ای برادران و خواهران مسلمان! «بدانید که جهان به پایان خود نزدیک شده و آخر الزّمان فرا رسیده و سپیده‌ی وعده‌ها بر دمیده است. اکنون ما و شما در روزگاری زندگی می‌کنیم که فتنه و آشوب همه جا را فرا گرفته و ظلم و فساد گسترش یافته و شبهه فراوان شده است». این سخن حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی با مردمی است که هزار سال است حکومت خدا را ندیده‌اند و در غیاب ولیّ او به حکومت شیطان سر سپرده‌اند، تا جایی که امروز مانند عروسکی در دست ستمگران چپ و راست می‌شوند و بازی می‌خورند، ولی کماکان به سمت منجی و امام زمان خود برنمی‌گردند. اینان به جای آنکه برای بهبود اوضاع و اصلاح معیشتشان، دست نیاز به سوی ولیّ خدا دراز کنند، سرگرم نزاع برای سر کار آوردن دولت‌مردانی شده‌اند که نه بویی از انصاف برده‌اند و نه بهره‌ای از انسانیت، بلکه دین را دستمایه‌ی قدرت کرده‌اند تا آخرت مردم را نیز مانند دنیایشان تباه و سیاه کنند. هر چند تسلّط چنین حاکمان منافقی بر مردمی که گفتار و رفتارشان با هم مغایرت دارد، دور از انتظار نیست؛ چراکه آنان اگرچه روز و شب دعا می‌کنند: «خدایا! ظهور امام مهدی را نزدیک بگردان»، وقتی به زمینه‌سازی برای ظهور او دعوت می‌شوند، هر کدام با بهانه‌ای پا پس می‌کشند و از تکلیف واجب خود امتناع می‌کنند. یک نفرشان می‌گوید کار و مشغله دارد و دیگری می‌گوید درسش ناتمام مانده، آن یکی می‌گوید مشغول زن و فرزند است و آن دیگری می‌گوید می‌ترسد برایش مشکلی ایجاد شود! پس هر یک با بهانه‌ای از اجابت دعوت منصور به سوی مهدی سر باز می‌زند.
ای غافلان! مولای ما مهدی برای ظهور به حمایت جدّی مردم نیاز دارد. او از خیانت شیعیان به جدّش حسین علیه السلام درس گرفته است و با لقلقه‌ی زبان کوفی‌مسلکان ظهور نمی‌کند. از همین رو، خداوند کسانی که ادّعای محبت مهدی را دارند، امتحان می‌کند تا شیعه‌ی دروغین[۱] از شیعه‌ی حقیقی تشخیص داده شود؛ ﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ﴾[۲]؛ «آیا مردم پنداشتند که وا گذاشته می‌شوند همین که گفتند ایمان آوردیم و امتحان نمی‌شوند؟! و هرآینه کسانی که پیش از آنان بودند را امتحان کردیم، پس هرآینه خداوند کسانی که راست گفتند را معلوم می‌کند و دروغگویان را معلوم می‌کند» و این امتحان، دعوت آنان به زمینه‌سازی برای ظهور مهدی است تا کسانی که حقیقتاً محبّت او را در دل دارند، پیش از ظهورش شناخته شوند و کسانی که به تعلّقات گرفتارند، از جرگه‌ی انصار و یاران مهدی جدا شوند؛ ﴿لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ﴾[۳]. چگونه است که شما دعا می‌کنید خداوند ظهور امام مهدی را نزدیک گرداند، در حالی که دعوت زمینه‌ساز ظهورش را می‌شنوید و اجابت نمی‌کنید؟! مگر امر ظهور جز بعد از زمینه‌سازی برای آن واقع می‌شود؟! چطور انتظار دارید که از اعوان و انصار امام مهدی و از مستشهدین بین یدیه باشید، در حالی که قدم اول را بر نمی‌دارید؟! مگر یاران آن حضرت کسانی جز زمینه‌سازان ظهورش هستند؟! مگر آن حضرت به کسانی جز یارانش اعتماد خواهد کرد؟! مَثَل شما مَثَل کسی است که دعا می‌کند خداوند به او علم عطا کند، اما نه نزد عالم می‌رود و نه برای مطالعه وقت می‌گذارد! آیا انتظار دارد که ملائک بر او نازل شوند؟! یا کسی که دعا می‌کند خداوند به او مال عطا کند، اما برای کسب روزی از منزل خارج نمی‌شود! آیا انتظار دارد که از آسمان رزقی برایش نازل شود؟! به این ترتیب، کسی که برای تعجیل در ظهور مهدی دعا می‌کند، باید برای اجابت دعایش آستین همّت بالا بزند و با زمینه‌سازان ظهور آن حضرت همراه شود تا خداوند در عملش برکت قرار دهد؛ به این صورت که در وهله‌ی اول، زمانی را در روز یا در هفته به