[ضرورت پیامبران]

بنابراین، بر خداوند واجب است که هر انسانی را از اسباب کمال و زوالش و از موجبات رضایت و کراهت خود، آگاه گرداند، یا به تعبیر دقیق‌تر، متمکّن از آگاهی گرداند. روشن است که این کار، یا به صورت مستقیم انجام می‌شود، به این ترتیب که خداوند بدون واسطه، هر انسانی را از اسباب کمال و زوالش و موجبات رضایت و کراهت خود آگاه می‌گرداند و یا به صورت غیر مستقیم انجام می‌شود، به این ترتیب که خداوند برخی انسان‌ها را از اسباب کمال و زوالشان و موجبات رضایت و کراهت خود آگاه می‌گرداند تا برخی دیگر، به آن‌ها رجوع کنند و از طریق آن‌ها، اسباب کمال و زوالشان و موجبات رضایت و کراهت خداوند را بشناسند. تردیدی نیست که خداوند هر انسانی را تفصیلاً و بدون واسطه، از اسباب کمال و زوالش و موجبات رضایت و کراهت خود آگاه نکرده؛ چراکه عدم آگاهی بیشتر انسان‌ها از آن، وجدانی و محسوس است. با این وصف، روشن می‌شود که این کار را به صورت غیر مستقیم و از طریق فرستادن واسطه، انجام داده است. بنابراین، کسی که مستقیماً با خداوند در ارتباط نیست و بدون واسطه از اسباب کمال و زوال خود و رضایت و کراهت او آگاهی نمی‌یابد، چاره‌ای ندارد جز آنکه به دنبال کسی بگردد که از این امکان برخوردار است و او کسی است که به اعتبار پیام آوردنش از جانب خداوند، «پیامبر» نامیده می‌شود و منطقاً از طریق اظهار پیامبری و ارائه‌ی چیزی شناخته می‌شود که ذاتاً در انحصار خداوند است و کسی جز او قادر به ارائه‌ی آن نیست؛ چراکه تنها ارائه‌ی چنین چیزی، ارتباط او با خداوند را اثبات می‌کند و این چیزی است که اصطلاحاً «معجزه» نامیده می‌شود.

[شناخت پیامبران]

از میان کسانی که اظهار پیامبری و معجزه‌ای به آنان نسبت داده شده است، کسانی هستند که چیزی از آنان باقی نمانده است تا گویای رضایت و کراهت خداوند و اسباب کمال و زوال انسان باشد و با این وصف، بررسی درباره‌ی آنان، فایده‌ای ندارد و ضروری نیست. اما از میان آنان، سه تن هستند که چیز قابل توجّهی برای این منظور به آنان نسبت داده شده و باقی است و از این رو، بررسی درباره‌ی آنان می‌تواند سودمند باشد و ضروری است. آن سه، موسی، عیسی و محمّد هستند که به هر سه، کتابی با عنوان کتاب خداوند نسبت داده شده است و از هر یک، گروهی از مردم پیروی کرده‌اند. با این حال، به نظر می‌رسد، کتابی که به موسی و عیسی نسبت داده شده، از خود آن دو صادر نشده، بلکه توسّط افرادی شناخته یا ناشناخته و پس از درگذشت آن دو نوشته شده است؛ چراکه با صراحت، از زبان شخصی ثالث است و از چگونگی مرگ آن دو خبر داده و به حوادث بعد از مرگشان اشاره کرده است؛