سه شنبه ۲۹ اسفند (حوت) ۱۴۰۲ هجری شمسی برابر با ۸ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 مقاله‌ی جدید: مقاله‌ی «ولایت فقیه؛ آخرین حربه‌ی شیطان» نوشته‌ی «فرهاد گلستان» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading
پرسش و پاسخ
 

نذری دادن برای امام حسین (ع) و سایر اهل بیت (ع) در ایام محرم و صفر و سایر ایام سال چه حکمی دارد؟

نذر کردن عبادت است. بنابراین، باید برای خداوند باشد و نذر کردن برای غیر او جایز نیست و منعقد نمی‌شود و مراد از نذر کردن برای خداوند این است که نذر کننده نیّت کند: برای خداوند نذر می‌کنم که اگر فلان حاجت من را برآورده سازد در ماه محرّم هر سال به سوگواران امام حسین طعام بدهم. چنین نذری صحیح است و اشکالی ندارد، ولی اگر نیّت کند: برای امام حسین نذر می‌کنم، نذر او باطل است. به علاوه، بهتر است که نذر کننده برای انجام کارهای بهتر و سودمندتری مانند اطعام فقرا و سرپرستی از یتیمان و کمک به نکاح جوانان و حمایت از زمینه‌سازان ظهور مهدی نذر کند؛ چراکه سوگواران امام حسین، غالباً به طعام او نیازی ندارند و در ایّام سوگواری برای آن حضرت، از ایّام جشن و سرور خود بیشتر می‌خورند و می‌آشامند!

پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش پاسخگویی به پرسش‌ها
تعلیقات
پرسش‌ها و پاسخ‌های فرعی
پرسش فرعی ۱
نویسنده: أمّ علي
تاریخ: ۱۴۰۰/۱۰/۴