مطالعه‌ی آثار منتشرشده در پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت علامه صرف کند؛ چراکه این کار مصداق طلب علم و عمل به تکلیفی است که در کتاب خداوند و سنت پیامبر گرامی اسلام واجب به شمار رفته؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا﴾[۴]؛ «و بگو پروردگارا! بر علم من بیفزا!» و فرموده است: ﴿وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾[۵]؛ «و از چیزی که به آن علمی نداری پیروی نکن» و فرموده است: ﴿قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ﴾[۶]؛ «بگو آیا کسانی که علم دارند و کسانی که علم ندارند برابرند؟! تنها خردمندان پند می‌گیرند» و فرموده است: ﴿كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ﴾[۷]؛ «این گونه خداوند بر دل‌های کسانی که علم ندارند مهر می‌نهد» و فرموده است: ﴿يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ﴾[۸]؛ «خداوند درجات کسانی از شما که ایمان آوردند و کسانی که علم داده شدند را بالا می‌برد» و از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت شده است: «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ»[۹]؛ «طلب علم بر هر مسلمانی واجب است». سپس در وهله‌ی دوم، زمانی را برای نشر این آموزه‌ها در بین مردم و معرفی نهضت مقدّس بازگشت به اسلام به خانواده، اقوام، دوستان و آشنایان خود اختصاص دهد؛ چراکه از یک سو، نشر علم همانند فراگیری آن، واجب شمرده شده است؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ﴾[۱۰]؛ «کسانی که رسالت‌های خداوند را تبلیغ می‌کنند و از او می‌ترسند و از احدی جز خداوند نمی‌ترسند» و در سخن مشهور آمده است که زکات علم، نشر آن و تعلیمش به دیگران است. از سوی دیگر، دعوت مردم به سوی تعالیم منتشرشده در نهضت مقدّس بازگشت به اسلام، منجر به آشنایی آنان با این نهضت اسلامی و جریان زمینه‌سازی برای ظهور مهدی و احیاناً حمایت آنان از این جریان می‌شود که مصداق دعوت به سوی خیر و همکاری در ارزشمندترین کار ممکن بر روی زمین است؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَلْتَكُنْ مِّنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ﴾[۱۱]؛ «باید از شما گروهی باشند که به سوی خیر دعوت می‌کنند» و فرموده است: ﴿وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى﴾[۱۲]؛ «و در نیکی و تقوا همکاری کنید».
البته روشن است که این سخنان به معنای ترک دنیا یا دست شستن از زن و فرزند نیست تا کسانی را بترساند و از اجابت این دعوت بازدارد؛ چنانکه شخص حضرت علامه فرموده است: «آیا دوست نمی‌دارید که در خانه‌هاتان ساکن باشید و با همسرانتان صبح کنید و به فرزندانتان بپردازید و با خویشاوندانتان بپیوندید و چیزی که از نزد ما به سویتان بیرون می‌آید را بگیرید، پس خداوند شما را (بدون زحمت) به بهشت برد؟!»[۱۳]. تمام سخن این است که مردم باید روزمرگی را کنار بگذارند و امام مهدی علیه السلام را به عنوان تنها گزینه‌ی مشروع برای حاکمیت مد نظر قرار دهند و زمینه‌سازی برای ظهور آن حضرت را به عنوان تنها راه حلّ موجود و راهکار باقی‌مانده به زندگی خود وارد کنند. به عبارت دیگر، همان طور که مردم در شبانه‌روز زمانی را به نماز خواندن اختصاص می‌دهند، باید زمانی را به زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی اختصاص دهند؛ به این ترتیب که اگر اقوام یا آشنایانی دارند، این جریان اسلامی را به آنان معرفی کنند و اگر دنبال‌کنندگانی در شبکه‌های اجتماعی دارند، این معارف اسلامی را در صفحه خود به اشتراک بگذارند و اگر مال و منال یا امکانات و توانایی دیگری دارند، آن‌ها را در راه نشر آموزه‌های این نهضت مقدّس هزینه کنند.
