шуморо аз касоне ки бо шумо дар бораи дин наҷангиданд ва шуморо аз хонаҳотон берун накарданд наҳй намекунад ки бо онон некӣ кунед ва адолат варзед» Ва бо ин васф, қабули амр ва наҳйӣ Ӯ, ҳар чанд ваҷҳи он бар бархӣ пӯшида бошад, бар ҳамагон воҷиб аст ва амал бар тибқи он, табаъият аз Худованд ва таъаббуд барои Ӯ шумурда мешавад ки таъмин кунандаи ниёзи банӣ Одам ва замони саъодати онон аст.

[Намоз]

Монанди амри Ӯ ба намоз ки фаризаи хос ва собит барои мусалмонон аст; Чунонки фармудааст: ﴿إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا﴾[1]; «Ҳароина намоз фаризаи муъаян барои мӯъминон аст» Ва дар панҷ вақт аз шабонарӯз гузорида мешавад; Дар оғози рӯз ва поёни он ки намози субҳ ва аср аст ва дар оғози шаб ки намози мағриб шумурда мешавад; Чунонки фармудааст: ﴿وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ ۚ﴾[2]; «Ва намозро дар ду сари рӯз ва оғозӣ аз шаб барпо дор» Ва низ дар миёнаи рӯз ки намози зуҳр аст ва қабл аз миёнаи шаб ки намози ишоъ аст; Чунонки фармудааст: ﴿أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا﴾[3]; «Намозро барои заволи офтоб то авҷи тирагии шаб барпо дор ва хондани фаҷр; Чароки бар хондани фаҷр ҳузур ёфта мешвад» Ва бо ин васф, муҳофизат бар онҳо дар авқоташон, воҷиб аст; Чунонки фармудааст: ﴿حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ﴾[4]; «Бар намозҳо ва намози миёнӣ муҳофизат дошта бошед ва барои Худованд ба ниёйиш қиём кунед» Ва муҳофизат бар онҳо ба маъони мудовимат бар онҳо ва ба маънои хушӯъ дар онҳост; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ﴾[5]; «Касоне ки онон бар намози худ мудовимат доранд» Ва фармудааст: ﴿الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ﴾[6]; «Касоне ки онон дар намози худ хушӯъ доранд»; Ҳамчунонки ба маънои иҷтиноб аз касолат, риё, ғафлат ва саҳв дар онҳост; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿إِنَّ