Шанбе 20 Апрел 2024 мелодӣ / 11 Шаввол 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading

дар айни ҳол, ҷиҳат ва ҳаракат ва ҷавореҳи ҳақиқӣ дорад, ҳамон андоза мутаноқиз аст ки эътиқод ба ваҳдонияти Худованд дар айни Худовандии падар, писар ва руҳул қуддус! Бо ин ҳол, салафиён бо истинод ба ривоёти заннии худ, ин қабил боварҳои ширкомезро тарвиҷ медиҳанд, ҳамчунонки масеҳиён бо истинод ба ривоёти заннии худ, дақиқан ҳамин корро анҷом медиҳанд! Бал салафиён, ақлситезиро ба ҷойе расонидаанд ки бо истинод ба ривоёти заннӣ, маҳсусотро низ инкор мекунанд; Ҳамчунонки ба унвони мисол, куравияти замин ва гардиши он ба гирди хуршедро инкор мекунанд ва ҳанӯз мӯътақиданд ки хуршед ба гирди замин мегардад![1] Ман худ бо яке аз уламои онон дар ин бора гуфтугӯ кардам ва борояш тавзеҳ додам ки куравияти замин ва гардиши он ба гирди хуршед, аз мутавотирот аст, бал аз маҳсусот аст ки тардид дар онҳо сафсата аст, вале ӯ ба ман гуфт ки ҳатто агар бо чашми худ куравият ва гардиши онро мушоҳида кунад, тасдиқ намекунад; Чароки ба заъми ӯ бо ривоёт мухолиф аст! Ин рӯйкард ки ба рӯйкарди калисо дар қуруни вусто шабоҳат дорад, нишон диҳандаи мизони ақлситезии ин гурӯҳ аст. Дар ҳоле ки ақлситезӣ, мусталзами Худоситезӣ аст; Зеро ақл, махлуқи Худост ва танҳо василае аст ки барои шинохт дар инсон қарор додааст ва бо ин васф, зиддият бо он, ба маънои зиддият бо ирода ва феъли Ӯст! Касоне ки ақлро рақиби шаръ мепиндоранд, аз ин воқеъияти бузург ғофиланд ки ақл ва шаръ аз як маншаъ нашъат гирифтаанд ва ҳарду махлуқи Худои воҳиданд! Оё дар хилқати Худои воҳид ихтилоф аст ва бархӣ махлуқоти Ӯ бархӣ дигарро нақз мекунанд?! Рӯшан аст ки чунин нест; Чароки афъоли Худованд аз рӯӣ ҳикмат аст ва ҳеҷ як дигареро нақз намекунад; Чунонки худ фармудааст: ﴿مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ﴾[2]; «Дар хилқати Худованд ҳеҷ таноқузе намебинӣ»! Ба ибороти дигар, касе ки шаръро фиристода, ҳамон касе аст ки ақлро офарида ва бо ин васф, таноқузи ақл ва шаръ, муҳол аст. Касоне ки ақл ва шаръро дар тазод мешуморанд, нодониста ба зиндиқа рӯй овардаанд ва Холиқи ақро аз Холиқи шаръ ҷудо пиндоштаанд! Эътиқод ба тазодди ақл ва шаръ, як эътиқоди ширкомез аст ки дар баробари эътиқоди тавҳидӣ падид

↑[1] . Нигоҳ кун ба: Бин Боз, Ал-Адилатун нақлия вал ҳисия ало ҷараёни шамси ва сукунил арз.
↑[2] . Мулк/ 3