سه شنبه ۲۹ اسفند (حوت) ۱۴۰۲ هجری شمسی برابر با ۸ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 مقاله‌ی جدید: مقاله‌ی «ولایت فقیه؛ آخرین حربه‌ی شیطان» نوشته‌ی «فرهاد گلستان» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading
نقد و بررسی
 

با توجه به برنامه‌ای که برای ظهور ارائه دادید، یعنی حاکمان جهان باید از حکومت کنار بکشند و حکومت را به امام مهدی (ع) تحویل دهند، سؤال من این است که از کجا می‌توان مطمئن شد که مانند قیام ابو مسلم خراسانی که امام صادق از دریافت حکومت خودداری کردند، تاریخ دوباره تکرار نشود و امام مهدی هم از دریافت حکومت خودداری نکنند؟

خلیفه‌ی خداوند در زمین، مکلّف به تعلیم اسلام و اجرای حدود خداوند و اقامه‌ی نماز جمعه و عیدین و جمع‌آوری زکات و برگزاری حج و بر پا داشتن جهاد و صیانت از مرزهای مسلمانان و اداره‌ی ثروت‌های عمومی و قضاوت میان اختلاف‌کنندگان و عزل و نصب والیان و نظارت بر کار آنان و سرپرستی محجوران و قاصران است و این تکلیفی است که تنها با حاکمیّت بر مردم انجام می‌پذیرد. از این رو، خلیفه‌ی خداوند در زمین، مکلّف به حاکمیّت بر مردم است، ولی حاکمیّت او بر آنان بدون تمکین و مطاوعت آنان ممکن نیست و از این رو، بر آنان واجب است که نسبت به او تمکین و مطاوعت کنند و بر او واجب است که حاکمیّت بر آنان را پس از تمکین و مطاوعت‌شان بپذیرد.

اما آیا ممکن است که او این واجب را ترک کند و حاکمیّت بر آنان را پس از تمکین و مطاوعت‌شان نپذیرد؟ بدون شک ممکن نیست؛ چراکه او از اهل بیت پیامبر است و خداوند اراده فرموده است که هر گونه آلودگی معنوی را از اهل بیت پیامبر بزداید و آنان را کاملاً پاکیزه کند[۱] و با این وصف، محال است که آنان واجبی را ترک کنند و حاکمیّت بر مردم را پس از تمکین و مطاوعت‌شان نپذیرند؛ چراکه این کار ظلم محسوب می‌شود و ظلم آلودگی معنوی است؛ خصوصاً با توجّه به اینکه خداوند امامت را در انحصار عادلان قرار داده و فرموده است: ﴿لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ[۲]؛ «عهد من به ظالمان نمی‌رسد» و با این وصف، کسانی که او برای مردم امام قرار داده است، نمی‌توانند ظالم باشند.

آری، هرگاه حاکمیّت در حالی به آنان پیشنهاد شود که مردم تمکین و مطاوعتی نسبت به آنان ندارند، بلکه هنوز تابع دیگران هستند، قبول حاکمیّت بر آنان واجب نیست، بلکه چه بسا حرام است؛ چراکه افکندن خود به هلاکت محسوب می‌شود؛ مانند زمان امام جعفر صادق علیه السلام که مردم تمکین و مطاوعتی نسبت به او نداشتند، بلکه هنوز تابع امویان بودند و از این رو، او پیشنهاد ابو مسلم خراسانی را نپذیرفت و مانند زمان امام علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام که مردم تمکین و مطاوعتی نسبت به او نداشتند، بلکه هنوز تابع عبّاسیان بودند و از این رو، او پیشنهاد مأمون عبّاسی را نپذیرفت و با این وصف، روشن است که امام مهدی علیه السلام نیز تا هنگامی که از تمکین و مطاوعت مردم نسبت به خود اطمینان حاصل نکرده و رویگردانی آنان از حاکمان دیگر را مشاهده نفرموده است، پیشنهاد احدی را برای حاکمیّت نخواهد پذیرفت، بلکه چه بسا اقدام به ظهور نخواهد فرمود، در حالی که هر زمان از تمکین و مطاوعت مردم نسبت به خود مطمئن شود و رویگردانی آنان از حاکمان دیگر را مشاهده کند، در ظهور درنگ نخواهد کرد و از قبول حاکمیّت سر باز نخواهد زد؛ چنانکه در کتاب «بازگشت به اسلام»[۳] تبیین شده و آمده است:

