مشروط به اینکه از بنی هاشم نباشند؛ چراکه بنا بر اخبار متواتر، زکات بر بنی هاشم حرام است و این تکریمی برای آنان از جانب خداوند به سبب اختصاص آنان به فضل اوست و به جای آن، خمس هر مال مغتنمی برای آنان است؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ﴾[۱]؛ «بدانید هر چیزی که مغتنم یابید بی‌گمان خمس آن برای خداوند و برای پیامبر و برای نزدیکانش و یتیمان و مسکینان و درراه‌ماندگان است اگر به خداوند و چیزی که بر بنده‌ی‌مان در روز رویارویی دو توده نازل کردیم، ایمان آورده‌اید» و روشن است که سهم خداوند به پیامبرش می‌رسد؛ با توجّه به اینکه امکان رسیدن آن به او بدون واسطه‌ی پیامبرش نیست و سهم پیامبرش پس از او به ورثه‌ی او می‌رسد که با سهم خودشان به عنوان نزدیکان آن حضرت، نیمی از خمس می‌شود و صاحب آن در زمان حاضر، مهدی است؛ چراکه او نزدیک‌ترین کس در زمان حاضر به پیامبر است و نیمی دیگر، سهم یتیمان و مسکینان و در راه‌ماندگان هاشمی است؛ با توجّه به اینکه آنان از زکات سهمی ندارند و با این وصف، به سهمی از خمس نیازمندند[۲] و این حقّی است که از اواخر حکومت عمر بن خطاب تاکنون به آنان پرداخت نمی‌شود[۳]؛ چراکه از آن هنگام تاکنون، مخالفان بنی هاشم اختیار آن را در دست داشته‌اند و پرداخت آن به آنان را بر خلاف مصالح سیاسی خود یافته‌اند؛ با توجّه به اینکه آن تأمین کننده‌ی نیاز اقتصادی هاشمیان و یکی از عوامل افزایش قدرت آنان بوده و سلب آن از آنان، اقدامی مؤثّر برای جلوگیری از تحقّق حکومت آنان تلقّی شده است؛ همچنانکه اگر هم‌اکنون خمس اموال مغتنم مسلمانان به مهدی برسد، یک رکن از چهار رکن حکومت او شکل می‌گیرد و شکل‌گیری سه رکن دیگر آن که طلب، نفر و سلاح کافی است، سهولت می‌یابد.

[روزه]

مانند امر خداوند به روزه در روزهایی معیّن که بر همه‌ی مسلمانان واجب است؛ چنانکه فرموده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ۝ أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ﴾[۴]؛ «ای کسانی که ایمان آوردید! روزه بر شما واجب شد همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بودند واجب شد، باشد که شما پرهیزکار شوید؛ در روزهایی شمرده شده»