Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

ва пул ва артиши муштарак, эҷод шавад ва дар қадами баъд, иттиҳодӣ амиқтар дар қолиби як давлати фарогири Исломӣ ва бар пояи пайравӣ аз халифаи Худованд дар замин, миёни онон эҷод шавад. Ин ба таври ҳатм роҳи растгории мусалмонон ва расидани онон ба саъодати дунё ва охират аст.

4. Ривоҷи ҳадисгароӣ

Яке дигар аз асбоби адами иқомаи Ислом пас аз Расули Худо, ривоҷи ҳадисгароӣ пас аз он Ҳазрат буд. Мурод аз ҳадисгароӣ, мубтанӣ сохтани ақойид ва аъмол бар гуфтаҳо ва кардаҳое аст ки ба сурати ғайри мутавотир ва ба воситаи риҷоле ки кизб ё хато ё нисёнашон муҳтамал аст, ба Расули Худо нисбат дода шудааст ва табъан асолати он, қатъӣ нест; Зеро маҳсус аст ки хабари як фарди ғайри маъсум, ҳатто агар мутазоҳир ба сидқ бошад, метавонад саҳиҳ ва метавонад ғайри саҳиҳ бошад; Бо тавҷуҳ ба ин ки одатан илми қатъӣ ба ростгӯ будани касе дар гузашта ҳосил намешавад; Фориғ аз онки ростгӯ будани касе дар гузашта, ба маънои ростгӯ будани ӯ дар оянда нест; Фориғ аз онки ростгӯии касе дар гузашта ва оянда, монеъ аз фаромӯшӣ ва саҳви ӯ намешавад ва ба илова, тафовути хабари воҳид бо воқеъ, хусусан дар мавориде ки фосилаи замонии бисёре аз он дорад, шойеъ ва ғолиб аст; То ҷойе ки наздик аст ҳеҷ хабари воҳиде дақиқан ва комилан мунтабиқ бар воқеъ набошад; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ﴾[1]; «Ва гуфтанд ки ба он имон овардем, дар ҳоле ки куҷо метавонанд аз ҷоӣ дур ба он дастрасӣ пайдо кунанд?!». Бо ин васф, рӯшан аст ки ахбори оҳод, муҷиби яқин намешавад, балки дар беҳтарин ҳолати мумкин, муҷиби занн мешаванд ва ин чизе аст ки ҳамаи мусалмонони аҳли назар, балки ҳамаи оқилон бар он иҷмоъ доранд. Дар ҳоле ки мусалламан занн, салоҳияти онро надорад ки мабнои ақида ва амали мусалмонон воқеъ шавад ва Ислом танҳо мубтанӣ бар яқин аст; Чунонки Худованд борҳо ва ба рӯшани фармудааст: ﴿إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ﴾[2]; «Ҳароина занн чизеро аз ҳақ бениёз намекунад» Ва

↑[1] . Сабаъ/ 52
↑[2] . Юнус/ 36