Фаҷойеъи Миёнмор
Гувоҳи дигар бар зарурати ташкили иттиҳодияи кишварҳои Исломӣ

Аз он замон ки шайтон ва аёдии ӯ, музиёна тафаккури шуми миллиятгароӣ ва ватанпарастиро ба даруни миллиятҳои мусалмон тазриқ карданд ва бо таблиғоту илқоъоти шароратбори хеш, ҳуввияти асил ва фаромарзии мусалмононро аз онон гирифтанд ва ҳуввиятӣ ҷаълӣ ва эътиборӣ дар чаҳорчӯби марзҳои сохтагӣ ба онон бахшиданд, мусалмонон рӯз ба рӯз аз якдигар фосила гирифтаанд ва ба сокинони ҷазоъирӣ ҷудо ва дурафтода аз якдигар табдил шудаанд; Ҳамчунонки ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъолло ин фоҷеъаи асафборро ба хубӣ тавсиф карда ва фармудаанд:

<<Кофирон пас аз сайтара бар мусалмонон, сарзаминҳои ононро мутаносиб бо амёл ва манофеъи дарозмуддати худ, тақсим карданд ва хутутӣ мавҳум бо унвони марзро бидуни дар назар гирифтани масолеҳи сокинони мусалмон, дар миёни онон тарсим намуданд ва бо ин шева, эҳсоси ягонагиро аз онон гирифтанд ва иттиҳоди онон бо якдигарро ба орзуӣ дуру дароз табдил карданд. Бо муруре бар нақша ва торихи сарзаминҳои Исломӣ ошкор мешавад ки бештари ин хутути марзӣ дар миёни мусалмонон, мустақиман бо қалами кофирони ғарбӣ ва барои таъмини манофеъи яксӯяи онон расми шуда ва ҳеҷ бунёде бар ақл ва шаръ надошта ва ҳеҷ хайре барои мусалмонон ба армуғон наёвардааст. Бо ин васф, ҳамаи таъаҷҷуб аз мусалмононе аст ки ин хутути хиёлиро ватани худ меноманд ва муқаддас мешуморанд ва муъаррифи моҳияти худ мепиндоранд!>>[1]

Дар натиҷаи ҳамин <<Сиёсати шайтонӣ>> ва <<Бӯҳрони ҳуввият>> аст ки имрӯз мусалмонон дар ақсоӣ нуқоти ҷаҳон бо якдигар бегона шудаанд ва худро уммати воҳид эҳсос намекунанд, балки давлатҳои мусалмон ҳеҷ нақши муъассир ва созандае дар ростои ислоҳи муносибот ё рафъи мӯъзалоти мусалмонони ҷаҳон эйфо наменамоянд ва ҳамагӣ худхоҳона машғул ба хеш ё дар андешаи сиёнат аз манофеъи миллӣ (!) ҳастанд; Зеро танҳо Исломеро меписанданд ки дар чаҳорчӯби марзҳои ҷуғрофиёӣ ва таъорифи сиёсии худашон маъно шуда бошад ва эҳёнан бо манофеъи майҳанӣ ё матомеъи шахсии онон тазодде надошта бошад. Балки бо камоли таъассуф, бархӣ аз давлатҳои мусалмон, табдил ба руқабои мутахоссим ва маъониди сиёсӣ, низомӣ ва истротежики якдигар шудаанд ва аз ҳеҷ талоше барои тахриб ва тазъифи ҳам музойиқа намекунанд! Рӯшан аст ки дар чунин авзоъи нобасомон ва нобаҳанҷорӣ, ҳамгароӣ ва таъовуни Исломии ҷиддан махдуш мешавад ва мустазъафони мусалмон дар ақсоӣ нуқоти ҷаҳон бидуни ҳеҷ гуна ҳимоят ва дифоъе, таҳти анвоъи бедоди, ҷиноят ва маҳрумият қарор мегиранд ва касе нест ки ба фарёди онон бирасад.

