×
Вуруд ба пойгоҳ
Матолиби рӯз
Номаи рӯз
<<Барге аз дарахти дин намекананд вале решаи онро аз бех дар меоваранд! Хасро аз чашми мардум бар мегиранд, вале коҷро дар чашми худ вомегузоранд! Магасро аз пушти мардум мепаронанд, вале шутурро бар пушти худ ҳамл мекунанд! Зоҳири хешро меороянд, вале ботини хешро меолоянд! Дар инзори мардум аз асал ширинтаранд, вале дар пушти деворҳо аз ҳанзал талхтаранд! Ҳақиқатро дӯст медоранд, вале на ба андозаи қудрат ва маърифатро дӯст медоранд, вале на ба андозаи шӯҳрат! Охиратро барои дигарон мехоҳанд ва дунёро барои худ! Худро аз ончи ҳастанд бузургтар мепиндоранд ва дигаронро аз ончи ҳастанд кӯчактар мешуморанд! Худоро барои худ мехоҳанд ва худро барои Худо намехоҳанд! Ҳикматро ба ҷаҳолат баробар медонанд ва нурро бо зулмат яксон мешуморанд! Чоплусии ҷоҳилон ононро фиреб дода ва алқоби бошукуҳ ононро хуш омадааст! Маслиҳатро бар шариъат муқаддам медоранд ва манфиъатро бар сири ҳақиқат менишонанд! Гумон намекунанд ҳақиқат дар чизе бошад ки мункири онанд ва мепиндоранд варои ончи бадон даст ёфтаанд чизе нест!...
Гуфтори рӯз
Тарҷумаи гуфтор:
Аҳмад ибни Абдурраҳмони Толиқонӣ моро хабар дод, гуфт: Аз Мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар бораи сухани Худованди баландмартаба пурсидам ки мефармояд: <<Ҳароина Ман дар замин халифаеро қарор диҳандаам>>[1], пас фармуд: Ҳароина замин аз халифае ки Худованд қарор диҳандаи ӯ бошад холӣ намемонад ва агар ҳолӣ бимонад аҳли худро фуру мебарад ва ҳар кас бимирад дар ҳоле ки ин халифаро намешиносад, ба марги ҷоҳилият мурдааст! Сипас муддате сукут намуд то ҷойе ки ирода кардам аз назди ӯ бархезам, пас идома дод: Худованд аз ҳангоме ки инро фармуд ҳамвора дар замин халифаеро қарор додааст ва агар мефармуд: <<Қарор медиҳам>> мумкин буд аз Ӯ як қарор додан бошад, вале фармуд: <<Қарор диҳандаам>> ва қарор диҳанда касе аст ки қарор додан аз Ӯ истимрор меёбад ва ҳар халифае барои Худованд дар замин, ба чизе ки Худованд дар он халқ карда, ҳидоят ёфтааст то онро дар ҷойе ки Худованд мехоҳад қарор диҳад ва ҳар кас ба Маҳдии замонаш роҳ пайдо накунад, ҳароина ба гумроҳии дуре дучор шудааст!...
↑[1] . Бақара/ 30
Дарси рӯз
Тарҷумаи дарс:
[Ҳадиси 1]
Аммо ҳадиси яккум чизе аст ки Алӣ ибни Бобувей дар китоби <<Ал-Имома вал Табсира>> [с31], аз Саъд ибни Абдуллоҳ, аз Ҳаман ибни Мӯсо Ал-Хашшоб, аз Абдурраҳмон ибни Абӣ Наҷрон, аз Абдулкарим ва дигарон, аз Абу Абдуллоҳ -яъне Ҷаъфар ибни Муҳаммад Содиқ- алайҳи салом ривоят кардааст ки фармуд:
Ҷабраъил алайҳи салом бар Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам нозил шуд ва барои ӯ аз Парвардигораш хабар овард ки эй Муҳаммад! Ҳароина Ман заминро во намегузорам магар инки дар он олиме бошад ки итоъат ва ҳидояти Манро бишносанд ва аз вақти даргузашти Паёмбар то хуруҷи Паёмбари дигар, мояи наҷот бошад ва ҳаргиз иблисро во намегузорам ки марумро гумроҳ кунад, бидуни инки дар замин ҳуҷҷате барои Ман ва даъват кунандае ба сӯӣ Ман ва ҳидоятгаре ба роҳи Ман ва ошнойи бо амри Ман вуҷуд дошта бошад ва Ман барои ҳар қавме ҳидоятгареро муқаддар Кардаам то...
