پرسش:

اگر مؤمنی را بشناسیم که نیاز ضروری و فوری به مساعدت مالی دارد، آیا می‌توانیم خون یا کلیه‌ی خود را برای کمک به او بفروشیم؟

پاسخ:

اگر حفظ جان مؤمنی متوقّف بر دادن خون یا عضوی به او باشد که برای حفظ جان خودتان ضروری نیست، می‌توانید آن را به او اهدا کنید؛ چراکه این إحسان محسوب می‌شود و خداوند فرموده است: ﴿مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِنْ سَبِيلٍ ۚ﴾[۱]؛ «بر إحسان کنندگان راهی (به مؤاخذه) نیست»؛ خصوصاً اگر مادر یا پدر یا خویشاوند یا یتیم یا مسکین یا همسایه یا همنشین یا در راه مانده باشد؛ چراکه اینان به إحسان سزاوارترند؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ﴾[۲]؛ «و به پدر و مادر إحسان کنید و به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و همسایه‌ی خویشاوند و همسایه‌ی کناری و همنشین و در راه مانده و کسانی که مالک آنان هستید»، هر چند در این صورت، فروش خون یا عضو به او اشکال دارد؛ چراکه حفظ جان او واجب است و گرفتن پول برای انجام کاری واجب، أکل مال به باطل محسوب می‌شود که جایز نیست؛...