برادر گرامی!

لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:

اولاً از ما و شما خواسته نشده است که به پیشگویی حوادث آینده بپردازیم؛ بل از ما و شما خواسته شده است که وظیفه‌ی خود در حال حاضر را انجام بدهیم و آن این است که حق را در روشنایی عقل و بر پایه‌ی کتاب خداوند و سنّت یقینی پیامبرش بشناسیم و یاری کنیم، قطع نظر از اینکه به نتیجه‌ی دلخواهمان در دنیا می‌رسد یا نمی‌رسد؛ چراکه ما و شما مالک کار خود هستیم و مالک نتیجه‌ی آن نیستیم و نتیجه‌ی آن در دست خداوند است. با این وصف، کسانی که به جای شناخت حق و یاری آن، به پیشگویی حوادث آینده مشغول‌‌اند، در خطایی آشکارند. از آنان کسانی هستند که بر اساس حدسیّات و ذهنیّات خود، تصویری از آینده ترسیم کرده‌اند و آن را چونان معیاری برای شناخت گرفته‌اند؛ تا جایی که اگر تحرّکی در منطقه، با تصویر مورد نظر آنان از آینده سازگار باشد، بدون بررسی آن را تأیید می‌کنند و اگر تحرّکی در منطقه، با تصویر مورد نظر آنان از آینده سازگار نباشد، بدون بررسی آن را رد می‌کنند! واضح است که این انحرافی آشکار است؛ چراکه مسلّماً حدسیّات و ذهنیّات آنان، ظنّی بیش نیست و ظن در اسلام اعتباری ندارد؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا﴾[۱]؛ «و آنان را به آن علمی نیست، آنان جز از ظن پیروی نمی‌کنند، در حالی که ظن چیزی را از حق کفایت نمی‌کند» و فرموده است: ﴿إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ﴾[۲]؛ «آنان جز از ظن پیروی نمی‌کنند و جز تخمین نمی‌زنند».

ثانیاً روشن است که حوادث آینده، لزوماً به گونه‌ای که شما توقّع دارید، واقع نخواهد شد؛ چراکه خداوند مقدّرات خود را دارد و از مقدّرات مردم تبعیّت نمی‌کند؛ چنانکه فرموده است: ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا﴾[۳]؛ «خداوند کار خودش را انجام می‌دهد؛ خداوند برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است»؛ همچنانکه به خاطر عجله‌ی آنان عجله نمی‌کند و کاری که هنوز زمانش نرسیده است را انجام نمی‌دهد؛ چنانکه فرموده است: ﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ﴾[۴]؛ «کار خداوند می‌آید، پس در آن عجله نکنید» و فرموده است: ﴿خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ﴾[۵]؛ «انسان از عجله آفریده شد! نشانه‌هایم را نشانتان خواهم داد؛ پس عجله نکنید». با این وصف، کسانی که برای حوادث آینده، وقت تعیین می‌کنند، دروغ می‌بندند و کسانی که برای تحقّق آن‌ها عجله دارند، به فتنه می‌افتند؛ چنانکه بارها بر زبان منصور هاشمی خراسانی جاری شده است: «كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ وَهَلَكَ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَنَجَى الْمُسَلِّمُونَ وَإِلَيْنَا يَصِيرُونَ»؛ «تعیین‌کنندگان وقت دروغ می‌گویند و عجله‌کنندگان هلاک می‌شوند و تسلیم‌شوندگان نجات می‌یابند و به سوی ما باز می‌گردند». آری، اگر تعیین‌کنندگان وقت و کسانی که عجله دارند، به صبر بازگردند و به جای متشابهات از محکمات پیروی کنند و به جای کنجکاوی درباره‌ی آینده، وظیفه‌ی فعلی خود را انجام دهند، خداوند در فرج آنان تعجیل می‌کند و برخی چیزهایی که بر آنان پوشیده است را آشکار می‌گرداند؛ چراکه او بسیار بخشنده و مهربان است.

ثالثاً نقشه‌ی راه منصور هاشمی خراسانی جز این نیست که در هر زمانی به وظیفه‌ی خود در آن عمل کند و وظیفه‌ی او در هر زمان، تابعی از توانایی اوست که با حمایت مردم از او نضج می‌گیرد؛ چراکه خداوند هیچ کس را بیشتر از توانایی‌اش موظّف نمی‌کند و توانایی پیشوایان، از حمایت پیروانشان مایه می‌گیرد. با این وصف، اگر امثال جناب‌عالی همان جا بایستید و تنها نظاره‌گر باشید که منصور هاشمی خراسانی چه می‌کند، او کاری جز این که اکنون می‌کند انجام نمی‌دهد و آن همانا شناساندن اسلام خالص و کامل به مردم و تعلیم و تزکیه‌ی آنان بر پایه‌ی کتاب خداوند و سنّت یقینی پیامبر او در روشنایی عقل است که کاری فرهنگی شمرده می‌شود؛ ولی اگر امثال جناب‌عالی قبول زحمت بفرمایید و به حمایت از این عالم مصلح و مجاهد بپردازید، او کارهای بسیاری می‌تواند انجام دهد تا زمینه برای ظهور مهدی آماده شود و این تفسیر نام او «منصور» است؛ چراکه «منصور» به معنای «یاری‌شونده»، با یاری او معنا می‌یابد و بدون «ناصر»، «منصوری» نیز ظهور نمی‌کند؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ ۝ إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ﴾[۶]؛ «و وعده‌ی ما برای بندگان فرستاده‌ی‌مان پیشی گرفته است که آنان همانا یاری‌شونده خواهند بود».

رابعاً ممکن است حوادث شام و عراق، سرآغاز حوادثی باشد که از پیش وعده داده شده است؛ زیرا هیچ بلایی نیست که مستدام باشد، مگر بلای دوزخ که کاستی نمی‌پذیرد؛ چنانکه خداوند درباره‌ی آن فرموده است: ﴿خَالِدِينَ فِيهَا ۖ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ﴾[۷]؛ «جاودان در آن می‌مانند؛ نه عذاب از آن‌ها تخفیف داده می‌شود و نه مهلت می‌یابند» و با این وصف، فراز و فرود فتنه‌های دنیا طبیعی است. پس هنگامی که در فرازند ناامید نشوید و هنگامی که در فرودند ایمن نگردید؛ تا آن‌گاه که خداوند فرج‌تان را برساند و زمین را از عدالت پر کند پس از آنکه از ظلم پر شده باشد و عاقبت برای پرهیزکاران است.