بر مهدی واجب است که امکان دسترسی به خود را پس از رفع مانع آن توسّط مردم، برای آنان ایجاد کند و آن می‌تواند از طریق فرستادن سفیر یا نوشتن نامه‌ای برای آنان یا از طریقی دیگر بسته به امکان و مناسبت آن انجام شود. با این وصف، رفع مانع دسترسی به مهدی که پیش از هر چیز، فقدان امنیّت لازم برای اوست، بر مردم واجب است و هرگاه آن را انجام دهند، بر مهدی واجب می‌شود که دسترسی به خود را برای آنان تسهیل کند و او به اقتضای طهارتش از هر گونه رجس و عدم افتراقش از کتاب خداوند، این کار را انجام می‌دهد و عدم انجام این کار توسّط او تاکنون، دلیل بر آن است که مردم تاکنون مانع دسترسی به او را رفع نکرده‌اند و امنیّت لازم برای او را به وجود نیاورده‌اند.

از این رو، زمینه‌ساز ظهور او منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، مشغول تبلیغ برای او در سرتاسر جهان است تا مردم را به تمکین و مطاوعت نسبت به او وادارد و از حاکمان دیگر رویگردان نماید و با این شیوه، زمینه را برای ظهور او و قبول حاکمیّت توسّط وی فراهم سازد[۴].

از اینجا فرق میان نهضت منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی و حرکت ابو مسلم خراسانی دانسته می‌شود؛ خصوصاً با توجّه به اینکه مبانی و اهداف حرکت ابو مسلم خراسانی از شفّافیّت کافی برخوردار نبود، بلکه در هاله‌ای از ابهام قرار داشت؛ چراکه او از یک سو به نحو کلّی و سربسته به سوی «الرّضا مِن آلِ محمّد»[۵] دعوت می‌کرد و از سوی دیگر توسّط عبّاسیان تأمین و حمایت می‌شد و از همین رو، دعوتش قابل تطبیق بر مصادیق گوناگون بود و می‌توانست به حاکمیّت کسانی جز خلیفه‌ی خداوند در زمین از جمله عبّاسیان بینجامد، همچنانکه انجامید، در حالی که مبانی و اهداف نهضت منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی با صراحت تمام اعلام شده و از شفّافیّت کافی برخوردار است و از این رو، قابلیّت تغییر ندارد؛ چراکه دعوت او به سوی یک عنوان کلّی و قابل تطبیق بر مصادیق گوناگون نیست، بلکه به سوی یک شخص خاص از آل محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم با نام امام مهدی علیه السلام است که به وسیله‌ی معجزه و مواریث پیامبران شناخته می‌شود؛ چیزی که ذاتاً از دسترس دروغگویان و فریبکاران خارج است و راه را بر هر گونه سوء استفاده می‌بندد و محملی برای حاکمیّت کسی جز امام مهدی علیه السلام باقی نمی‌گذارد و با این وصف، می‌توان گفت که نهضت منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، ماهیّتاً به گونه‌ای است که یا به حاکمیّت امام مهدی علیه السلام می‌انجامد و یا به حاکمیّت هیچ کس نمی‌انجامد و حالت سومی برای آن متصوّر نیست. از این رو، آن جناب خود یکی از اهدافش را جلوگیری از «تکرار تاریخ» و ظهور کسی چون ابو مسلم خراسانی دانسته و فرموده است:

آری، پیش از من مردی از این سرزمین برخاست و برخی از آنچه من گفتم را گفت؛ زیرا به سوی کسی دعوت کرد که مورد رضای آل محمّد باشد، ولی او حکومت را از فرزندان امیّه گرفت و به فرزندان عباس سپرد، در حالی که فرزندان عباس مورد رضای آل محمّد نبودند؛ پس ترسیدم که اگر به انتظار بنشینم، کسی مانند او از جایی سر برآورد و اشتباه او را تکرار کند؛ به این ترتیب که با نام رضای آل محمّد، حکومت را از ظالمانی بگیرد و به ظالمانی دیگر بسپارد؛ پس خواستم که از این فتنه پیشگیری کنم و میدان را از چنین کسانی بگیرم.[۶]

امید است که مسلمانان جهان به زودی تمایز این عالم بزرگ و نهضت پاکیزه‌ی او نسبت به سایر افراد و جریان‌ها را درک کنند و با کنار نهادن وسواس‌ها و کج‌فهمی‌ها، به یاری او بشتابند، تا زمینه برای ظهور خلیفه‌ی خداوند در زمین و تحقّق عدالت جهانی فراهم شود ان شاء الله.