Намунаи боризи чунин зойеъаи асафборе авзоъи вахими мусалмонон дар кишвари Миёнмор аст; Кишварӣ нисбатан паҳновар дар осиёӣ ҷануби шарқӣ ки мусалмонони мустазъафи он аз қавмияти <<Руҳинагиё>> ки ҷамъияти онҳо беш аз 1 милион нафар бароварда мешавад, ба ҷурми онки мусалмон ва ақалияти динӣ ва қавмӣ ҳастанд, ба расмият шинохта намешаванд ва аз камтарин ҳуқуқи инсонӣ ва шаҳравандии хеш маҳрум ҳастанд. Тавзиҳ онки дар соли 1986 милодӣ давлати Миёнмор қонуни шаҳрвандиро тасвиб намуд, аммо бо камоли таъаҷҷуб 9 даста аз ақвоми сокини Миёнмор аз ҷумла қавми пур нуфуси Руҳингёро аз ҳуқуқи шаҳрвандӣ маҳрум намуд! Аз ин рӯст ки мақомоти расмии Миёнмор мусалмононро шаҳрвандони Миёнмор ба шумор намеоваранд ва бо камоли густохӣ ва вақоҳат роҳи ҳалли ихтилофоти мавҷуд миёни мусалмонон ва будоиёнро кӯчи иҷбории мусалмонон аз Миёнмор ва паноҳанда шудани онон ба кишварҳои атроф эълом мекунанд! Бар бунёди ҳамин диктотурӣ урён ва сиёсати золимона аст ки давлати фосид ва нажодпарасти Миёнмор, гурӯҳҳои ифротӣ, мутаъассиб ва тундравӣ будойиро таҳрик намуда ва дасти ононро барои анвои таҷовуз, таъаддӣ ва ҷиноёт алайҳи мусалмонон боз гузоштааст то битавонад аз ин тариқ, сиёсати ихроҷи иҷбории ононро ба марҳалаи иҷро бирасонад. Лизо мебинем ки дар солҳои охир ҷиноёти аносури родиколи будойи фузун гирифтааст ва ҳамакнун дар гомӣ рӯ ба пеш, ифротиёни будойи бо ҳамалоти ошкор ва бепардаи дижхимони артиши Миёнмор дар ҳоли озор ва куштори ваҳшиёнаи мусалмонон, чаповули амвол, нобудии деҳаҳои мусалмоннишин, ба оташ кашидани хонаҳои онҳо ва дар ниҳоят ихроҷи иҷборияшон аз Миёнмор ҳастанд.

Ин ҷиноёт дар соли 2012 буд ки хабарсоз шуд; То ҷое ки таййи даргириҳои иёлоти Рохин, як фоҷеъаи инсонии камсобиқа рух дод ва будоиёни ифротӣ бо чироғи сабзи неруҳои низомӣ ва давлат даст ба куштори азиме заданд ва бинобар бархӣ гузоришҳо ҳазорон мусалмонро аз дами теғ гузаронданд ва ало рағми сукути маҳзи расонаҳои хабарӣ ва ҷомеъаи ҷаҳонӣ, аз қазои рӯзгор танҳо садое аз созмони афи байналмилал даромад ва ҳамон замон дар гузориши худ будоиёнро омили куштор, таҷовуз ва оташ задани ҳазорон хона аз мусалмонон донист. Аммо дар рӯзҳои ахир авзоъ дубора ба вахомат гаройидааст ва ба гуфтаи Ониёто Шог, сухангӯӣ шӯрои Руҳингиёи Аврупо дар ҳамалоти чанд рӯзи гузаштаи артиши Миёнмор дар иёлоти Орокон 2 то 3 ҳазор мусалмон кушта ва беш аз 100 ҳазор мусалмон овора шудаанд. Ҳамин тавр беш аз 2 ҳазор нафар аз мусалмонони ин кишвар дар марзи Миёнмор ва Банглодеш овора, маҳсур ва бепаноҳ раҳо шудаанд ва бо сахттарин шароит даст ва панҷа нарм мекунанд; Чароки кишвари Банглодеш низ марзҳои худро ба рӯӣ онон масдуд кардааст...