Сешанбе 19 Март 2024 мелодӣ / 8 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Пурсиш ва посух
 

Лутфан дар бораи ҷинниён тавзеҳ диҳед. Ҷинниён дар куҷо зиндагӣ мекунанд? Ғазояшон чист? Оё ҷин ва инсон метавонанд бо ҳам издивоҷ кунанд? Оё метавонанд бачаҳои инсонро бикушанд ва озор бирасонанд?

Танҳо манбаъи яқинӣ ва қобили эътимод барои шинохти ҷинниён китоби Худованд аст ва он дар бораи онон огоҳиҳои зерро ба даст додааст:

1 . Маншаъи пайдоиши ҷинниён оташ аст; Чунонки фармудааст: ﴿وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ[1]; «Ва ҷинро аз оташӣ бедуд Офарид» Ва оташ –бино бар назари машҳур– яке аз гунаҳои плосмо аст ки яке аз чаҳор фози аслӣ модда ва навъи хоссе аз газ маҳсуб мешавад ва метавонад иллати аслӣ номаръӣ будани ҷинниён барои инсон дар ҳолати оддӣ бошад; Ҳамчунонки метавонад омиле барои имкони наздик шудани онон ба осмон ва убурашон аз бархӣ ашёъ ки имкони убури газ аз онҳо вуҷуд дорад дар назар гирифта шавад, ё ҳатто тавҷиҳагари мизоҷи гарм ва хушк ва хӯйи тунду тезе барои онон бошад.

2 . Пайдоиши ҷинниён пеш аз пайдоиши инсон вуқуъ шуда; Чунонки фармудааст: ﴿وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ[2]; «Ва ҷинро пештар аз оташи сӯзон Офаридем» Ва ин метавонад ба маънои он бошад ки онон фурсати бештаре барои таксир шудан доштаанд ва табъан аз одамиён бештаранд; Чунонки фармудааст: ﴿وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ[3]; «Ва рӯзе ки ҳамаи ононро маҳшур Мекунад, эй гурӯҳи ҷинниён! Шумо аз инсонҳо бештар шудаед»!

3 . Ҳадаф аз офариниши ҷинниён ва одамиён яке буда ва он ҳамоно ибодати Худованд аст; Чунонки фармудааст: ﴿وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ[4]; «Ва ҷин ва инсро Наёфаридам магар барои инки Манро ибодат кунанд» Ва ин қоъидатан ба маънои оқил будан ва мукаллаф будани ҷинниён монанди одамиён аст ва метавонад нуқтаи муштарак ва ҳалқаи иттисоли он ду ба якдигар маҳсуб шавад.

4 . Ҷинниён монанди одамиён дорои марг, ҳашр, ҳисоб, биҳишт ва ҷаҳаннам ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا[5]; «Пас ба Парвардигорат савганд ки онон ва шаётинро ҳатман маҳшур Мекунем, сипас пиромуни ҷаҳаннам ҳозирашон Месозем дар ҳоле ки зону задаанд» Ва фармудааст: ﴿وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ۝ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ[6]; «Ва барои касе ки аз мақоми Парвардигораш битарсад ду биҳишт аст; Пас шумо ду гурӯҳ (ҷин ва инс) кадом як аз додаҳои Парвардигоратонро такзиб мекунед?!».