↑[۱] . نکـ: سوره‌ی احزاب، آیه‌ی ۳۳.
↑[۲] . البقرة/ ۱۲۴
↑[۴] . در این باره، بنگرید به: آشنایی با نهضت.
↑[۵] . فردی مورد رضایت از آل محمّد
پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش بررسی نقدها
تعلیقات
نقدها و بررسی‌های فرعی
نقد فرعی ۱
نویسنده: محمّد
تاریخ: ۱۳۹۹/۱۰/۲۷

آیا ممکن است که مهدی علیه السلام مانند امیر المؤمنین علیّ بن ابی طالب علیه السلام، به خاطر مختلف نشدن امر مسلمانان، از حقّ خود بگذرد و سکوت پیش گیرد و با کسانی بیعت کند که حقّش را غصب کرده‌اند؟

پاسخ به نقد فرعی ۱
تاریخ: ۱۳۹۹/۱۱/۳

اگر امام مهدی علیه السلام می‌خواست از حقّ خود بگذرد و سکوت پیش گیرد و با حاکمان زمانش بیعت کند، تهدید مهمّی برای کسی محسوب نمی‌شد و تبعاً نیازی به پنهان شدن نداشت و می‌توانست آشکارا در میان مردم زندگی کند، در حالی که بنا بر نظر علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، امام مهدی علیه السلام هم‌اکنون در اختفا به سر می‌برد و آشکارا در میان مردم زندگی نمی‌کند و این از آن روست که نمی‌خواهد از حقّ خود بگذرد و سکوت پیش گیرد و با حاکمان زمانش بیعت کند؛ چنانکه در روایات فراوانی از اهل بیت به این نکته تصریح شده؛ مانند روایتی از علی علیه السلام که در آن آمده است: «إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا إِذَا قَامَ لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ، فَلِذَلِكَ تَخْفَى وِلَادَتُهُ وَيَغِيبُ شَخْصُهُ»[۱]؛ «هرآینه قیام‌کننده‌ی ما هنگامی که قیام می‌کند، برای احدی بر گردن او بیعتی نیست و به همین دلیل، ولادت او مخفی می‌ماند و شخص او غایب می‌شود» و روایتی از حسن بن علی علیهما السلام که در آن آمده است: «أَمَا عَلِمْتُمْ أَنَّهُ مَا مِنَّا أَحَدٌ إِلَّا وَيَقَعُ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطَاغِيَةِ زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي رُوحُ اللَّهِ عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ خَلْفَهُ، فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يُخْفِي وِلَادَتَهُ وَيُغَيِّبُ شَخْصَهُ، لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ»[۲]؛ «آیا نمی‌دانید که هیچ یک از ما نیست مگر اینکه بیعتی با طاغوت زمانش بر گردنش می‌افتد، مگر قیام‌کننده‌ای که روح الله عیسی بن مریم علیه السلام پشت سرش به نماز می‌ایستد؛ چراکه خداوند عزّ و جلّ ولادت او را مخفی می‌کند و شخص او را غایب می‌گرداند برای اینکه وقتی خروج می‌نماید، بیعتی برای کسی بر گردن او نباشد» و روایت علیّ بن الحسین علیهما السلام که در آن آمده است: «الْقَائِمُ مِنَّا تَخْفَى وِلَادَتُهُ عَلَى النَّاسِ حَتَّى يَقُولُوا: لَمْ يُولَدْ بَعْدُ، لِيَخْرُجَ حِينَ يَخْرُجُ وَلَيْسَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ»[۳]؛ «قیام‌کننده‌ی ما، ولادتش از مردم مخفی می‌ماند تا جایی که می‌گویند: او هنوز متولّد نشده است؛ برای اینکه وقتی خروج می‌کند برای احدی بر گردن او بیعتی نباشد» و روایت جعفر بن محمّد صادق علیهما السلام که در آن آمده است: «صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ تَعْمَى وِلَادَتُهُ عَلَى هَذَا الْخَلْقِ لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ»[۴]؛ «صاحب این امر، ولادتش بر این مردم پوشیده می‌ماند تا هنگامی که خروج می‌کند برای کسی بر گردن او بیعتی نباشد».