همچنانکه علاقمندان و حامیان این نهضت اسلامی نباید از عدم اقبال مردم به این نهضت اسلامی دلسرد و ناامید شوند؛ چراکه اولاً دعوت این نهضت اسلامی به سوی حقّ است، در حالی که اکثر مردم دوست‌دار حقّ نیستند؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ﴾[۱۴]؛ «و اکثر آنان از حق کراهت دارند». ثانیاً دعوت‌های دیگری که طرفداران بسیاری دارند، همگی باطلند و از این رو، اهلیّت قیاس با این نهضت اسلامی را ندارند. این نهضت اسلامی را تنها می‌توان با دعوت‌های حقّ دیگری که در طول تاریخ وجود داشته‌اند مقایسه کرد، مانند دعوت نوح علیه السلام که بعد از نهصد و پنجاه سال تبلیغ، جز شماری اندک را با او همراه نکرد؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا﴾[۱۵]؛ «(نوح) گفت: پروردگارا! من قومم را شب و روز دعوت کردم، پس دعوت من جز بر فرارشان نیفزود و من هر بار که آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزی، انگشتانشان را در گوش‌هایشان کردند و ردای خود را بر سر کشیدند و اصرار ورزیدند و بزرگی جستند». ثالثاً دعوت حقّ، متعلّق به خداوند است؛ چنانکه فرموده است: ﴿لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ﴾[۱۶]؛ «دعوت حقّ برای اوست» و خداوند توفیق هدایت و اجابت دعوتش را تنها به کسانی عطا می‌فرماید که اهل انابه باشند؛ چنانکه فرموده است: ﴿اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ﴾[۱۷]؛ «خداوند هر که را بخواهد به سوی خود برمی‌گزیند و کسی را که اهل انابه باشد به سوی خود هدایت می‌فرماید» و فرموده است: ﴿إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ﴾[۱۸]؛ «بی‌گمان خداوند هر کس را که بخواهد گمراه می‌کند و هر کس که انابه کند را به سوی خود هدایت می‌فرماید». رابعاً ما در احادیث می‌خوانیم که امام مهدی علیه السلام در هنگام ظهور خود تنها ۳۱۳ سردار و ۱۰۰۰۰ سرباز خواهد داشت و معلوم است که این جمعیّت در مقایسه با تعداد کلّ مسلمانان جهان، بلکه تعداد کلّ شیعیان جهان و کسانی که ادعای محبّت آن حضرت را دارند، بسیار اندک است. این سخن به این معناست که پیامبر و اهل بیت طاهرین، از قبل به ما خبر داده‌اند که بسیاری از مردم پذیرای دعوت خراسانی به سوی امام مهدی علیه السلام نخواهند بود و تنها عده‌ای قلیل از میانشان این امر مبارک را اجابت خواهند کرد؛ چنانکه یکی از اصحاب حضرت علامه نقل کرده و گفته است: «به منصور از کمی تعدادمان شکایت کردم، پس فرمود: این از پیش نوشته شده است، شما سپاهیان خشم هستید، مانند ابرهای پاییزی از شهرهای گوناگون جمع می‌شوید، یک نفر و دو نفر و سه نفر و چهار نفر و پنج نفر و شش نفر و هفت نفر و هشت نفر و نه نفر و ده نفر، تا آن گاه که حلقه کامل شود! گفتم: حلقه چیست؟ فرمود: ده هزار مرد که دل‌هاشان مانند پاره‌های آهن است، خداوند را در چیزی که فرمانشان دهد نافرمانی نمی‌کنند و هر چه فرمان داده شوند را به انجام می‌رسانند! پس چون جمع شدند و پرچم‌هاشان برافراشته شد، جبرئیل و میکائیل در میان لشکری از فرشتگان نشان‌دار بر آنان نازل می‌شوند»[۱۹].