5 . Ҷинниён монанди одамиён дорои паёмбароне ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَى أَنْفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ[7]; «Эй гурӯҳи ҷин ва инс! Оё паёмбароне аз худатон ба наздатон наёмаданд ки оёти Маро бар шумо бихонанд ва шуморо аз дидани ин рӯзатон бим диҳанд? Гуфтанд: Бар зидди худ гувоҳӣ медиҳем ва зиндагии дунё ононро фиреб дод ва бар зидди худ гувоҳӣ медиҳанд ки онон кофир буданд», балки ба назар мерасад паёмбарони онон бо паёмбарони одамиён муштараканд; Чунонки фармудааст: ﴿وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنْصِتُوا ۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ ۝ قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ ۝ يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ۝ وَمَنْ لَا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءُ ۚ أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ[8]; «Ва ҳангоме ки шуморе аз ҷинниёнро ба назди ту овардем то Қуръонро бишнаванд, пас чун назди ӯ ҳозир шуданд гуфтанд: Сукут кунед! Пас чун анҷом шуд барои инзор ба назди қами худ бозгаштанд; Гуфтанд: Эй қави мо! Ҳароина мо китоберо шунидем ки пас аз Мӯсо нозил шуда ва тасдиқ кунанди чизе аст ки пеш аз он будааст ва ба сӯӣ ҳақ ва ба сӯӣ роҳӣ рост ҳидоят мекунад. Эй қами мо! Даъват кунандаи Худоро иҷобат кунед ва ба ӯ имон оваред то бархӣ гуноҳонатонро биёмӯрзад ва шуморо аз азобӣ дарднок паноҳ диҳад ва ҳар кас даъват кунанди Худоро иҷобат накунад дар замин оҷиз кунанда нест ва ҷуз Худованд сарпарасте надорад, онон дар гумроҳии ошкоре ҳастанд»!

6 . Ҷинниён монанди одамиён ба гурӯҳҳои мухталифе тақсим мешаванд ва бархӣ аз онон «Солеҳон» ва «Мусалмонон» ва бархӣ аз онон «Золимон» ва «Гунаҳои дигар» ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ ۖ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا[9]; «Ва ҳароина бархӣ аз мо солеҳон ва бархӣ аз мо гунаи дигаре ҳастанд, мо гунаҳои мухталифе ҳастем» Ва фармудааст: ﴿وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ[10]; «Ва ҳароина бархӣ аз мо мусалмонон ва бархӣ аз мо золимон ҳастанд», ҳар чанд монанди одамиён бештари онон золимон ва шойистагони дӯзаханд; Чунонки фармудааст: ﴿وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ[11]; «Ҳароина бештаре аз ҷин ва инсро барои ҷаҳаннам ба амал Овардем; Барои онон ақлҳойе аст ки бо он дар намеёбанд ва барои онон чашмҳойе аст ки бо он намебинанд ва барои онон гӯшҳойе аст ки бо он намешунаванд! Онон монанди чаҳорпоёнанд, балки гумроҳтаранд! Онон ҳамоно ғофилон ҳастанд»!

7 . Иблис аз зумраи ҷинниён аст ва зоҳиран ҷадди ҳама ё бисёрӣ аз онон маҳсуб мешавад; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ ۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ ۚ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا[12]; «Ва чун ба фариштагон Гуфтем ки барои Одам саҷда кунед, пас саҷда карданд ба ҷуз иблис ки аз ҷинниён буд, пас аз фармони Парвардигораш сар печид, пас оё ӯ ва фарзандонашро сарпарастоне ҷуз Ман мегиред дар ҳоле ки онон душмани шумо ҳастанд?! Бад ҷойгузине барои золимонанд»! Бо ин ҳол, ҷинниёни мусалмон ва солеҳи Ӯро аз сафҳоъи худ ба шумор меоваранд; Чунонки Худованд фармудааст: ﴿وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا[13]; «Ва ҳароина сафиҳи мо (иблис) дар бораи Худованд ёва мегуфт»!

