جمعه ۱۰ فروردین (حمل) ۱۴۰۳ هجری شمسی برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 نکته‌ی جدید: شعر «آوار خویشتن» سروده‌ی «زینب شریعتی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading

زیرا مرتد کافری است که به کفر خود بعد از اسلام، اقرار دارد و بنا بر اخبار متواتر، کشتن او به این عنوان، پیش یا پس از استتابه، بسته به صلاحدید خلیفه‌ی خداوند در زمین، جایز است، ولی منافق کافری است که به کفر خود اقرار ندارد، بلکه خود را مسلمان می‌شمارد تا جان خود را حفظ کند و قاعدتاً کشتن او به عنوان کافر، جایز نیست؛ با توجّه به اینکه بنا بر قاعده، هر کس می‌گوید مسلمان است، در گفتار خود تصدیق می‌شود و حساب عملش با خداوند است. آری، در صورتی که گفته یا کرده‌ی کفرگونه‌ی منافق، مشهود و مصداق محاربه و إفساد در زمین باشد، کشتن او به عنوان محارب و مفسد در زمین و نه به عنوان کافر، جایز است و در این صورت، مانند مسلمانان غسل داده می‌شود و بر او نماز گزارده می‌شود و در گورستان مسلمانان دفن می‌شود، هر چند مباشرت خلیفه‌ی خداوند به این کارها شایسته نیست؛ چنانکه خداوند خطاب به او فرموده است: ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ﴾[۱]؛ «و هرگز بر هیچ یک از آنان چون مرد نماز نگزار و بر گورش نایست؛ چراکه آنان به خداوند و پیامبرش کفر ورزیدند و در حالی مردند که فاسق بودند»!

[شناخت مشرک]

بنابراین، کسی که خود را مسلمان می‌شمارد، به سبب کاری که انجام می‌دهد مشرک شمرده نمی‌شود، اگرچه کاری مانند خواندن مردگان باشد؛ چراکه خواندن مردگان، هرگاه از روی اعتقاد به سودمند بودن آنان پس از اذن خداوند باشد، شرک دانسته نمی‌شود؛ چراکه خداوند قادر است بواسطه‌ی مرده‌ای سود برساند، همان طور که قادر است بواسطه‌ی زنده‌ای سود برساند؛ بل قادر است که زنده‌ای را از مرده‌ای و مرده‌ای را از زنده‌ای بیرون آورد؛ چنانکه فرموده است: ﴿يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا﴾[۲]؛ «زنده را از مرده بیرون می‌آورد و مرده را از زنده بیرون می‌آورد و زمین را پس از مرگش زنده می‌کند»؛ بلکه برخی مردگان در نظر او زندگانند؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ﴾[۳]؛ «و به کسانی که در راه خداوند کشته می‌شوند مردگان نگویید، بلکه زندگانند ولی شما نمی‌فهمید» و برخی زندگان در نظر او مردگانند؛ چنانکه فرموده است: ﴿أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا﴾[۴]؛ «یا کسی که مرده بود، پس او را زنده کردیم و برایش نوری قرار دادیم که با آن در میان مردم راه رود مانند کسی است که مثالش در تاریکی است و از آن بیرون نمی‌آید؟!»

↑[۱] . التّوبة/ ۸۴
↑[۲] . الرّوم/ ۱۹
↑[۳] . البقرة/ ۱۵۴
↑[۴] . الأنعام/ ۱۲۲