أنس بن مالک[۱]، عبد الله بن أبی أوفی[۲]، عباس بن عبد المطلب[۳]، جابر بن عبد الله[۴]، ابو جحیفه[۵]، ابو قتاده[۶]، عایشه[۷] و دیگران[۸]، برای ده‌ها نفر از تابعانشان و بواسطه‌ی آنان برای صدها نفر از مسلمانان، از آن حضرت روایت کرده‌اند که تعداد خلفاء پس از خود را دوازده نفر شمرده و به انحاء مختلف فرموده است: «يَكُونُ مِنْ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ خَلِيفَةً كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ»؛ «پس از من دوازده خلیفه خواهند بود که همه‌ی‌شان از قریش‌اند» و تأکید نموده است که اسلام با تکیه بر خلافت آنان، تا روز قیامت «منیع»، «عزیز»، «قائم»، «ماضی»، «ظاهر»، «صالح» و «مستقیم» خواهد بود و این مبتنی بر سنّت خداوند در امّت‌های گذشته است که برای آنان دوازده پیشوا قرار داده؛ چنانکه به عنوان نمونه فرموده است: ﴿وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا﴾[۹]؛ «و هرآینه خداوند پیمان بنی اسرائیل را گرفته و از آنان دوازده پیشوا برانگیخته» و روشن است که سنّت خداوند در امّت‌های گذشته، در این امّت نیز جاری است و تغییری نمی‌پذیرد؛ چنانکه فرموده است: ﴿سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا﴾[۱۰]؛ «سنّت خداوند در کسانی که از پیش گذشتند چنین بود و هرگز برای سنّت خداوند تغییری نمی‌یابی»! از اینجا دانسته می‌شود که دوازده نفر از اهل بیت پیامبر خلفاء او از جانب خداوند هستند؛ زیرا این حاصل جمع این خبر متواتر با خبر متواتر ثقلین و کتاب خداوند است و به علاوه، تنها ضامن مناعت، عزّت، قیام، مضا، ظهور، صلاح و استقامت اسلام تا روز قیامت شمرده می‌شود؛ با توجّه به اینکه چنین ثمراتی، لزوماً با خلافت کسانی حاصل می‌شود که از هر عقیده و عملی مخالف با اسلام پیراسته‌اند، نه خلافت کسانی که از هر عقیده و عملی مخالف با اسلام پیراسته نیستند و تبعاً به اقتضای مخالفت اعتقادی یا عملی‌شان با اسلام، خواسته یا ناخواسته در مناعت، عزّت، قیام، مضا، ظهور، صلاح و استقامت آن اخلال می‌کنند؛