8 . Ҷинниёни золим бо лиҳози шайтанате ки доранд «шаётин» номида мешаванд ва бо унвони ﴿جُنُودُ إِبْلِيسَ[14] дар байъат ва хидмати «шайтони бузург» ҳастанд ва дар ду дастаи «Пиёданизом» ва «Саворанизом»[15] барои таҳаққуқи ҳукумати ӯ бар ҷаҳон мекӯшанд. Онон барои расидан ба ин ҳадаф аз бархӣ одамиёни золим ёрӣ мегиранд, то ҳадде ки гоҳе ба мудирони онҳо табдил мешаванд ё таҳти мудирияти онҳо қарор мегиранд; Чунонки фармудааст: ﴿إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ[16]; «Ҳароина Мо шаётинро сарпарастони касоне қарор медиҳем ки имон намеоваранд» Ва фармудааст: ﴿وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ[17]; «Ва ҳароина шаётин бо сарпарастони худ иртибот мегиранд то бо шумо муҷодила кунанд ва агар аз онон итоъат кунед шумо мушрик хоҳед буд». Ин ҷинниёт ғолибан ба сурати номаҳсус ва гоҳе ҳам ба сурати маҳсус бо одамиён иртибот мегиранд ва ононро васваса ва таҳрик мекунанд; Чунонки фармудааст: ﴿الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ۝ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ[18]; «Касе ки дар синаҳои мардум васваса мекунад аз миёни ҷинниён ва мардум» Ва фармудааст: ﴿وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَكُمْ[19]; «Ва чун шаётин корҳошонро барояшон зинат дод ва гуфт ки имрӯз ҳеҷ кас ҳарифи шумо нест ва ман пуштибони шумо ҳастам» Ва фармудааст: ﴿أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا[20]; «Оё надидӣ ки Мо шаётинро бар кофирон фиристодем то ононро шадидан таҳрик кунанд?» Ва фармудааст: ﴿وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا[21]; «Ва бадин сон барои ҳар паёмбаре шаётини инсӣ ва ҷинниро душман қарор Додем ки бархӣ суханони оростаро барои фиреб ба бархӣ дигар мерасонанд».

9 . Ҷинниён маъмулан одамиёнро мебинанд, дар ҳоле ки одамиён маъмулан ҷинниёнро намебинанд; Чунонки фармудааст: ﴿إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ[22]; «Ҳароина ӯ ва ҳамгинонаш шуморо аз ҷойе мебинанд ки шумо ононро намебинед» Ва ин метавонад ба маънои он бошад ки ҷинниён пиромуни одамиён зист мекунанд ва ба истилоҳ «Ҳамнишини» онон ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ[23]; «Ва барои онон ҳамнишиноне баргумоштем, пас барояшон чизе ки пеши рӯ ва пушти сарашон будро зинат доданд ва ба сарнавишти умматҳойе аз ҷин ва инс ки пештар гузаштаанд дучор омаданд, ҳароина онон зиёнкор буданд»! Бо ин васф, бояд аз ҳузури ҷинниёни золим дар пиромуни худ ба Худованд паноҳ бурд; Чунонки фармудааст: ﴿وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ ۝ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ[24]; «Ва бигӯ Парвардигоро! Аз васвасаҳои шаётин ба Ту паноҳ меоварам ва ба Ту паноҳ меоварам аз инки назди ман ҳозир шаванд»!

10 . Ҷинниёни золим бо одамиёне иртиботи маҳсус мегиранд ки бисёр «Дурӯғгӯ» ва «Гуноҳкор» ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ ۝ تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ[25]; «Оё ба шумо хабар бидиҳам ки бар чи касе шаётин нозил мешаванд? Бар ҳар шахси бисёр дурӯғгӯйи гуноҳкор» Ва огоҳиҳойе ки дар ин иртибот ба онон медиҳанд умдатан мубтанӣ бар «Хабарчинӣ» ва «Дурӯғпардозӣ» аст; Чунонки фармудааст: ﴿يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ[26]; «Гӯш меистанд ва бештарашон дурӯғпардозонанд»; Ҳамчунонки бархӣ одамиёни ниёзманд барои баровардани ниёзҳои худ аз онон истимдод меҷӯянд ва онон аз ниёзҳошон сӯъи истифода мекунанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا[27]; «Ва ҳароина мардоне аз инс ба мардоне аз ҷин паноҳ меоваранд, пас онон бар мушкилоташон меафзоянд»!

