Панҷшанбе 28 Март 2024 мелодӣ / 17 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

дорад ва маъияти Маҳдӣ ҳангоме мумкин аст ки тазминҳои лозим аз ноҳияи мусалмонон барои ҳимоят ва итоъат аз ӯ вуҷуд дошта бошад ва дар ин сурат, маъият бо онон бар ӯ воҷиб мешавад ва ӯ ба иқтизои таҳорати худ аз ҳар риҷс ва адами ифтироқаш аз Қуръон, воҷибро тарк намекунад ва табъан дар сурати эътимоди кофӣ ба онон, худ ба назди онон меояд ва дар сурати адами эътимоди кофӣ ба онон, фиристодае аз ҷониби худро бо оятӣ қатъӣ ба назди онон мефиристад то дар ҳар ду сурат, қиёми онон ба ҷиҳод имкон ёбад. Аз инҷо дониста мешавад ки ҷиҳод дар роҳи Худованд ҳамвора бар мусалмонон воҷиб аст; Ҷуз инки тариқи он, иқомаи он бо қиёдати касе аз худашон нест, балки иқомаи он бо мутамаккин сохтани Маҳдӣ аз қиёдати он аст ва ин коре аст ки ҳамвора бар онон воҷиб аст; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ﴾[1]; «Ва некӣ он нест ки ба хонаҳо аз пушти онҳо даройид, вале некӣ он аст ки тақво пеш гирифт ва ба хонаҳо аз дарвозаҳошон даройид»; Ба ин маъно ки даромадан ба ҷиҳод, аз дарвозаи он некӣ шумурда мешавад, на аз пушти он ва дарвозаи он, мутамаккин сохтани Маҳдӣ аз қиёдати он ва пушти он, мутамаккин сохтани касе ҷуз ӯ барои ин кор аст.

[Амри ба маъруф ва наҳй аз мункар]

Оре, амри ба маъруф ва наҳй аз мункар, ба маънои даъвати дигарон ба сӯӣ хайр, ҳаргоҳ мурод аз он даъвати онон ба сӯӣ талаб, иъонат ва итоъати Маҳдӣ бошад, ниёзе ба маъияти ӯ надорад; Чароки маъияти ӯ, ҷуз бо талаб, иъонат ва итоъати онон аз ӯ, мумкин нест ва ҳаргоҳ талаб, иъонат ва итоъати онон аз ӯ низ бидуни маъияти ӯ мумкин набошад, муҳол лозим меояд ва рӯшан аст ки талаб, иъонат ва итоъати Маҳдӣ, аз онҷо ки ба таҳаққуқи ҳокимияти ӯ ва табъан ҳокимияти Худованд бар замин меанҷомад, мабнои хайрот ва муҳимтарин маъруф аст ва бо ин васф, даъват ба сӯӣ он, бар даъват ба сӯӣ сойири хайрот ва маъруфҳо муқаддам аст; Балки бо вуҷуди он, даъват ба сӯӣ ғайри он, ваҷҳе надорад; Зеро даъват ба сӯӣ муҳим бо вуҷуди

↑[1] . Бақара/ 189