Якшанбе 28 Апрел 2024 мелодӣ / 19 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

фармудааст: ﴿يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾[1]; «Мехоҳанд ба тоғут ҳукумат баранд, дар ҳоле ки амр шудаанд ба он кофир шаванд ва шайтон мехоҳад ки ононро ба залолӣ баъид дар андозад»; Бо таваҷҷуҳ ба инки ҳар ҳокиме ки Худованд ӯро аз ҷониби хеш нагумошта, агар чи Фотимӣ балки Ҳусейнӣ бошад ва ҳамаи мусалмонон бар ӯ иҷтимоъ кунанд, тоғут аст ва ҳар кас ҳокимияти ӯро бипазирад, тоғутро парастиш карда ва аз Ислом ба андозаи осмон то замин дур шуда ва ин зарурати дин ва суннати Худованд дар гузаштагон аст ки дар он ҷои ҳеҷ баҳс ва муноқишае нест.

Аз инҷо дониста мешавад, касоне аз мусалмонон ки халифа ё амир ё валии амре ҷуз Маҳдӣ ихтиёр кардаанд ва ба ҷои ӯ, дар ҳифозат, иъонат ва итоъат аз онон мекӯшанд, танҳо аз аҳвоъ ва зунуни худ пайравӣ мекунанд ва баййинае аз ҷониби Худованд надоранд ва марги онон дар ин кор, марги ҷоҳилӣ аст; Монанди касоне ки Худованд дар бораи онон фармудааст: ﴿قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا ۝ الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا﴾[2]; «Бигӯ оё шуморо ба зиёнкортаринҳо дар аъмол хабар бидиҳем? Касоне ки талошашон дар зиндагии дунё бар гумроҳӣ буд ва мепиндоштанд ки кори хубе анҷом медиҳанд!»; Бо таваҷҷуҳ ба инки дастрасии онон ба Маҳдӣ, ба маҳзи ирода ва иқдоми лозими онон барои он, мумкин аст ва ҳукумати ӯ бо талаб, иъонат ва итоъати онон, муҳаққақ мешавад ва бо ин васф, ҳеҷ ниёзе ба эъроз аз ӯ ва иқболи ба дигарон надоранд.

Ҳосил онки Худованд дар ҳукумат бар мардум ягона аст ва табъан танҳо Ӯ ҳаққи ҳоким сохтани касе дар заминро дорад ва ҳар кас ҷуз Ӯ ки касеро дар замин ҳоким созад, мушрик аст; Чароки худро шарики Худованд дар таҳким қарор додааст; Ҳамчунонки ҳар кас ҳокиме ки Худованд дар замин гумоштаастро напазирад, аз ибодати Худованд сар боз зада ва аз зиммаи Ӯ хориҷ шудааст; Чунонки фармудааст: ﴿وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا﴾[3]; «Ва ҳар кас аз ибодати Ӯ истенкоф

↑[1] . Нисоъ/ 60
↑[2] . Каҳф/ 103 ва 104
↑[3] . Нисоъ/ 172