11 . Ҷинниён дар миёни бархӣ ақвом ба унвони «Худоён» парастиш шудаанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ[28]; «Ва ҷинниёнро шариконе барои Худованд қарор доданд, дар ҳоле ки ононро Офарид» Ва дар миёни бархӣ ақвом хешовандони Худованд пиндошта шудаанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ[29]; «Ва миёни Ӯ ва ҷинниён насабе барқарор карданд, дар ҳоле ки ҷинниён худ медонанд ки эҳзор мешаванд» Ва дар миёни бархӣ ақвом аз зумраи «Фариштагон» ба шумор рафтаанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ۝ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنْتَ وَلِيُّنَا مِنْ دُونِهِمْ ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ[30]; «Ва рӯзе ки ҳамаи ононро маҳшур мекунад, он гоҳ ба фариштагон мегӯяд: Оё инон шуморо мепарастиданд?! Мегӯянд: Муназзаҳӣ! Ту сарпарасти мо ба ҷойи инон ҳастӣ, балки инон ҷинниёнро мепарастиданд ва аксарашон ба онон мӯътақид буданд»!

12 . Ҷинниён дар гузашта метавонистанд ба осмон наздик шаванд ва дар бархӣ ҷойҳои он камин ва аз фариштагон ҷосусӣ кунанд ва барои коҳинон ва ҷодугарон хабар оваранд, вале дар ҳоли ҳозир чунин имконеро надоранд; Зеро ҳар як аз онон ки ба осмон наздик мешавад бо нигаҳбонон ва сангҳои осмнии бисёре мувоҷеҳ мегардад; Чунонки аз қавли онон фармудааст: ﴿وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا ۝ وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا[31]; «Ва ҳароина мо осмонҳоро баррасӣ мекунем, пас онро пур аз нигаҳбонии шадид ва сангҳои осмонӣ ёфтаем! Дар ҳоле ки дар гузашта дар ҷоҳойе аз он барои гӯш додан менишастем, пас ҳар кас акнун гӯш фаро дорад шаҳобсангеро ба дунбои худ меёбад»! Бо ин васф, онон дигар қодир ба ҷосусӣ аз фариштагон нестанд, магар бо машаққат ва талафоти бисёр ва дар андозае ки ба кори коҳинон ва ҷодугарон намеояд; Чунонки фармудааст: ﴿وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ ۝ وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ۝ إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ[32]; «Ҳароина Мо дар осмон бурҷҳойе қарор додем ва онро барои тамошогарон оростем ва аз ҳар шайтони рондашудае пос доштем, магар касе ки дуздона гӯш фаро дорад пас шаҳобӣ ошкор ӯро таъқиб кунад» Ва фармудааст: ﴿إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ۝ وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ ۝ لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ۝ دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ۝ إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ[33]; «Ҳароина Мо осмони наздикро бо оройиши ситорагон оростем ва ҳифозате дар баробари ҳар шайтони саркаш! Онон наметавонанд ба аҳли боло гӯш фаро доранд ва аз ҳар сӯ ҳадаф қарор мегиранд ва ронда мешаванд ва барои онон азобе мустадом аст, магар касе ки чизаке бидуздад, пас шаҳобӣ шикофонда ӯро таъқиб кунад» Ва ин бо назар ба зарурати қатъи дастрасии коҳинон ва ҷодугарон ба ахбори осмон пас аз беъсати хотами Паёмбарон саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам будааст.

13 . Ҷинниён ғайб намедонанд; Чунонки фармудааст: ﴿فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ ۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ[34]; «Пас чун маргро бар Сулаймон воқеъ Сохтем ононро аз марги ӯ огоҳ накард магар мӯриёнаи замин ки асои ӯро хӯрд! Пас чун афтод ҷинниён дарёфтанд ки агар ғайб медонистанд дар он ранҷи хор кунанда боқӣ намемонданд»! Бинобарин, ғайбгӯйии ҷинниён ва касоне ки бо кӯмаки онон ғайбгӯйи мекунанд, фиребӣ беш нест.

