گفتاری از آن جناب درباره‌ی حکم نزدیکی کردن زن و شوهر در عدّه‌ی طلاق رجعی

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَبِيبٍ الطَّبَرِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الرَّجُلِ يُطَلِّقُ امْرَأَتَهُ، ثُمَّ يُجَامِعُهَا قَبْلَ انْقِضَاءِ الْعِدَّةِ، فَقَالَ: هَذِهِ رَجْعَةٌ، قُلْتُ: إِنَّهُ لَمْ يُرِدِ الرَّجْعَةَ، فَقَالَ: كَيْفَ جَامَعَهَا وَهُوَ لَمْ يُرِدِ الرَّجْعَةَ؟! قُلْتُ: أَخَذَتْهُ شَهْوَةٌ فَجَامَعَهَا، قَالَ: وَهَلْ يُرَاجِعُ الرَّجُلُ إِلَّا إِذَا أَخَذَتْهُ شَهْوَةٌ؟! قُلْتُ: إِنَّهُ لَمْ يُرِدِ الرَّجْعَةَ، قَالَ: يُرَاجِعُهَا وَإِنْ رَغَمَ أَنْفُهُ!

ترجمه‌ی گفتار:

عبد الله بن حبیب طبری ما را خبر داد، گفت: از منصور درباره‌ی مردی پرسیدم که زنش را طلاق می‌دهد، سپس با او پیش از انقضاء عدّه نزدیکی می‌کند، فرمود: این رجوع است، گفتم: او قصد رجوع نداشته است، فرمود: چگونه با او نزدیکی کرده اگر قصد رجوع نداشته است؟! گفتم: شهوتی او را عارض شده، پس با او نزدیکی کرده است، فرمود: آیا مرد جز هنگامی که شهوتی او را عارض می‌شود، رجوع می‌کند؟! گفتم: او قصد رجوع نداشته است، فرمود: به او رجوع می‌کند اگرچه بینی‌اش به خاک مالیده شود!

شرح گفتار:

برای خواندن شرح این گفتار نورانی، به پرسش و پاسخ ۴۶۲ مراجعه کنید.