Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

Парвардгорашон аст ва аммо касоне ки кофиранд мегуянд Худованд аз ин масал чи муроде доштааст?! Бисёриро бо он гумроҳ ва бисёриро бо он ҳидоят мекунад ва бо он ҷуз фосиқонро гумроҳ намекунад»! Бал ба таҷриба собит аст ки бештари авлиёъи Худованд инсонҳоӣ гумном будаанд ва бо ин васф, рӯй гирифтан аз даъвати касе ба сабаби гумном будани ӯ, бар хилофи ақл ва эҳтиёт аст. Бал банои Худованд бар он аст ки бар мустазъафони замин миннат ниҳад ва ононро пешвоён ва ворисони он қарор диҳад; Чунонки фармудааст: ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾[1]; «Ва ирода дорем бар касоне ки дар замин нотавон шумурда шуданд миннат ниҳем ва ононро пешвоёне қарор диҳем ва ононро ворисон қарор диҳем». Бо ин васф, шойиста аст ки аҳли илм, даст аз ғурури ҷоҳилона бардоранд ва худро ﴿بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾ напиндоранд ва сухани Хдовандро ба ёд оваранд ки фармудааст: ﴿نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ ۗ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ﴾[2]; «Пояи ҳар касро ки бихоҳим боло мебарем ва болотар аз ҳар дороӣ илме, олиме аст»! Ҳамчунонки шойиста аст пайравонашон нагӯянд: Мумкин нест ки ҳақ аз онон пӯшида бимонад ва барои касе ҷуз онон ошкор шавад; Зеро ин гуфторӣ дурӯғ ва бепоя аст ки бо ақл ва шаръ созгорӣ надорад, балки бар хилофи маҳсус ва муҷарраб аст!

[Такаббури аҳли қудрат ва сарват]

Ин қоъида дар мавриди аҳли қудрат ва сарват низ сидқ мекунад; Чароки шинохти ҳақ, бо қудрат ва сарват мулозимае надорад, бал машҳуд аст ки бештарин қудрат ва сарват, дар ихтиёри касоне аст ки баҳраи камтаре аз шинохти ҳақ доранд ва бо ин васф, худдории онон аз шинохти ҳақ ба эътибори қудрат ва сарваташон, оқилона нест. Бал шойиста аст ки онон, ба эътибори қудрат ва сарваташон, эҳтимоми бештаре ба шинохти ҳақ дошта бошанд, то мабодо ба сабаби ноошноӣ бо он ва бархурдорӣ аз қудрат ва сарват, осеби бештаре ба худ ва ҷомеъа бирасонанд ва нохоста ва нодониста, мояи хасорати мусалмонон бишаванд. Ин ба он маъност ки қудратмандон ва сарватмандони мусалмон,

↑[1] . Қасос/ 5
↑[2] . Юсуф/ 76