تماس تلفنی تصویری در صورتی که اعانت کافران از حیث اقتصادی یا امنیّتی نباشد، به ذات خود حکمی ندارد و حکم آن تابع حکم چیزی است که در آن دیده و شنیده می‌شود. با این حال، بهتر است که استفاده از این قبیل ابزارهای جدید غربی، محدود به حدّ ضرورت باشد؛ چراکه غالباً تولید و اشاعه‌ی آن‌ها در چهارچوب نظام سرمایه‌داری و مبتنی بر اهداف استعماری است و تجربه نشان داده است که رواج آن‌ها در میان مسلمانان پی‌آمدهای فرهنگی خوبی ندارد. اینترنت، ماهواره، تلویزیون، رادیو، موبایل و مانند آن، امروز در کنترل کامل کافران و ظالمان قرار دارد و در جهت منافع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آنان پشتیبانی و مدیریت می‌شود. از این رو، جناب علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، کاربرد این قبیل ابزارها را برای کسانی که به آن‌ها نیاز مبرمی ندارند، توصیه نمی‌کند و خود تا حدّ ممکن از آن‌ها می‌پرهیزد؛ چنانکه برخی یارانمان ما را خبر دادند، گفتند:

«كانَ ٱلْمَنْصُورُ یَكْرَهُ أَنْ یَمُسَّ نَقْداً بِیَدِهِ كَأَنَّما یَسْتَقْذِرُهُ فَیَقُولُ لِأَصْحابِهِ: خُذُوهُ وَ كانَ لا یَنْظُرُ إِلَی ٱلتِّلْفازِ إِلّا مِنْ ضَرُورَةٍ وَ كانَ لا یَحْمِلُ مَعَهُ جَوّالاً وَ كانَ أَشَدَّ شَيْءٍ كَراهَةً عِنْدَهُ ٱلْإِنْتِرْنِتُ، فَقُلْنا لَهُ: أَ حَرامٌ هِيَ؟! قالَ: لا وَ لٰكِنِّي أَجِدُ مِنْها قَساوَةً فَأَعافُها»؛ «جناب منصور از اینکه پولی را با دست خود لمس کند کراهت داشت چنانکه گویی آن را ناپاک می‌دانست، پس به همراهان خود می‌فرمود: بگیریدش و جز برای ضرورتی به تلویزیون نمی‌نگریست و هرگز با خود تلفن همراه حمل نمی‌کرد و مکروه‌ترین چیز در نزدش اینترنت بود، پس به آن جناب گفتیم: آیا این‌ها حرام است؟! فرمود: نه، ولی من از این‌ها قساوتی احساس می‌کنم، پس دوری می‌جویم».