این از آن روست که هر یک از امامان پیشین، اگر از حقّ خود می‌گذشت، امام دیگری پس از او بود که حقّش را بگیرد و در برابر ظلم قیام کند، ولی امام مهدی علیه السلام واپسین امام است و پس از او امامی نیست که حقّش را بگیرد و در برابر ظلم قیام کند و از این رو، چاره‌ای نیست جز اینکه خود حقّش را بگیرد و در برابر ظلم قیام کند. این به معنای آن است که امام مهدی علیه السلام با حاکمان ظالم مدارا نمی‌کند، بلکه چه بخواهند و چه نخواهند، حکومت را از آنان می‌گیرد و در اختیار خود قرار می‌دهد، ولی پس از اینکه حکومت را از آنان گرفت و در اختیار خود قرار داد، با رعیّت خود مدارا می‌کند و رعیّت او همه‌ی کسانی هستند که او را به عنوان حاکم خود قبول دارند، اگرچه برخی عقاید و اعمالشان نادرست باشد؛ چراکه اصلاح برخی عقاید و اعمال نادرست آنان، جز به تدریج ممکن نیست و از این رو، امام مهدی علیه السلام برخی عقاید و اعمال نادرست آنان را به تدریج اصلاح خواهد کرد و بدین ترتیب، برای رعیّت خود حاکمی عادل، بردبار و مهربان خواهد بود.

↑[۱] . كمال الدين وتمام النعمة لابن بابويه، ص۳۰۳؛ إعلام الورى بأعلام الهدى للطبرسي، ج۲، ص۲۲۹
↑[۲] . كمال الدين وتمام النعمة لابن بابويه، ص۳۱۶؛ كفاية الأثر للخزاز، ص۲۲۵؛ إعلام الورى بأعلام الهدى للطبرسي، ج۲، ص۲۳۰
↑[۳] . كمال الدين وتمام النعمة لابن بابويه، ص۳۲۲ و ۳۲۳
↑[۴] . كمال الدين وتمام النعمة لابن بابويه، ص۴۷۹
پایگاه اطّلاع‌رسانی دفتر منصور هاشمی خراسانی بخش بررسی نقدها
هم‌رسانی
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک گذارید، تا به گسترش علم و معرفت دینی کمک کنید. شکرانه‌ی یاد گرفتن یک نکته‌ی جدید، یاد دادن آن به دیگران است‌.
رایانامه
تلگرام
فیسبوک
توییتر
اگر با زبان دیگری آشنایی دارید، می‌توانید این مطلب را به آن ترجمه کنید. [فرم ترجمه]
نوشتن نقد
کاربر گرامی! شما می‌توانید نقدهای علمی خود بر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی را در فرم زیر بنویسید و برای ما ارسال کنید تا در این بخش به بررسی علمی گرفته شود.
توجّه: ممکن است که نام شما به عنوان نویسنده‌ی نقد، در پایگاه نمایش داده شود.
توجّه: از آنجا که پاسخ ما به پست الکترونیک شما ارسال می‌شود و لزوماً بر روی پایگاه قرار نمی‌گیرد، لازم است که آدرس خود را به درستی وارد کنید.
لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:
۱ . ممکن است که نقد شما، در پایگاه بررسی شده باشد. از این رو، بهتر است که پیش از نوشتن نقد خود، نقدهای مرتبط را مرور، یا از امکان جستجو در پایگاه استفاده کنید.
۲ . بهتر است که از نوشتن نقدهای متعدّد و غیر مرتبط با هم در هر نوبت، خودداری کنید؛ چراکه چنین نقدهایی در پایگاه به تفکیک و أحیاناً در مدّتی بیش از مدّت معمول بررسی می‌شوند.