پنج شنبه ۹ فروردین (حمل) ۱۴۰۳ هجری شمسی برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 نکته‌ی جدید: شعر «آوار خویشتن» سروده‌ی «زینب شریعتی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading

چنانکه فرموده است: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَكِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ﴾[۱]؛ «هرآینه خداوند به مردم هیچ ظلمی نمی‌کند، ولی این مردمند که به خودشان ظلم می‌کنند» و فرموده است: ﴿فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ﴾[۲]؛ «پس خداوند کسی نبود که به آنان ظلم کند، ولی آنان بودند که به خود ظلم می‌کردند» و فرموده است: ﴿وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ﴾[۳]؛ «و خداوند به آنان ظلم نکرد، ولی آنان خودشان ظلم می‌کنند» و فرموده است: ﴿ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ﴾[۴]؛ «آن به سبب چیزی است که دست‌هاتان پیش فرستاد و بی‌گمان خداوند به بندگان ظلم کننده نیست»! هر چند هر کاری در جهان، اگرچه مانند ظلم بد باشد، با حول و قوّه و علم و اذن تکوینی خداوند انجام می‌شود و از این حیث، به خداوند باز می‌گردد؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَمَا هُمْ بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ﴾[۵]؛ «و آنان به احدی زیان‌رساننده نیستند مگر با اذن خداوند» و فرموده است: ﴿وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكُوا﴾[۶]؛ «و اگر خداوند می‌خواست شرک نمی‌ورزیدند» و فرموده است: ﴿وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا﴾[۷]؛ «و اگر خداوند می‌خواست یکدیگر را نمی‌کشتند» و فرموده است: ﴿وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ﴾[۸]؛ «و اگر پروردگارت می‌خواست آن کار را نمی‌کردند» و فرموده است: ﴿وَإِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَذِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَذِهِ مِنْ عِنْدِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ فَمَالِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا﴾[۹]؛ «و اگر آنان را خوبی‌ای برسد می‌گویند که این از نزد خداوند است و اگر آنان را بدی‌ای برسد می‌گویند که این از نزد توست! بگو همه‌اش از نزد خداوند است! پس این گروه را چه می‌شود که نزدیک نیست گفتاری را دریابند؟!»؛ ولی در واقع، کار بدی که خداوند از انجامش نهی کرده است، به او نسبت داده نمی‌شود؛ چراکه به روشنی، از اراده و اقدام اختیاری کننده‌ی آن برخاسته و بر خلاف رضایت و امر خداوند بوده است؛ چنانکه فرموده است: ﴿مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ﴾[۱۰]؛ «چیز خوبی که به تو می‌رسد از جانب خداوند است و چیز بدی که به تو می‌رسد از جانب خودت است»

↑[۱] . یونس/ ۴۴
↑[۲] . التّوبة/ ۷۰
↑[۳] . آل عمران/ ۱۱۷
↑[۴] . آل عمران/ ۱۸۲
↑[۵] . البقرة/ ۱۰۲
↑[۶] . الأنعام/ ۱۰۷
↑[۷] . البقرة/ ۲۵۳
↑[۸] . الأنعام/ ۱۱۲
↑[۹] . النّساء/ ۷۸
↑[۱۰] . النّساء/ ۷۹