Нақд ва баррасии рӯз
Нақд:
Бино бар таҳқиқоти мо, <<Мансури Ҳошимии Хуросонӣ>> як номи мустаъор аст.
Барраси:
Ҳар чанд ҳуввияти худи шумо барои мо маълум нест ва эҳтимоли зиёд медиҳем ки худатон аз номи мустаъор истифода мекунед ва намедонем ки таҳқиқоти казойии шумо бо чи ангеза ва бар пояи кадом салоҳят ва бо этико ба чи манобеъи хабарӣ анҷом шудааст, вале ба шумо пешниҳод мекунем ки чандон ба ин кашфиёти худ эътимод надошта бошад ва ҳамвора эҳтимоли хато ва иштибоҳро дар онҳо лиҳоз намойед, то ба ҷойи Каъба сар аз Туркистон дар наёваред; Чунонки гуфтаанд: <<Тарсам ки нараси ба Каъба эй аъробӣ / к-ин роҳ ки ту меравӣ ба Туркистон аст>>! Дар ъайни ҳол, ин имкон низ вуҷуд дорад ки ҳадси шумо саҳиҳ бошад; Зеро аввалан истифода аз номи мустаъор дар миёни озодагоне ки бо тавоғит ва зӯрмандони ҷаҳон мубориза мекунанд ва ёронӣ андак ва душманонӣ бисёр доранд, ройиҷ аст ва кори ғайри оддӣ ва дур аз интизоре маҳсуб намешавад;...
Пурсиш ва посухи рӯз
Пурсиш:
Рамзи парчамҳои сиёҳи Мансури Ҳошимии Хуросонӣ чист?
Посух:
Рамзи истифодаи Мансури Ҳошимии Хуросонӣ аз парчами сиёҳ чаҳор чиз аст:
Яккум инки истифода аз парчами сиёҳ, суннат аст; Чароки парчами Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам сиёҳ буд; Чунонки Ибни Аббос ва Бураяда ва Ҷобир ва Оиша ва дигарон инро ривоят кардаанд ва Юнус ибни Убайд Мавло Муҳаммад ибни Қосим гуфтааст: «بَعَثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ القَاسِمِ إِلَى البَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ أَسْأَلُهُ عَنْ رَايَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: كَانَتْ سَوْدَاءَ مُرَبَّعَةً مِنْ نَمِرَةٍ»[1]; «Муҳаммад ибн Қосим моро ба сӯӣ Бароъ ибни Озиб фиристод то аз ӯ дар бораи парчами Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бипурсем, пас гуфт: Сиёҳранг чаҳоргӯш аз ҷинси Намира (навъи порча) буд» Ва аз Абу Ҳурайра ривоят шудааст ки гуфт: «كَانَتْ رَايَةُ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ قِطْعَةٌ قَطِيفَةٌ سَوْدَاءُ كَانَتْ لِعَائِشَةَ»[2];...
↑[1] . Муснади Аҳмад, ҷ30, с589; Ал-Торихул Кабир Бухорӣ, ҷ8, с403; Сунани Абӣ Доввуд, ҷ3, с32; Ал-Сунанул Кубро Насоъи, ҷ8, с19; Сунанул Тирмизӣ, ҷ4, с196; Сунанул Байҳақӣ, ҷ6, с589; Муснади Абӣ Яъло, ҷ3, с255; Муснадул Рӯёнӣ, ҷ1, с273; Ахлоқул Набӣ Абӣ Шейхул Асбаҳонӣ, ҷ2, с413
↑[2] . Ал-Комил ибни Адӣ, ҷ3, с457; Торихул Димишқ ибни Асокир, ҷ4, с225
Нуктаи рӯз
Дар ҳисори ҳошияҳо
Барои ҳар чизе вақт мегузорем ҷуз барои охирати худ ва ҷуз барои дини худ! Соъатҳо пайи пучиҳои дунё ҳастем, вале бо Ислом кори чандоне надорем. Касоне ки мутадаян нестанд ба ҷойи худ, вале касоне ҳам ки иддаъои тадайюн доранд дағдағаи шинохти динро надоранд. Дар атрофи худ мусалмонони бисёреро мебинем ки моҳҳо ва солҳои мутамоддӣ вақти худро барои ҳифзи сураҳои Қуръон гузоштаанд, аммо ба вузуҳ мебинем ки дар воқеъ Қуръонро аз ёд бурдаанд ва онро пушти сар андохтаанд; Чароки танҳо онро аз бар мекунанд аммо ба он амал намекунанд. Ҳофизаҳояшон лабрез аз Қуръон аст аммо кирдорашон орӣ аз он. Аз ҳамин рӯст ки мегӯйем инон дар воқеъ Қуръон ва Исломи ростинро аз ёд бурдаанд. Вақте аз онон мехоҳӣ ки ба нидои <<Бозгашт ба Ислом>> гӯш ва ҳуш биспоранд, мебинӣ ки вақт надоранд; Чун машғули ҳифзи Қуръон ҳастанд!!!
