پنج شنبه ۹ فروردین (حمل) ۱۴۰۳ هجری شمسی برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 نکته‌ی جدید: شعر «آوار خویشتن» سروده‌ی «زینب شریعتی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading

چهارم؛ مبانی اسلام

اسلام در اصل، مبتنی بر شناخت خداوند است که به واسطه‌ی خداوند حاصل می‌شود؛ چراکه چیزی شناخته‌تر از او نیست تا واسطه‌ی شناخت او واقع شود، مانند نور که به ذات خود دیده می‌شود و واسطه‌ی دیدن هر چیز دیگری است؛ چنانکه فرموده است: ﴿اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾[۱]؛ «خداوند نور آسمان‌ها و زمین است»؛ به اعتبار آنکه هر چیزی دیده می‌شود، با دیدن نور دیده می‌شود و تبعاً دیدن آن پیش از دیدن نور ممکن نیست و به همین سان، هر چیزی که وجود دارد، با خداوند وجود دارد و تبعاً وجود آن پیش از وجود خداوند ممکن نیست و با این وصف، شناخت خداوند واسطه‌ی در شناخت آن است و از این حیث، بر شناخت آن تقدّم دارد، اگرچه به سبب شدّت بداهتش، مورد التفات نباشد.

[توحید خداوند]

اما شناخت خداوند، مستلزم توحید او به معنای یکی دانستن اوست؛ چراکه وجود همه‌ی موجودات در جهان، واحد است، اگرچه ماهیّات آن‌ها که مقادیر وجودشان است، تکثّر دارد و واحد، ناگزیر از مبدأ واحدی نشأت می‌گیرد؛ با توجّه به اینکه نشأت آن از مبادی متعدّد ممکن نیست و وحدت مبدأ، در سه بُعد ثابت است.

[توحید خداوند در تکوین]

بُعد یکم، تکوین به معنای خلق، رزق و تدبیر موجودات است؛ با توجّه به اینکه خلق آن‌ها به معنای ایجاد و تقدیر آن‌ها توسّط دو مبدأ، مستلزم تضادّ است، در حالی که میان آن‌ها تضادّی نیست، بلکه هماهنگی مشاهده می‌شود؛ چنانکه فرموده است: ﴿مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ﴾[۲]؛ «در خلق خداوند هیچ تضادّی نمی‌بینی»؛ خصوصاً با توجّه به اینکه تضاد، مستلزم فساد به معنای اختلال نظام هستی است؛ چنانکه فرموده است: ﴿لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا﴾[۳]؛ «اگر در آن‌ها خدایانی جز الله بود، فاسد می‌شدند» و فرموده است: ﴿إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ﴾[۴]؛ «در آن صورت حتماً هر خدایی چیزی که خلق کرده است را می‌برد و حتماً برخی‌شان بر برخی دیگر برتری می‌جستند»، در حالی که نظام هستی، فساد نپذیرفته و مختل نشده و این برهانی قاطع بر عدم وجود تضاد در آن و تبعاً وحدت خالق آن است؛

↑[۱] . النّور/ ۳۵
↑[۲] . الملک/ ۳
↑[۳] . الأنبیاء/ ۲۲
↑[۴] . المؤمنون/ ۹۱