Душанбе 14 Октябр 2024 мелодӣ / 11 Рабиъу-л-охир 1446 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Оёте аз Қуръон дар ин бора; Ояи 7. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Назари мубораки оқоямон дар хусуси тавофи нисоъ чист? Агар касоне аз бархӣ мазоҳиб ин тавофро анҷом надиҳанд оё ҳамсаронашон барои онон ҳаром мешаванд? Дар ин сурат, таклифи кӯдаконе ки аз онҳо ба дунё меоянд чист?

Дигар инки оё мақоми ҳазрати Иброҳим алайҳи салом ҳақиқат дорад? Ва зиёрати он воҷиб аст?

Бо ташаккури фаровон

Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:

1.Тавофи дуввум дар поёни маносики ҳаҷ ва тибқи бархӣ ривоёт дар поёни маносик умра ба ҷуз умраи таматтуъ, бино бар назари аҳли байти Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам аст ва назари онон бино бар ҳадиси Сақалайн кошиф аз назари Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам аст ва табъан ҳуҷҷат маҳсуб мешавад; Хусусан бо таваҷҷуҳ ба сухани Худованд ки фармудааст: ﴿ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ[1]; «Сипас бояд олудагиҳошонро бизудоянд ва назрҳошонро вафо кунанд ва хонаи кӯҳнаро тавоф намоянд», бо таваҷҷуҳ ба инки аз як сӯ зудудани олудагиҳо шомили истифода аз бӯйи хуш, пас аз тавофи аввал ҳалол аст ва аз сӯӣ дигар «Татаввуф» ба такрори тавоф ишъор дорад ва он бо тавофӣ дигар пас аз тавофи аввал ҳосил мешавад; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ الْهاشِميَّ الْخُراسانِيَّ یَقُولُ: لا یَتِمُّ حَجُّ أَحَدِهِمْ حَتَّى یَقْضِيَ تَفَثَهُ وَ یُوفِيَ نُذُورَهُ وَ یَطُوفَ بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ طَوافَیْنِ»; «Шунидам ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ мефармояд: Ҳаҷҷи ҳеҷ як аз онон тамом намешавад то он гоҳ ки олудагиҳояшро бизудояд ва назрҳояшро вафо кунад ва ду бор хонаи кӯҳнаро тавоф намояд»!

Ин тавофи дуввум дар ривоёти аҳли байти Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам «Тавофи нисоъ» номида шудааст; Зеро бино бар назари онон бо ин тавоф занон барои мардон ҳалол мешаванд, вале сойири уламои мазоҳиб онро бо ин ном нашинохтаанд, бал аз тавофе бо номи «Тавофи видоъ» ёд кардаанд ки ба назари бештари онон воҷиб аст, беонки нақше дар ҳалол шудани занон бар мардон дошта бошад; Чароки ба назари онон, ҳамаи муҳаррамоти ношӣ аз эҳром, бо тавофи аввал ҳалол мешаванд. Бо ин васф, ба назар мерасад ки «Тавофи нисоъ» ва «Тавофи видоъ», як амал бо ду номи мухталиф аст; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنْ طَوافِ النِّساءِ فَقالَ: واجِبٌ وَ کانَ عِنْدَهُ رَجُلٌ مِنَ الْمالِکِیَّةِ فَقالَ الرَّجُلُ: وَ ما طَوافُ النِّساءِ؟! فَقالَ لَهُ الْمَنْصُورُ: یُرِیدُ طَوافَ الْوِداعِ! قالَ الرَّجُلُ: أَهُوَ واجِبٌ؟! قالَ: نَعَمْ إِلّا عَلَی الْحائِضِ إِذا خافَتْ»; «Аз ҳазрати Мансур дар бораи тавофи нисоъ пурсидам, пас фармуд: Воҷиб аст, дар ҳоле ки марде аз Моликия назди ӯ буд, пас мард гуфт: Тавофи нисоъ чист? Ҳазрати Мансур ба ӯ фармуд: Манзураш тавофи видоъ аст! Мард гуфт: Оё он воҷиб аст?! Фармуд: Оре, магар бар зани ҳоъиз ҳаргоҳ (аз ҷо мондан) битарсад»!