Мусалмонони бисёреро мебинем ки бо талошӣ вофир, дар таҷвид ва қироъати Қуръон ба дараҷаи аъло расидаанд ва бо диққат ва зарофат,...
Ахбори пойгоҳ
Тоблои эълонот
Охарин матолиби пойгоҳ
Номаҳо
Номаӣ шигифт аз он ҳазрат дар итоб бо касоне ки ҳаққонияташро мебинанд ва ба ёриаш намешитобанд.Фарозе аз номаи он ҳазрат дар бораи яке аз ёронаш ки дар он ӯро панд медиҳад ва аз Худованд метарсонад.Фарозе аз номаи он ҳазрат барои марде ки дар он аҳволашонро васф мекунад ва аз оқибати корашон бим медиҳад.Гуфторҳо
Ду гуфтор аз он ҳазрат дар бораи барзах ва пурсиш дар қабрЧаҳор гуфтор аз он ҳазрат дар наҳйи аз пӯшидани либоси шӯҳрат ва баёни инки либоси руҳоният аз либоси шӯҳрат аст.Ҳафт гуфтор аз он ҳазрат дар бораи аҳкоми ҳайз ва истиҳозаШарҳҳо
Дарси панҷоҳу севвум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (3)Дарси панҷоҳу дуввум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (2)Дарси панҷоҳу якум: Ривоҷи ҳадисгароӣ (1)Нақдҳо ва баррасиҳо
Бино бар таҳқиқоти мо, <<Мансури Ҳошимии Хуросонӣ>> як номи мустаъор аст.1. Агар қарор буд закот бар банӣ Ҳошим ҳаром бошад оё Худованд дар оёти Қуръон бар он таъкид намекард? Оё нагирифтани закот дар садри Ислом тавассути эшон нишонаи зуҳд ва қаноъати ин хонадон набудааст? 2. Исбот кунед ки се шашуми хумсе ки ба ятимон ва мискинон ва дар роҳ мондагон мерасад ҳатман ҳамагӣ инон бояд аз хонадони Ҳошимӣ бошанд...Бо эҳтиром 1 . Назари аллома дар хусуси ҷангҳои мусалмонон баъд аз Паёмбар чист? Оё Ислом бояд бо шамшер ба ҷаҳониён муъаррифӣ мешуд? 2 . Амалкарди хулафо дар эҷоди ҷангҳо ки иттифоқан боъиси густариши Ислом ҳам шуд мавриди таъйид аст? 3 . Оё дастури қитол ки дар Қуръон омада яъне ҳамла яъне таҷовуз яъне кишваргушойи?Пурсишҳо ва посухҳо
Лутфан бифармойед ҳукми бима ва бима кардан дар Ислом чист? Хусусан бимаҳои шахси солис дар қавонини роҳнамойи ва ронандагӣ ки дар бисёри кишварҳо иҷбори аст, ё бимаҳои хадамоти дармонӣ ва пизишкӣ ки дар сурати надоштан ва ибтол ба бемориҳои пурҳазина, фард мутаҳаммили машаққоти фаровоне мегардад ва чи басо наметавонад ҳазинаи дармони комили худ ё хонаводаашро таъмин намояд, ё пуле ки ағлаби касаба ё шоғилин ба унвони ҳаққи бима ба шакли моҳиёна ба марокизи бима мепардозанд...Бо таваҷҷуҳ ба ояи 11 сураи Тағобун, назари ҳазрати аллома дар мавриди чашми захм чист ва роҳи муқобила бо онро баён кунед.Чаро бардадорӣ дар Қуръон таъйид шуда ва ҳуқуқу аҳкоми ҷудогона барои он қайд шудааст?Дидгоҳҳо
Мақолаи «Тавзеҳе дар бораи таъйини рӯзи аввал ва охари моҳи мубораки Рамазон» навишта шуда тавассути «Дуктур Зокир Маъруф»Мақолаи «Солуси шайтон; Мавонеъи сегонаи зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом» навишта шуда тавассути «Дуктур Зокир Маъруф»Нуктаи «Ҳазораи аҳриман» навишта шуда тавассути «Илёс Ҳакимӣ»Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навишта шуда тавассути «Илёс Ҳакимӣ»Донлуди китоб ва нармафзор