خداوند نزدیکی کردن با زنان را -مانند خوردن و آشامیدن- در شب روزه تا طلوع فجر حلال کرده و فرموده است: ﴿أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ ۚ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ ۗ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ ۖ فَالْـآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ ۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ﴾[۱]؛ «نزدیکی کردن با زنانتان در شب روزه برایتان حلال شد، آنان پوششی برای شما هستند و شما پوششی برای آنان هستید، خداوند دانست که شما به خودتان خیانت می‌کردید، پس از شما گذشت و شما را بخشید، پس اکنون با آنان نزدیکی کنید و چیزی که خداوند برایتان مقرّر کرده است را بجویید و بخورید و بیاشامید تا آن گاه که خطّ سپید فجر برایتان از خطّ سیاه آشکار شود، آن گاه روزه را تا شب ادامه دهید» و لازمه‌ی این، حلال بودن بقاء بر جنابت تا طلوع فجر است؛ چراکه وقتی نزدیکی کردن با زنان تا طلوع فجر حلال باشد، غسل کردن از جنابت بعد از طلوع فجر اشکالی ندارد و این قول همه‌ی مذاهب اسلامی به استثناء شیعه است که به فراوانی از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت شده[۲]، بلکه برخی آن را متواتر دانسته‌اند[۳] و یکی از دو روایت رسیده از اهل بیت است[۴] که با توجّه به موافقت آن با کتاب خداوند بر روایت دیگر از آنان مقدّم داشته می‌شود و روایت دیگر از آنان حمل بر کراهت این کار و استحباب قضاء روزه می‌شود.

حاصل آنکه بقاء بر جنابت تا طلوع فجر، مکروه است، ولی حرام نیست و مبطل روزه محسوب نمی‌شود و برای کسی که عمداً آن را انجام داده، مستحبّ است که قضاء روزه‌اش را به جای آورد.