Бинобарин, касоне ки ин тавофро анҷом медиҳанд, хоҳ онро «Тавофи нисоъ» биноманд ва хоҳ онро «Тавофи видоъ», ҳаҷҷи худро итмом мекунанд ва метавонанд ба ҳамсарони худ наздик шаванд, бал касоне ки онро аз рӯӣ ҷаҳл ба вуҷубаш анҷом намедиҳанд низ ба сабаби наздикӣ бо ҳамсарони худ зинокор нестанд; Чароки наздикӣ бо ҳамсар –ҳатто бо илми ба эҳром– зино маҳсуб намешавад, балки муҷиби каффора аст ва бо ин васф, бидуни шак фарзандони онон ҳалолзода ҳастанд; Чунонки яке аз ёронамон моро хабар дод, гуфт:

«سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الرَّجُلِ یُجامِعُ أَهْلَهُ قَبْلَ أَنْ یَطُوفَ طَوافَ النِّساءِ، فَقالَ: یُهْرِیقُ دَماً وَ یَطُوفُ! قُلْتُ: إِنَّهُ قَدْ طافَ طَوافَ الْحَجِّ وَ هُوَ لا یَعْلَمُ طَوافَ النِّساءِ! قالَ: أَ یَعْلَمُ طَوافَ الْوِداعِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ، قالَ: فَیَطُوفُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ شَيْءٌ»; «Аз ҳазрати Мансур дар бораи марде пурсидам ки бо ҳамсари худ наздикӣ мекунад пеш аз онки тавофи нисоъро анҷом диҳад, пас фармуд: Хуне мерезад ва тавоф мекунад! Гуфтам: Ӯ тавофи ҳаҷро анҷом додааст ва аз тавофи нисоъ огоҳӣ надорад! Фармуд: Оё аз тавофи видо огоҳӣ дорад? Гуфтам: Бале, фармуд: Пас тавофи мекунад ва бар ӯ чизе нест»!

2 . Мақоми Иброҳим алайҳи салом дар Масҷидул Ҳаром, аз оёти баййинот аст; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ[2]; «Дар он оёти баййиноте (чун) мақоми Иброҳим аст» Ва бар тавоф кунандагон воҷиб аст ки пушти онро намозгоҳ қарор диҳанд; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى[3]; «Ва аз мақоми Иброҳим намозгоҳе бигиред», вале оё мавзеъи он дар замони Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам мавзеъи кунунӣ буд? Дар ин бора ду ривоят аст: Бино бар ривояте, мавзеъи он мавзеъи кунунӣ буд, вале дар замони Умар ибни Хаттоб ба сабаби селе ба Каъба пайваста шуд ва ӯ онро бино бар муҳосибаи марде ба номи Муталлиб ибни абӣ Вадоъаи Саҳмӣ ба мавзеъи он ки мавзеъи кунунӣ аст баргардонд[4] ва бино бар ривоятӣ дигар, мавзеъи он мавзеъи кунунӣ набуд, балки ба Каъба пайваста буд ва Умар ибни Хаттоб онро аз рӯӣ иҷтиҳоди худ, ба мавзеъи кунунӣ мунтақил кард[5]. Албатта ҳар як аз ин ду ривоят саҳиҳ бошад, намоз дар мавзеъи кунунӣ ишколе надорад; Чароки қатъан дар пушти мақоми Иброҳим алайҳи салом аст.

↑[1] . Ҳаҷ/ 29
↑[2] . Оли Имрон/ 97
↑[3] . Бақара/ 125
↑[4] . Азрақӣ, Ахбори Макка, ҷ2, с33
↑[5] . Молик ибни Анас, Ал-Мадунатул Каъба, ҷ1, с452; Муҳаммад ибни Аҳмади Маккӣ, Торихи Маккаи Мушаррафа, с128
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.