آری، این نهضت اسلامی در عصر ما، مصداق ذکر و یادآوری در روزگاری است که دنیا را فتنه و آشوب پر کرده و نعمت‌های بسیار مردم را مغرور ساخته است. ابزارها و فناوری‌های جدید، آنان را به خود مشغول کرده و از یاد خدا غافل نموده است. شیطان بردگی مدرنی را برای فرزندان آدم تدارک دیده و آنان را به زنجیر طاعت و بندگی خود کشیده است. چه حکیمانه است کلام حضرت منصور، آنجا که فرموده است: «ای گروه یاران من! آیا تعجّب نمی‌کنید از کسانی که شیطان را دوست خود گرفته و به او مأنوس شده‌اند و آنان را یارای جدایی از او نیست؟! آگاه باشید که هر چیزی غیر خدا که شما را به خود مشغول کند، شیطان است»[۲۰]. قاطبه‌ی مردم امروز با میل خود به بردگانی در خدمت شیطان تبدیل شده‌اند؛ یک بردگی خودخواسته. می‌بینند که ظالم ظلم می‌کند، اما صدایشان درنمی‌آید؛ چراکه از قِبَل او نان می‌خورند و معاش زن و فرزندشان را تأمین می‌کنند. می‌بینند که حکومت، ارزشی برای جان و مال مردم قائل نیست، اما برای رهایی از آن و تبدیلش به حکومت مهدی کاری انجام نمی‌دهند. شیطان با تمام توان و وسواس و خناسی که دارد، شب و روز در گوش مردم زمزمه می‌کند تا کلام حق را نشنوند و زینت‌های دنیا را برایشان می‌آراید تا نور مشرق را نبینند و بدین ترتیب، هر یک از آنان را به نحوی از نهضت مقدّس بازگشت به اسلام دور سازد و دانسته یا نادانسته با حق بیگانه سازد. دیندارانِ دیروز، با شلاق ظالمان، بی‌دین گشته‌اند و روشنفکرنمایان، زیر چکمه‌های ظالمان، دین‌ستیز. این گونه شیطان با فریب و استضعاف مردم، آنان را از حق دور کرده و نسبت به امام مهدی و زمینه‌ساز ظهور او بی‌اعتنا ساخته است. جای تأسف دارد کسانی که امروز دست و پایشان در غل و زنجیر شیطان بسته است، ادای روشنفکری و آزادگی را درمی‌آورند و به جای بازگشتن به سوی خداوند رحمان که مظهر و تجلّی عدل و انصاف است، ظلم طواغیت را به دین نسبت می‌دهند و به جدایی دین از سیاست فرا می‌خوانند. یک روز بر نیاکانشان خرده می‌گیرند که اعراب ما را به زور مسلمان کرده‌اند و روز دیگر به گفتار نیک، پندار نیک و رفتار نیک و اصالت و خداپرستی گذشتگانشان افتخار می‌کنند! با هر سازی می‌رقصند و هر بتی را ستایش و هر کذبی را تصدیق می‌کنند، اما اسلام و ایمان و حقیقت را رها کرده و تنها می‌گذارند.
ای روشنفکرنماها! اندکی عقلتان را به کار بیندازید. ببینید که با وجود تکنولوژی‌های پیشرفته و صنایع جدید، چگونه در برابر طبیعت عاجزید و با وزیدن بادی یا سرد و گرم شدنی یا لرزشی، روزتان به شب تاریک مبدّل و نقشه‌هایتان نقش بر آب می‌شود! آیا این زمین جز به دستان مدیری با کفایت از نزد خالقش اصلاح می‌شود؟
ای مشاهیر و شیوخ سرشناس! ای نظامیان و سپاهیان! ای قضاتی که به قرآن قسم یاد کرده‌اید! ای بازیگران و ورزشکاران! ای پزشکان و مهندسان! ای معلّمان و دانشجویان! ای کارمندان و کارگران! ای مردم! ای کسانی که دعوت حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی به زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی به شما رسیده است! درباره‌ی آموزه‌های این نهضت مطهّر تحقیق کنید. اگر آن را مطابق با عقل، قرآن و حدیث یافتید، وقت را تلف نکنید و با تمام توان به یاری آن بشتابید! دوای درد مردم در هزاره‌ی سوم، بازگشت به سوی خداست. بی‌حالی، بی‌خیالی، تنبلی، سکوت، خودرأیی و ترس را کنار بگذارید و برای چند صباح راحتی در دنیا، سعادت و خوشی بی‌پایان آخرت را از دست ندهید! خودتان خوب می‌دانید که شرایط امروز دنیا نیازمند تغییر است، پس با کسانی که شما را بی‌هیچ دروغ و فریبی به سوی اصلتان دعوت می‌کنند، همراه شوید تا دنیا به شکل أحسن اصلاح شود. این جهان متعلّق به خداست و او حکومت بر زمین را به مهدی داده و تنها در سایه‌ی حکومت اوست که ظلم بی‌جواب نمی‌ماند و عدالت اجرا می‌شود و آسمان و زمین با مردم آشتی می‌کنند و علم صحیح شکوفا می‌شود «و حکومت مهدی جز با همیاری شما شکل نمی‌گیرد، ولی بیشتر شما نمی‌دانید»[۲۱]!
