Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Ба назари шумо ҳаводиси Ироқ ва Шом ҳамон ҳаводиси пеш аз зуҳури Маҳдӣ ҳастанд?

Дар бархӣ ривоёт омада ки пеш аз зуҳури Маҳдӣ шаҳри Завро дучори зилзила шуда ва нобуд мешавад. Бархӣ Завроро Бағдод ва бархӣ Теҳрон медонанд. Назари шумо чист? Агар ин ривоёт саҳиҳ бошанд оё бояд аз Теҳрон ё Бағдод хориҷ шуд?

Ривоёти фаровоне дар дастанд ки аз ҳаводисӣ назири бархӣ ҳаводиси кунунӣ дар Ироқ ва Шом пеш аз зуҳури Маҳдӣ хабар медиҳанд ва бо ин васф, мумкин аст ки бархӣ ҳаводиси кунунӣ дар ин минтақа таъвили бархӣ аз ин ривоёт бошанд, вале таъйини инки кадом ҳодиса таъвили кадом ривоят аст ниёз ба далили қатъӣ дорад ки дар ғолиби маворид мавҷуд нест ва бо ин васф, иқдом ба чунин коре ки дар миёни авом шуюъи бисёре ёфта ва шеваи бархӣ муддаъиёни дурӯғин аст, навъан пайравӣ аз занну тахмин аст ки кори бисёр ғалат ва хатарноке шумурда мешавад; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ[1]; «Онон ҷуз аз занн пайравӣ намекунанд ва онон ҷуз тахмин намезананд»!

Аммо ривоёти расида дар бораи зилзилаи «Завроъ», хоҳ мурод аз он шаҳри Рей (Теҳрони кунуни) ва хоҳ Бағдод бошад, ривоётӣ воҳид ва заъиф ҳастанд ки чизе бештар аз занн эҷод намекунанд, дар ҳоле ки занн дар Ислом эътиборе надорад; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ[2]; «Ва бештари онон ҷуз аз занн пайравӣ намекунанд, ҳароина занн чизеро аз ҳақ кифоят намекунад, ҳароина Худованд ба коре ки анҷом медиҳанд доност». Бо ин васф, хуруҷи мӯъминон аз ин ду шаҳр зарурате надорад, балки агар ба таътили амри ба маъруф ва наҳй аз мункар дар ин ду шаҳр биянҷомад, ҷойиз нест ва метавонад заминасози вуқуъи зилзилае дар он ду ё балойи бадтар аз он бошад; Чароки вуҷуди мӯъминон дар ҳар шаҳре дафъ кунандаи бало аз он бо изни Худованд аст; Чунонки Худованд шаҳри Лут алайҳи саломро то ҳангоме ки ӯ дар он буд нобуд накард, бал ҳангоме онро нобуд кард ки ӯро аз он хориҷ сохт ва бо ин васф, воҷиб аст ки бархӣ ёрони аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар ҳар шаҳре балки қарияе бошанд ва ба вазоифи Исломии худ дар он амал кунанд, то ҳангоме ки аҳли онро ба сӯӣ дини холис бозгардонанд ё ба хуруҷ аз он ногузир шаванд ва ин мустафод аз гуфторе аст ки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«قالَ لِيَ الْمَنْصُورُ: کَمْ أَنْتُمْ بِهَذِهِ الْقَرْیَةِ؟ قُلْتُ: سَبْعَةٌ -جُعِلْتُ فِداكَ! قالَ: ما عَذَّبَ اللّهُ قَرْیَةً فِیها سَبْعَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنینَ»; «Ҳазрати Мансур ба ман фармуд: Шумо дар ин қария чанд нафар ҳастед? Гуфтам: Ҳаят нафар –фидоят шавам! Фармуд: Худованд қарияе ки дар он ҳафт нафар аз мӯъминон ҳастандро азоб намекунад»!

Ҳамчунин, яке дигар аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«دَخَلَ عَلَیْنَا الْمَنْصُورُ فِي بَلْدَتِنا فَقالَ: کَمْ أَنْتُمْ بِهَذِهِ الْبَلْدَةِ؟ قُلْتُ: أَرْبَعُونَ! قالَ: أَنْتُمْ نُورُ اللّهِ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ»; «Ҳазрати Мансур дар шаҳрамон бар мо ворид шуд ва фармуд: Шумо дар ин шаҳр чанд нафар ҳастед? Гуфтам: Чиҳил нафар! Фармуд: Шумо нури Худованд дар торикиҳои замин ҳастед»!

Худованд моро аз ёрони ин олими бузург дар заминасозӣ барои зуҳури халифааш қарор диҳад то парчами даъват ба сӯӣ Маҳдиро дар ҳамаи шаҳрҳо ва қарияҳои ҷаҳон барафрошта созем.

*Барои тазеҳоти бештар, ба матни арабӣ муроҷиъа кунед.
↑[1] . Анъом/ 116
↑[2] . Юнус/ 36
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.