Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

аз маргашон ишора гардидааст; Чунонки ба унвони намуна, дар оёте аз пораи сиву чаҳоруми китоби таснияи Таврот омадааст: «Пас Мӯсо бандаи Худованд дар онҷо ба замини Мувоб бар ҳасби қавли Худованд мурд ва ӯро дар замини Мувоб дар муқобили байти Фаъур, дар дарра дафн кард ва аҳаде қабри ӯро то имрӯз надидааст» Ва ин сареҳ дар нигориши он тавассути нависандае дар рӯзгорӣ пас аз Мӯсо аст ва нигориши Инҷил низ ошкоро ба касоне чун Матто, Марқус, Лувқо ва Юҳанно нисбат дода шуда ки ҳар як дар рӯзгорӣ пас аз Исо ва ба гунаи мутафовит бо дигарӣ, онро нигоштааст. Ба илова, ҳеҷ як аз ин ду китоб, ба сурати муттасил ва аз тариқи ровиёни шинохта шуда, нақл нашуда ва аз ин рӯ, фоқиди санадияти торихӣ аст; Ҳамчунонки вуҷуди афроде бо хусусиёти Мӯсо ва Исо, ҳар чанд шӯҳрати фаровоне дорад, аз лиҳози торихӣ собит нест ва қатъӣ шумурда намешавад; Зеро асре ки гумон меравад он ду вуҷуд доштаанд, дар нимаи торики тарих қарор дошта; Ба ин маъно ки китобат ба андозаи кофӣ равнақ ва такомул надошта ва иртибот миёни миллатҳои мутамаддин маҳдуд буда ва аз ин рӯ, ахбори он ба мавҳумот ва асотир олуда аст. Ба илова, китобе ки ба он ду нисбат дода шуда, аз лиҳози матнӣ эъҷозомез нест ва касе низ онро мӯъҷиза нашумурдааст ва табъан барои исботи Паёмбарии он ду, сарфи назар аз ишколи торихии он, кифоят намекунад. Ба илова, мӯъҷизоти нисбат дода шуда ба он ду монанди табдил кардани асо ба аждаҳо ва зинда кардани мурда бо изни Худованд низ, ба сурати муснад ва мутавотир аз он ду ривоят нашудааст; Ба ин маъно ки дақиқан маълум нест чи касе мӯъҷизоти он дуро дидаанд ва барои чи касоне нақл кардаанд ва аз чи тариқе ба наслҳои баъди расида ва шӯҳрат ёфтааст. Бо ин васф, яқин ба Паёмбарии Мӯсо ва Исо ва эътибори китоби мансуб ба он ду барои касоне ки имрӯз зиндаги мекунанд, ҳосил намешавад ва рӯшан аст ки занни ба он низ барои пайравӣ аз он ду кофӣ нест; Чароки занн, ҳуҷҷияти зотӣ надорад ва дар хусуси чунин масоъил, уқалоӣ нест.

[Шинохти вопасин Паёмбар]

Аммо бар хилофи китобе ки ба Мӯсо ва Исо нисбат дода шуда, китобе