Агар метавонӣ ки лаҳзае аз Худованд ғофил набошӣ пас набош; Чароки ғафлат аз Ӯ решаи ҳар гуноҳе аст.
Маргро бисёр ёд кун ва ба зиёрати қабрҳо бирав; Чароки дере бар замин нахоҳи монд.
Панҷшанбеи аввал ва охир ва чаҳоршанбеи васати моҳро рӯза бигир; Чароки ин суннат аст.
Бо падар ва модарат некӣ кун, агарчи бо ту бадӣ кунанд; Чароки ба андозаи кофӣ бо ту некӣ кардаанд.
Ғайбат накун, магар онки кофир ё фосиқе бошад. Пас чун бар дигарон дар ғаиёби онон хӯрда мегирӣ бигӯ: Касоне ки чунин мекунанд ё чунон мегӯянд ва номе аз онон набар.
Ҷидол накун, агарчи ҳақ бо ту бошад, балки далилатро бигӯ ва сукут кун, агарчи муттаҳам ба шикаст шавӣ.
Аз ҳар кори баде ки мебинӣ наҳй кун ва ба ҳар кори хубе ки намебинӣ амр кун. Ин калиди ислоҳи ҷаҳон аст.
Пургӯйи накун то солим бимонӣ; Чароки гуфтори фаровон холӣ аз айб нест.
Ба касе дашном надеҳ ва тӯҳмат назан, агарчи шойистаи марг бошад.
Хашм нагир, магар инки онро фуру диҳӣ; Чароки хашм дарвозае аз дарвозаҳои дӯзах аст
Бар мардум сахт нагир то бар ту сахт нагиранд; Яъне айбҷӯйи, мушикофӣ, шамотат ва талофӣ накун.
Корҳоятро ба дигарон наспор магар он гоҳ ки фуру мемонӣ.
Ғаризаи ҷинсият девӣ гурусна ва хуфта аст. Зинҳор онро бедор накун ки туро хоҳад хӯрд.
Дар бораи чизе ки намедонӣ, изҳори назар накун; Чароки ба газзофагӯӣ дучор хоҳӣ шуд.
Камтар аз панҷ соъат ва бештар аз ҳашт соъат нахоб; Чароки ба худ зиён хоҳӣ расонд.
Ҳар хабаре ки мешунавиро ҳикоят накун; Чароки мумкин аст дурӯғ бошад.
Вақти ту аз алмос гаронбаҳотар аст. Пас онро барои бозӣ ва коре ки фоидае надорад сарф накун.
Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи муддаъиёни дурӯғин |
<<Аз болои осмони ҳафтум ва зери замини чаҳорум хабар медиҳанд, вале аз ақоъиди Ислом огоҳии дурусте надоранд ва аз ҳалолу ҳароми он чизи дархурӣ намедонанд ва калимоти қасорашон чун қар қари калоғон бемаъно ва номафҳум аст! На дар замин илм решаи доранд ва на дар осмони тақво ситорае! Якеро бо хобӣ нодида аз роҳ ба дар мекунанд, дигареро бо нидоӣ ношунида! Якеро бо оётӣ нозил нашуда дар чоҳ меандозанд, дигареро бо ривоётӣ норасида! Якеро бо гуфторӣ беҳуда мефиребанд, дигареро бо тилисмӣ печида! Пас бадин сон ҳеҷ дари гушудаеро ба сӯӣ Маҳдӣ намегузоранд магар онки мебинанд ва ҳеҷ роҳи кӯтоҳеро ба рӯӣ ёронаш намегузоранд магар онки сад мекунанд ва ҳеҷ манзилгоҳи бикр ва покизаеро барои дӯстдоронаш намегузоранд магар онки ба ганд мекашанд! Ҳар рӯз ба ранге дар меоянд ва дар бораи худ иддаъои ҷадиде мекунанд ва ба кашфи тозае ноъил мешаванд; Чароки ҷоҳталабиҳо ва газзофагӯиҳошонро поёне нест. Ҳақро ба ботил меомезанд ва ростро ба дурӯғ меолоянд, то ҷойе ки на барои ҳақ ҳурмате мемонад ва на барои рост қимате! Ҳангоме ки парчами ҳақ барафрошта мешавад кист ки онро бишносад ва ҳангоме ки сухани рост гуфта мешавад кист ки онро бипазирад?! Чашмҳо кӯр ва гӯшҳо кар ва дастҳо хаста шудааст ва дигар ҳавсалае барои санҷиш ва баррасӣ нест; Чароки муддаъиён, тухми бадгумониро дар ҳар ҷо пошидаанд ва ғубори бадбиниро дар замин ва замон барангехтаанд ва ҷонро ба гулуҳ ва кордро ба устухон расондаанд>>.
* Барои донлуд бар рӯӣ яке аз гузинаҳои зер клик кунед.