من برای خدا و اهل بیت نذر کردم. آیا نذرم صحیح است؟

پاسخ به پرسش فرعی ۱
تاریخ: ۱۴۰۰/۱۰/۹

نذر کردن عبادت است و از این رو، باید تنها برای خداوند باشد؛ چنانکه خود فرموده است: ﴿فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا[۱]؛ «پس هر کس به دیدار پروردگارش امید دارد، باید عمل صالح انجام دهد و در عبادت پروردگارش کسی را شریک نسازد» و به نقل از همسر عمران فرموده است: ﴿رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ[۲]؛ «پروردگارا! من آنچه در شکم خویش دارم را برای تو نذر کردم، آزادشده (از غیر تو)، پس از من بپذیر، بی‌گمان تو شنوای دانا هستی». بنابراین، اگر نیّت شما نذر برای خداوند و اهل بیت با هم بوده، نذرتان باطل است، همان طور که اگر نیّت‌تان نماز و روزه برای خداوند و اهل بیت با هم باشد، نماز و روزه‌ی‌تان باطل است؛ به دلیل سخن خداوند که فرموده است: ﴿لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ[۳]؛ «اگر (کسی دیگر را با خداوند) شریک سازی عملت نابود می‌شود و از زیان‌کاران خواهی بود» و روشن است که اولیاء خداوند بودن اهل بیت و شفیع بودن آنان در روز قیامت، دلیلی بر جواز عبادت آنان در کنار خداوند محسوب نمی‌شود؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ[۴]؛ «آگاه باشید که دین خالص برای خداوند است، و کسانی که جز او اولیائی گرفتند (می‌گویند) آنان را جز برای اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک کنند، نمی‌پرستیم. هرآینه خداوند میانشان درباره‌ی چیزی که در آن اختلاف می‌کنند حکم می‌نماید. هرآینه خداوند کسی که دروغگویی ناسپاس است را هدایت نمی‌کند» و فرموده است: ﴿وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ[۵]؛ «و جز خداوند کسانی را می‌پرستند که به آنان سود یا زیانی نمی‌رسانند و می‌گویند که این‌ها شفیعان ما نزد خداوند هستند، بگو آیا خداوند را از چیزی آگاه می‌کنید که در آسمان‌ها و زمین آگاه نیست؟! او منزّه و برتر از چیزی است که شریک قرار می‌دهند» و فرموده است: ﴿اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَهًا وَاحِدًا ۖ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ[۶]؛ «عالمان و راهبانشان را خداوندگارانی جز خداوند گرفتند و نیز مسیح پسر مریم را در حالی که امر نشدند مگر به اینکه خدایی یگانه را بپرستند، خدایی جز او نیست، او از چیزی که شریک می‌گیرند منزّه است» و فرموده است: ﴿وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ[۷]؛ «و شما را امر نکند به اینکه فرشتگان و پیامبران را معبودانی بگیرید، آیا شما را به کفر امر می‌کند پس از اینکه شما مسلمان هستید؟!». همه‌ی این آیات صریحاً بر عدم جواز شریک نمودن پیامبران و صالحان در عبادت خداوند دلالت دارند و با این وصف، کسی که آنان را در عبادت خداوند شریک می‌کند، در حالی که خود را شیعه‌ی آنان می‌شمارد، دچار تناقض شده است؛ زیرا کاری را انجام می‌دهد که آنان از آن نهی می‌کردند، در حالی که شیعه‌ی فرد به کسی گفته می‌شود که از او تبعیّت کند؛ چنانکه از امام محمّد باقر علیه السلام روایت شده است که فرمود: «إِنَّمَا شِيعَتُنَا مَنْ تَابَعَنَا وَلَمْ يُخَالِفْنَا»[۸]؛ «شیعه‌‌ی ما کسی است که از ما پیروی کند و با ما مخالفت نکند» و از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «لَيْسَ مِنْ شِيعَتِنَا مَنْ قَالَ بِلِسَانِهِ وَخَالَفَنَا فِي أَعْمَالِنَا وَآثَارِنَا، وَلَكِنْ شِيعَتُنَا مَنْ وَافَقَنَا بِلِسَانِهِ وَقَلْبِهِ وَاتَّبَعَ آثَارَنَا وَعَمِلَ بِأَعْمَالِنَا، أُولِئَكَ مِنْ شِيعَتِنَا»[۹]؛ «شیعه‌ی ما نیست کسی که به گفتار زبانش موافق باشد، اما در عمل و روش با ما مخالفت کند، بلکه شیعه‌ی ما کسی است که با زبان و قلبش با ما همراهی کند و از روش ما پیروی نماید و به اعمال ما عمل کند. آنان شیعیان راستین ما هستند».

↑[۱] . الکهف/ ۱۱۰
↑[۲] . آل عمران/ ۳۵
↑[۳] . الزّمر/ ۶۵
↑[۴] . الزّمر/ ۳
↑[۵] . یونس/ ۱۸
↑[۶] . التّوبة/ ۳۱
↑[۷] . آل عمران/ ۸۰
↑[۸] . الأصول الستة عشر لعدة من المحدثين، ص۶۱؛ قرب الإسناد للحميري، ص۳۵۰؛ تفسير العيّاشي، ج۲، ص۱۱۷
↑[۹] . مستطرفات السرائر لابن إدريس، ص۲۶۴
پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش پاسخگویی به پرسش‌ها
پرسش فرعی ۲
نویسنده: أمّ علي
تاریخ: ۱۴۰۰/۱۰/۹

بابت پاسخی که به سؤالم دادید خیلی متشکرم. می‌خواهم بپرسم که چه کنم تا از نذری که کرده‌ام رهایی یابم؟ آیا کفّاره‌ای برایش هست؟ چون شما فرمودید که نذر برای خدا و اهل بیت با هم صحیح نیست. پس برای برائت ذمّه‌ام چه باید بکنم؟ بار دیگر بابت لطفتان سپاسگزارم.

