориде ва бо чи каяфияте бояд хонд?
Посух:
Намози оёт дар вақти гирифтани хуршед ва моҳ, воҷиб аст; Ба далили сухани Худованд ки фармудааст: ﴿وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ﴾[1]; <<Ва аз оёти Ӯ шаб ва рӯз ва хуршед ва моҳанд, барои хуршед ё моҳ саҷда накунед ва барои Худованд саҷда кунед ки онҳоро офаридааст агар Ӯро парстиш мекунед>> Ва ба далили сухани мутавотир ва машҳури Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам ки фармудааст: «إِنَّ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ آیَتانِ مِنْ آیاتِ اللّهِ لا یَنْکَسِفانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ وَ لا لِحَیاتِهِ فَإِذا رَأَیْتُمْ ذَلِكَ فَافْزَعُوا إِلَی الصَّلاةِ»; <<Ҳароина хуршед ва моҳ ду оят аз оёти Худованд ҳастанд ки барои марги касе ё зиндагии ӯ намегиранд, пас чун онро дидед ба намоз пноҳ оваред>>[2] ва тардиде нест ки амри зоҳир дар вуҷуб аст...
↑[1] . Фуссилат/ 38
↑[2] . Барои ин мазмун дар манобеъи аҳли суннат нигоҳ кунед ба: Муснади Шофеъӣ, с178; Муснади Аҳмад, ҷ6, с76; Сунани Дорамӣ, ҷ1, с359; Саҳеҳул Бухорӣ, ҷ2, с23; Саҳеҳул Муслим, ҷ3, с27; Сунани ибни Моҷа, ҷ1, с401; Сунани Нисоъӣ, ҷ3, с124; Суннаи Байҳақӣ, ҷ3, с321 ва дар манобеъи шиъа нигоҳ кунед ба: Барқӣ, Ал-Маҳосин, ҷ2, с313; Кулайнӣ, Ал-Кофӣ, ҷ3, с463; Ибни Бобувей, Ман ло яҳзарул фақиҳ, ҷ1, с540; Тувсӣ, Таҳзибул Аҳком, ҷ3, с154
Нақд ва баррасии рӯз
Нақд:
Лутфан дар сурати салоҳдид, ҳадиси зерро дар сойт дарҷ намойед:
Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам фармуд: <<Ҳангоме ки парчамҳои сиёҳ аз Хуросон ба роҳ афтод ба сӯяш бишитобед агарчи бо синахез рафтан бар рӯйи барфҳо; Чароки соҳибони он парчамҳо аҳл ҳақ ҳастанд. Ҳақро мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, бори дигар мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, пас набард мекунанд ва пирӯз мешаванд ва ончи мехостад ба онҳо дода мешавад, вале дигар намепазиранд. Гӯйи бо чашми худ мебинам ки шамшерҳои худро ҳамойил кардаанд ва пеш метозанд то парчамҳоро ба Маҳдӣ алайҳи салом таслим кунанд. Огоҳ бошед ки онҳо ёрони Маҳдӣ ҳастанд ва заминаи ҳукумати ӯро фароҳам месозанд. Дилҳошон чун пораҳои оҳан аст>>.
Барраси:
Ин мазмуни ҳадиси мутавотире аст ки дар миёни аҳли ҳадис ба <<Ҳадисул Роёт>> машҳур аст ва қадимитарин,...
Мақолаи рӯз
Дар маҳзари хубон (1); Гуфтугӯе бо устоди фарзона ҷаноби дуктур Зокир Маъруф
Дар маҳзари хубон (1)
Гуфтугӯе бо устоди фарзона ҷаноби дуктур Зокир Маъруф
Масъули дафтари ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло
■ Пурсиш: Асаллому алейкум. Аз инки вақти арзишманди худро дар ихтиёри банда мегузоред, ташаккур мекунам. Ин рӯзҳо бӯҳрони ихтилоф дар ҷаҳони Ислом вориди марҳалаи ҷадиде шуда ва оташи низоъ дар миёни кишварҳои Исломӣ мушаххасан пас аз иқдоми таҳрикомези Арабистони Саъудӣ ба куштори иддае аз мухолифони сиёсӣ ва мазҳабии худ ва сипас бархӣ аксуламалҳои эҳсосӣ ва насанҷида дар Эрон, шӯълавар шудааст. Арзёбии куллии шумо аз ин авзоъ чист?
■ Посух: Алейкум салом ва раҳматуллоҳ. Мо ба хотири вақте ки барои амал ба вазифаи Исломии худ мегузорем, бар шумо миннате надорем. Аммо ин авзоъе ки ба гӯшае аз он ишора кардед, аз назари мо авзоъи ҷадиде нест,...
