دو گفتار از آن جناب حاکی از اینکه انتخاب مهدی برای حکومت مانند انتخاب هر کاندیدای دیگری ممکن است، ولی مردم او را انتخاب نمی‌کنند.

۱ . أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْهَرَوِيُّ، قَالَ: كَانَتِ انْتِخَابَاتٌ فِي الْمَدِينَةِ فَقَالَ لِيَ الْمَنْصُورُ: هَلِ انْتَخَبَ النَّاسُ سُلْطَانَهُمْ؟ قُلْتُ: نَعَمْ وَانْتَخَبُوا فُلَانًا! قَالَ: لَوِ انْتَخَبُوا الْمَهْدِيَّ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ! قُلْتُ: مَا كَانَ مُرَشَّحًا فِيهَا -جُعِلْتُ فِدَاكَ! قَالَ: مَا مِنِ انْتِخَابَاتٍ إِلَّا وَهُوَ مُرَشَّحٌ فِيهَا وَلَكِنَّ النَّاسَ لَا يَنْتَخِبُونَهُ.

ترجمه‌ی گفتار:

محمّد بن عبد الرحمن هروی ما را خبر داد، گفت: انتخاباتی در شهر برگزار شد، پس منصور به من فرمود: آیا مردم حاکمشان را انتخاب کردند؟ گفتم: آری، فلانی را انتخاب کردند. فرمود: اگر مهدی را انتخاب می‌کردند برایشان بهتر بود! گفتم: او در آن کاندیدا نبود -فدایت شوم! فرمود: هیچ انتخاباتی نیست مگر اینکه او در آن کاندیدا است، ولی مردم او را انتخاب نمی‌کنند.

شرح گفتار:

مراد آن جناب از این گفتار، حضور عینی و ظاهری مهدی علیه السلام در هر انتخابات نیست؛ زیرا واضح است که او در هیچ انتخاباتی حضور عینی و ظاهری ندارد؛ با توجّه به اینکه انتخابات نامشروع است و کاندیداها در آن معروف هستند، بل مراد آن جناب این است که مردم همزمان با هر انتخاباتی، قادر به انتخاب مهدی علیه السلام هستند، همان طور که قادر به انتخاب یکی از کاندیداها هستند، ولی متأسفانه او را انتخاب نمی‌کنند و علّت عدم حاکمیّت او همین است که هنوز منتخب مردم نیست. بنابراین، کاندیدا بودن مهدی علیه السلام در هر انتخابات به آن معناست که او یکی از افراد قابل انتخاب توسّط مردم است، چنانکه گویی یکی از کاندیداهاست.

۲ . أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ الْقَاسِمِ الطِّهْرَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: مَا مِنِ انْتِخَابَاتٍ لِلنَّاسِ إِلَّا وَهِيَ تُجَدِّدُ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ حُزْنًا لِأَنَّهُ يَرَى النَّاسَ يَتَكَالَبُونَ عَلَى حَقِّهِ!

ترجمه‌ی گفتار:

حسن بن قاسم طهرانی ما را خبر داد، گفت: شنیدم منصور می‌فرماید: هیچ انتخاباتی برای مردم نیست مگر اینکه غم صاحب این امر را تازه می‌کند؛ زیرا مردم را می‌بیند که برای (تصاحب) حقّ او به هم می‌پرند.

شرح گفتار:

تکالب مردم بر حقّ مهدی علیه السلام، به معنای رقابت شدید، خصمانه و آکنده از حرص آنان برای گرفتن قدرت است که مانند به هم پریدن سگان بر سر پاره گوشتی است و در ایّام انتخابات به اوج خود می‌رسد و غم مهدی علیه السلام را تازه می‌کند.

برای خواندن توضیحاتی بیشتر در این باره، به پرسش و پاسخ ۱۱۷، مقاله‌ی ۴۹ و نکات ۵۱ و ۵۲ مراجعه کنید.