پاسخ به پرسش فرعی ۲
تاریخ: ۱۴۰۰/۱۰/۱۱

وفا کردن به نذر باطل یا کفّاره دادن برای آن واجب نیست، اما استغفار بابت آن واجب است؛ زیرا عمل ناروایی محسوب می‌شود، ولی اگر خداوند حاجتی که بابتش نذر باطلی کردید را برآورده کرده، مستحب است عبادتی که نذر کردید را به نیّت شکر و نه به نیّت وفای به نذر یا کفّاره انجام دهید، ولی اگر هنوز حاجت شما را برآورده نکرده است، اگر بخواهید می‌توانید نذرتان را به صورت صحیح اعاده کنید، هرچند افزودن بر دعا از نذر کردن بهتر است؛ چنانکه از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت شده است که فرمود: «إِنَّ النَّذْرَ لَا يُقَدِّمُ شَيْئًا، وَإِنَّمَا يُسْتَخْرَجُ بِهِ مِنَ الْبَخِيلِ»[۱]؛ «نذر کردن چیزی را پیش نمی‌اندازد، بلکه تنها به وسیله‌ی آن چیزی از بخیل گرفته می‌شود» و در روایتی از آن حضرت و اهل بیتش آمده است: «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الدُّعَاءُ»[۲]؛ «بهترین عبادت، دعاست».

↑[۱] . مسند عبد اللّه بن المبارك، ص۱۰۴؛ مسند أبي داود الطيالسي، ج۳، ص۳۹۱؛ مصنف عبد الرزاق، ج۸، ص۴۴۳؛ مسند ابن الجعد، ص۱۲۹؛ مصنف ابن أبي شيبة، ج۳، ص۹۴؛ مسند أحمد، ج۱۲، ص۱۴۲؛ مسند الدارمي، ج۳، ص۱۵۰۹؛ صحيح البخاري، ج۸، ص۱۲۴؛ صحيح مسلم، ج۵، ص۷۷؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ص۶۸۶؛ سنن أبي داود، ج۳، ص۲۲۷؛ سنن الترمذي، ج۳، ص۱۹۷؛ سنن النسائي، ج۷، ص۱۵
↑[۲] . الطبقات الكبرى لابن سعد، ج۵، ص۳۶۶؛ مسند خليفة بن خياط، ص۷۵؛ فهم القرآن للمحاسبي، ص۳۰۰؛ الأدب المفرد للبخاري، ص۲۴۹؛ الكافي للكليني، ج۲، ص۴۶۶؛ الفوائد الشهير بالغيلانيات لأبي بكر الشافعي، ج۱، ص۶۳۲؛ دعائم الإسلام لابن حيّون، ج۱، ص۱۶۶؛ ترتيب الأمالي الخميسية للشجري، ج۱، ص۲۹۵
پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش پاسخگویی به پرسش‌ها
هم‌رسانی
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک گذارید، تا به گسترش علم و معرفت دینی کمک کنید. شکرانه‌ی یاد گرفتن یک نکته‌ی جدید، یاد دادن آن به دیگران است‌.
رایانامه
تلگرام
فیسبوک
توییتر
می‌توانید این مطلب را به زبان‌های زیر نیز مطالعه کنید:
اگر با زبان دیگری آشنایی دارید، می‌توانید این مطلب را به آن ترجمه کنید. [فرم ترجمه]
نوشتن پرسش
کاربر گرامی! شما می‌توانید پرسش‌های خود درباره‌ی آثار و اندیشه‌های علامه منصور هاشمی خراسانی را در فرم زیر بنویسید و برای ما ارسال کنید تا در این بخش پاسخ داده شود.
توجّه: ممکن است که نام شما به عنوان نویسنده‌ی پرسش، در پایگاه نمایش داده شود.
توجّه: از آنجا که پاسخ ما به پست الکترونیک شما ارسال می‌شود و لزوماً بر روی پایگاه قرار نمی‌گیرد، لازم است که آدرس خود را به درستی وارد کنید.
لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:
۱ . ممکن است که به پرسش شما در پایگاه پاسخ داده شده باشد. از این رو، بهتر است که پیش از نوشتن پرسش خود، پرسش‌ها و پاسخ‌های مرتبط را مرور یا از امکان جستجو در پایگاه استفاده کنید.
۲ . از ثبت و ارسال پرسش جدید پیش از دریافت پاسخ پرسش قبلی، خودداری کنید.
۳ . از ثبت و ارسال بیش از یک پرسش در هر نوبت، خودداری کنید.
۴ . اولویّت ما، پاسخگویی به پرسش‌های مرتبط با امام مهدی علیه السلام و زمینه‌سازی برای ظهور اوست؛ چراکه در حال حاضر، از هر چیزی مهم‌تر است.