<<Аз болои осмони ҳафтум ва зери замини чаҳорум хабар медиҳанд, вале аз ақоъиди Ислом огоҳии дурусте надоранд ва аз ҳалолу ҳароми он чизи дархурӣ намедонанд ва калимоти қасорашон чун қар қари калоғон бемаъно ва номафҳум аст! На дар замин илм решаи доранд ва на дар осмони тақво ситорае! Якеро бо хобӣ нодида аз роҳ ба дар мекунанд, дигареро бо нидоӣ ношунида! Якеро бо оётӣ нозил нашуда дар чоҳ меандозанд, дигареро бо ривоётӣ норасида! Якеро бо гуфторӣ беҳуда мефиребанд, дигареро бо тилисмӣ печида! Пас бадин сон ҳеҷ дари гушудаеро ба сӯӣ Маҳдӣ намегузоранд магар онки мебинанд ва ҳеҷ роҳи кӯтоҳеро ба рӯӣ ёронаш намегузоранд магар онки сад мекунанд ва ҳеҷ манзилгоҳи бикр ва покизаеро барои дӯстдоронаш намегузоранд магар онки ба ганд мекашанд! Ҳар рӯз ба ранге дар меоянд ва дар бораи худ иддаъои ҷадиде мекунанд ва ба кашфи тозае ноъил мешаванд; Чароки ҷоҳталабиҳо ва газзофагӯиҳошонро поёне нест. Ҳақро ба ботил меомезанд ва ростро ба дурӯғ меолоянд, то ҷойе ки на барои ҳақ ҳурмате мемонад ва на барои рост қимате! Ҳангоме ки парчами ҳақ барафрошта мешавад кист ки онро бишносад ва ҳангоме ки сухани рост гуфта мешавад кист ки онро бипазирад?! Чашмҳо кӯр ва гӯшҳо кар ва дастҳо хаста шудааст ва дигар ҳавсалае барои санҷиш ва баррасӣ нест; Чароки муддаъиён, тухми бадгумониро дар ҳар ҷо пошидаанд ва ғубори бадбиниро дар замин ва замон барангехтаанд ва ҷонро ба гулуҳ ва кордро ба устухон расондаанд>>.