رنگ کردن مو و برداشتن ابرو هرگاه تغییری دائمی در بدن ایجاد کند، به نحوی که رنگ مو هرگز باز نگردد و ابرو هرگز نروید، جایز نیست؛ چراکه خداوند چنین تغییری را خواسته‌ی شیطان دانسته و از قول او فرموده است: ﴿وَلَـآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ﴾[۱]؛ «و هرآینه آنان را امر می‌کنم، پس آفرینش خداوند را تغییر می‌دهند»[۲]، ولی هرگاه تغییری دائمی در بدن ایجاد نکند، مشروط به اینکه آسیبی به آن نرساند و با انگیزه‌های عقلایی و مقاصد مشروع مانند آرایش زوجین برای یکدیگر باشد، اشکالی ندارد؛ چنانکه یکی از یارانمان ما را خبر داد، گفت:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الْمَرْأَةِ تُزِيلُ الشَّعْرَ مِنْ وَجْهِهَا، فَقَالَ: لَا بَأْسَ بِهِ، أَتَذَرُهُ حَتَّى تَشَبَّهَ بِالرِّجَالِ؟! قُلْتُ: إِنَّهُمْ يَقُولُونَ ذَلِكَ تَغْيِيرُ خَلْقِ اللَّهِ! قَالَ: سُبْحَانَ اللَّهِ! أَلَا يَنْتِفُونَ هَؤُلَاءِ إِبْطَهُمْ وَلَا يَحْلِقُونَ عَانَتَهُمْ؟! إِنَّمَا يُغَيِّرُ خَلْقَ اللَّهِ مَنْ يُفْسِدُهُ، ثُمَّ قَالَ: تَحْلِقُ الشَّعْرَ، وَلَا تَنْتِفُهُ فَتُؤْذِي بِذَلِكَ نَفْسَهَا»[۳]؛ «از منصور درباره‌ی زنی پرسیدم که موی را از روی خود می‌زداید، پس فرمود: اشکالی ندارد، آیا آن را واگذارد تا به مردها شباهت یابد؟! گفتم: این‌ها می‌گویند که آن تغییر آفرینش خداوند است! فرمود: سبحان الله! آیا این‌ها موی بغلشان را نمی‌کَنند و موی زهارشان را نمی‌تراشند؟! هرآینه آفرینش خداوند را کسی تغییر می‌دهد که آن را تباه می‌کند، سپس فرمود: (زن) موی را بتراشد و آن را نکَند که خود را با این کار آزار می‌دهد».