دانشمندان، نویسندگان، مبتکران، شاعران، خوانندگان، بازیگران، ورزشکاران و به طور کلّی، همه‌ی کسانی که می‌توانند به اعتبار تشخّص یا شهرت خود، تأثیری قابل توجّه بر گروهی از مردم داشته باشند، تحت نظارت آنان قرار می‌گیرند و می‌توانند در صورت همسویی با آنان، از حمایت‌های اقتصادی، سیاسی و تبلیغاتی آنان برخوردار شوند و حتی در صورت تمایل، به عضویّت در شبکه‌های مخفی آنان درآیند؛ همچنانکه ممکن است در صورت عدم همسویی با آنان، به مشکلات فراوانی دچار شوند و دست کم در کار خود به موفقیّت چندانی دست نیابند.

این کاملاً طبیعی است که قدرتمندان و سرمایه‌داران بزرگ جهان، خود را موظف به پاسداری از نظامی می‌دانند که آنان را به قدرت و سرمایه رسانده است؛ چراکه در صورت نابودی این نظام، قدرت و سرمایه‌ی آنان نیز نابود می‌شود و این به معنای وابستگی آنان به این نظام است؛ همچنانکه در فرایندی متقابل، این نظام نیز به آنان وابستگی دارد. در حالی که این نظام مبتنی بر اصولی ظالمانه و غیر اخلاقی است و آنان نیز از این واقعیّت آگاهی دارند و به همین دلیل، برای توجیه آن، مبانی فلسفی جدیدی را پیشنهاد می‌کنند. آنان می‌دانند که این نظام سیاسی و اقتصادی، مبتنی بر دروغ، ستم و خوردن اموال مردم به باطل است، در حالی که هیچ یک از این کارها در هیچ یک از ادیان الهی جایز نیست. از این رو، آنان چاره‌ای جز نفی ادیان الهی نمی‌یابند و نهایتاً به سوی الحاد کشانیده می‌شوند. بلکه با روا داشتن جنایاتی بر ضدّ بشریت برای رسیدن به منافعی شخصی، خود را با شیطان هم‌عقیده و هم‌کار می‌یابند و نهایتاً به شیطان‌پرستی روی می‌آورند؛ چراکه دیدگاه‌های سیاسی و اقتصادی آنان، به روشنی با دیدگاه‌های شیطان هماهنگی دارد و تبعاً با این وصف، بدون دفاع از دیدگاه‌های او، قابل دفاع نیست. به این ترتیب، کسانی از آنان که عمدتاً پیشینه‌ای دینی داشته‌اند، پس از رسیدن به این مرحله از طغیان، به توجیه شیطان می‌پردازند و در پوشش توجیه او، در واقع خود را توجیه می‌کنند. از این رو، سردمداران اصلی نظام قدرت و سرمایه، عمدتاً شیطان‌پرستانی با پیشینه‌ی یهودی هستند که گرایش‌های تند ضدّ دینی و ضدّ اسلامی دارند. به علاوه، آنان به دلیل آشنایی تاریخی با جادوگری که از فرهنگ قوم یهود در مصر به ارث برده‌اند، گرایش خطرناکی به جادوگری یافته‌اند تا با بهره‌گیری از طلسم جادوگران، قدرت و سرمایه‌ی خود را هر چه بیشتر پاس دارند و بیفزایند. عجیب است که چنین گرایشی، با آنکه عمدتاً در میان روستاییان خرافاتی و کم‌بضاعت برای حفظ خر و گاو و گوسفندشان دیده می‌شود، در بالاترین سطوح سیاسی و اقتصادی جهان در میان صاحبان بزرگ املاک و سرمایه نیز رایج است! هر چند پیوند جادوگران با اصحاب قدرت و ثروت، چیز تازه‌ای نیست و همیشه در تاریخ وجود داشته است؛