14 . Дасти кам як гуна аз ҷинниён бо номи «Ифрит» метавонанд бо суръати фаровоне ҳаракат кунанд; Чунонки фармудааст: ﴿قَالَ عِفْرِيتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقَامِكَ ۖ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ[35]; «Ифрите аз ҷинниён гуфт: Ман онро пеш аз инки аз ҷойи худ бархезӣ бароят меоварам ва ман бар ин кор тавоно ва амин ҳастам».

15 . Ҷинниён коргарони бисёр хубе ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ[36]; «Ва бархӣ аз ҷинниён дар пеши рӯйи ӯ ба изни Парвардигораш коргарӣ мекарданд ва ҳар кас аз онон ки аз фармони мо сар мепечанд ӯро аз азоби сӯзон мечашондем». Онон банноҳ ва ғаввосҳои моҳире ҳастанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ[37]; «Ва шаётин ҳар банно ва ғаввосе» Ва фармудааст: ﴿وَمِنَ الشَّيَاطِينِ مَنْ يَغُوصُونَ لَهُ وَيَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ ۖ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ[38]; «Ва аз шаётин касоне барои ӯ ғаввосӣ мекарданд ва корҳойе ҷуз он анҷом медоданд ва мо нигоҳ дорандаи онон будем»! Бо ин васф, мумкин аст бархӣ аз банноҳои бостонии ғайри оддӣ дар ҷаҳон ки таъаҷҷуби одамиёнро барангехта аст, сохтаи дасти онон буда бошад.

16 . Ҷинниён омӯзгорони ҷоду ба одамиён ва бештарини омӯзишҳо дар ин бораро дар замони ҳукумати Сулаймон алайҳи салом ироъа кардаанд ки бештарин тамосро бо одамиён доштаанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ[39]; «Ва аз чизе ки шаётин дар ҳукумати Сулаймон хонданд пайравӣ карданд, дар ҳоле ки Сулаймон кофир нашуд, вале шаётин кофир шуданд ва ба мардум ҷоду меомӯхтанд»!

17 . Ҷинниён метавонанд дар гум шудан ва саргардон шудани бархӣ одамиён муъассир бошанд; Чунонки фармудааст: ﴿كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ[40]; «Монанди касоне ки шаётин ӯро дар замин гум ва саргашта сохтаанд»!

18 . Ҷинниён метавонанд одамиёнро тела бидиҳанд ва ба замин бизананд; Чунонки фармудааст: ﴿لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ[41]; «Онон бар намехезанд магар монанди касе ки шайтон ӯро бо тела додан ба замин мезанад»; Ҳамчунонки чи басо метавонанд ононро бикушанд ё осебӣ дигар бирасонанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَحُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ[42]; «Ва барои Сулаймон сипоҳонаш аз ҷин ва инс ва паранда басейҷ шуданд, пас онон муназзам мешуданд», вале ҳаргиз наметавонанд дар ҷисми одамиён ҳулул кунанд ва бар ҷавореҳи онон тасаллут ёбанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ[43]; «Ва шайтон чун кор анҷом шуд (ба одамиён) мегӯяд ки Худованд шуморо ваъдаи ҳақ дод ва ман шуморо ваъда додам, пас ваъдаамро хилоф кардам ва барои ман ҳеҷ тасаллуте бар шумо набуд, ҷуз инки шуморо даъват кардам пас иҷобатам кардед! Пас манро маломат накунед, балки худатонро маломат кунед! Ман фарёдраси шумо нестам ва шумо фарёдраси ман нестед, ман аз қабл ба инки манро шарик сохтед кофир будам! Ҳароина золимонро азобӣ дарднок аст»; Ҳамчунонки ҷинзадагӣ ба маънои ҳулул ва тасаллути ҷинниён бар одамиён, имкони ақлӣ ва илмӣ надорад ва аз ҷумлаи увҳом ва хурофот аст.

