Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

кишварҳои Исломӣ, заминае барои ин кор, боқӣ нагузоштааст. Дар натиҷа, дунёгароӣ монанди саммӣ муҳлик, дар гӯшт ва устхони мусалмонон нуфуз карда ва ақли ононро ба сӯӣ марг кашондааст. Дар ин миён, аз касоне монанди ман ки савдои бозгашти ба Исломро доранд низ коре сохта нест; Чароки бештари мусалмонон, дар буҳбуҳаи дунёгароиҳои худ, ба касоне монанди ман эътино намекунанд ва ин дар ҳоле аст ки ба таври табиъӣ, бозгашт ба Ислом, бидуни ҳамроҳии бештари мусалмонон, имкон надорад.

Ҳосил онки танҳо касоне мувафақ ба шинохти ҳақ ва пайравӣ аз он хоҳанд шуд ки бар хилофи ҷараёни ҷомеъа, вобастагиҳои худ ба дунёро тазъиф ва вобастагиҳои худ ба охиратро тақвият карда бошанд.

5. Таъассуб

Яке дигар аз мавонеъи шинохт, «Таъассуб» аст. Манзур аз таъассуб, навъӣ вобастагии қавмӣ, мазҳабӣ ё сиёсӣ аст ки мабнои ақлӣ надорад ва монеъ аз инсоф дар шинохт воқеъ аст; Ба ин тартиб ки мутаъассиб, қавм ё мазҳаб ё гурӯҳи худро қатъи назар аз хуб ё бад будани он, ба наҳве дӯст медорад ки қодир ба шинохти хуб ё бад будани он бар мабнои ақл нест. Дар чунин ҳолате, агар қавм ё мазҳаб ё гурӯҳи дигаре, бар мабнои ақл, аз қавм ё мазҳоб ё гурӯҳи ӯ бартар бошад, ӯ ҳозир ба қабули бартарии он нест; Балки бо беинсофӣ, бар бартарии қавм ё мазҳаб ё гурӯҳи худ пой мефишорад ва воқеъиятро нодида мегирад; Монанди яҳудиён ки Худованд дар бораи онон фармудааст: ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا﴾[1]; «Оё касоне ки баҳрае аз китоб дода шудандро надидӣ ки ба ҷибт ва тоғут имон меоваранд ва дар бораи кофирон мегӯянд ки онҳо аз касоне ки имон овардаанд, ҳидоят ёфтатар ҳастанд?!». Ин ҳамон ҷонибдории ҷоҳилона аст ки чун бар ақл тасаллут меёбад, онро аз эътироф ба ҳақ боз медорад ва ба дифо аз ботил вомедорад; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ

↑[1] . Нисоъ/ 51