Ахбори пойгоҳ
Тоблои эълонот
Охарин матолиби пойгоҳ
Номаҳо
Фарозе аз номаи он ҳазрат барои яке аз ёронаш ки дар он ӯро панд медиҳад ва аз ҳамнишини бад барҳазар медорад.Номаӣ шигифт аз он ҳазрат дар итоб бо касоне ки ҳаққонияташро мебинанд ва ба ёриаш намешитобанд.Фарозе аз номаи он ҳазрат дар бораи яке аз ёронаш ки дар он ӯро панд медиҳад ва аз Худованд метарсонад.Гуфторҳо
Ду гуфтор аз он ҳазрат дар бораи барзах ва пурсиш дар қабрЧаҳор гуфтор аз он ҳазрат дар наҳйи аз пӯшидани либоси шӯҳрат ва баёни инки либоси руҳоният аз либоси шӯҳрат аст.Ҳафт гуфтор аз он ҳазрат дар бораи аҳкоми ҳайз ва истиҳозаШарҳҳо
Дарси панҷоҳу севвум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (3)Дарси панҷоҳу дуввум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (2)Дарси панҷоҳу якум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (1)Пурсишҳо ва посухҳо
Оё мард метавонад бе далил ва аз рӯйи майл занашро талоқ диҳад? Оё мард метавонад ғиёбӣ дар ҳузури ду шоҳид занашро талоқ диҳад? Оё зан метавонад ба далили мушкилдор будани мард дар бачадор шудан аз ӯ талоқ бигирад? Таклифи зан чист? Хуб зан бача мехоҳад вале мард мушкил дорад.Оё шумо ончи Мухтор дар хусуси Хувлӣ анҷом додро таъйид мекунед? Оё рафтори Мухтор бо дигар ширкат кунандагон дар воқеъаи Карбалоро адолат медонед?Лутфан бифармойед ҳукми бима ва бима кардан дар Ислом чист? Хусусан бимаҳои шахси солис дар қавонини роҳнамойи ва ронандагӣ ки дар бисёри кишварҳо иҷбори аст, ё бимаҳои хадамоти дармонӣ ва пизишкӣ ки дар сурати надоштан ва ибтол ба бемориҳои пурҳазина, фард мутаҳаммили машаққоти фаровоне мегардад ва чи басо наметавонад ҳазинаи дармони комили худ ё хонаводаашро таъмин намояд, ё пуле ки ағлаби касаба ё шоғилин ба унвони ҳаққи бима ба шакли моҳиёна ба марокизи бима мепардозанд...Нақдҳо ва баррасиҳо
Ҳамон тавр ки мустаҳзиред, ғайбати халифаи Худованд амрӣ масбуқ ба собиқа аст ва Худованд гоҳе бино бар маслиҳат иқдом ба он кардааст; Монанди ғайбати чиҳил рӯзаи Мӯсо ва ғайбати Солеҳ ва Хизр алайҳиму салом. Оё илали ғайбати ин анбиё бо мабнои ҳазарти Мансури Ҳошимии Хуросонӣ мунофоте надорад?Лутфан дар сурати салоҳдид, ҳадиси зерро дар сойт дарҷ намойед: Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам фармуд: <<Ҳангоме ки парчамҳои сиёҳ аз Хуросон ба роҳ афтод ба сӯяш бишитобед агарчи бо синахез рафтан бар рӯйи барфҳо; Чароки соҳибони он парчамҳо аҳл ҳақ ҳастанд. Ҳақро мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, бори дигар мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, пас набард мекунанд ва пирӯз мешаванд ва ончи мехостад ба онҳо дода мешавад, вале дигар намепазиранд...Бино бар таҳқиқоти мо, <<Мансури Ҳошимии Хуросонӣ>> як номи мустаъор аст.Дидгоҳҳо
Мақолаи «Иҳонати ғарб ба Расули Худо саллаллоҳу алйҳи ва олиҳи ва саллам; Авомил ва роҳкорҳо» навишта шуда тавассути «Дуктур Зокир Маъруф»Мақолаи «Тавзеҳе дар бораи таъйини рӯзи аввал ва охари моҳи мубораки Рамазон» навишта шуда тавассути «Дуктур Зокир Маъруф»Нуктаи «Ҳазораи аҳриман» навишта шуда тавассути «Илёс Ҳакимӣ»Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навишта шуда тавассути «Илёс Ҳакимӣ»Донлуди китоб ва нармафзор