19 . Ҷинниён метавонанд дар амвол ва авлоди одамиён мушорикат кунанд; Чунонки фармудааст: ﴿وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ[44]; «Ва бо онон дар амвол ва авлод мушорикат кун» Ва ин метавонад ба маънои имкони доду ситад ва равобити ҷинсӣ бо онон бошад.

20 . Дасти кам бархӣ аз ҷинниён сарҳои кария ва тарсноке доранд; Чунонки дар васфи дарахти Заққум фармудааст: ﴿إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ۝ طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ[45]; «Ҳароина он дарахте аст ки дар қаъри ҷаҳаннам мерӯяд; Шукуфаҳои он монанди сарҳои шаётин аст»!

Инҳо огоҳиҳойе аст ки китоби Худованд дар бораи ҷинниён ба даст дода ва огоҳиҳои дигар дар бораи онон заннӣ ва ғайри қобили эътимод аст.

↑[1] . Арраҳмон/ 15
↑[2] . Ҳаҷар/ 27
↑[3] . Анъом/ 128
↑[4] . Зориёт/ 56
↑[5] . Марям/ 68
↑[6] . Арраҳмон/ 46 ва 47
↑[7] . Анъом/ 130
↑[8] . Аҳқоф/ 29-32
↑[9] . Ҷин/ 11
↑[10] . Ҷин/ 14
↑[11] . Аъроф/ 179
↑[12] . Каҳф/ 50
↑[13] . Ҷин/ 4
↑[14] . Шуъаро/ 95
↑[15] . Исроъ/ 64
↑[16] . Аъроф/ 27
↑[17] . Анъом/ 121
↑[18] . Нос/ 5 ва 6
↑[19] . Анфол/ 48
↑[20] . Марям/ 83
↑[21] . Анъом/ 112
↑[22] . Аъроф/ 27
↑[23] . Фуссилат/ 25
↑[24] . Мӯъминун/ 97 ва 98
↑[25] . Шуъаро/ 221 ва 222
↑[26] . Шуъаро/ 223
↑[27] . Ҷин/ 6
↑[28] . Анъом/ 100
↑[29] . Соффот/ 158
↑[30] . Сабаъ/ 40 ва 41
↑[31] . Ҷин/ 8 ва 9
↑[32] . Ҳаҷар/ 16-18
↑[33] . Соффот/ 6-10
↑[34] . Сабаъ/ 14
↑[35] . Намл/ 39
↑[36] . Сабаъ/ 12
↑[37] . Сод/ 37
↑[38] . Анбиёъ/ 82
↑[39] . Бақара/ 102
↑[40] . Анъом/ 71
↑[41] . Бақара/ 275
↑[42] . Намл/ 17
↑[43] . Иброҳим/ 22
↑[44] . Исроъ/ 64
↑[45] . Соффот/ 64 ва 65
Пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Мансури Ҳошимии Хуросонӣ Бахши посухгӯйи ба пурсишҳо
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани пурсиш
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед пурсишҳои худро дар бораи осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш посух дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи пурсиш дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.
Лутфан ба нукоти зер таваҷҷуҳ фармойед:
1 . Мумкин аст ба пурсиши шумо дар пойгоҳ посух дода шуда бошад. Аз ин рӯ, беҳтар аст пеш аз навиштани пурсиши худ, пурсишҳои муртабитро мурур ё аз имкони ҷустуҷӯ дар пойгоҳ истифода кунед.
2 . Аз сабт ва ирсоли пурсишҳои ҷадид пеш аз дарёфти посухи пурсиши қаблӣ, худдорӣ кунед.
3 . Аз сабт ва ирсоли беш аз як пурсиш дар ҳар навбат, худдорӣ кунед.
4 . Авлавияти мо, посухгӯйи ба пурсишҳои марбут бо имом Маҳдӣ алайҳи салом ва заминасозӣ барои зуҳури ӯст; Чароки дар ҳоли ҳозир, аз ҳар чизе муҳимтар аст.