عدالت برای همه

سلام و صلوات خداوند بر محمّد و آل محمّد و درود و رحمت خداوند بر امام مهدی علیه السّلام و بر سرور و رهبرمان حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی

خداوند را شاکریم که دریایی از نور و حکمت را به سوی ما روان ساخته تا به وسیله‌ی آن، هر که عقلش را به کار می‌گیرد، از تاریکی به سوی روشنایی خارج شود. خداوند را سپاس می‌گزاریم که جهان را با نظم خاصّی آفریده و هر روز در کاری است، اما به هیچ وجه جهانیان را از یاد نبرده و از ظلم میان آنان غافل نبوده است، هر چند ظالمان آن را به نهایت برسانند و ظلم‌شان قرن‌ها در جهان برقرار باشد.

درود خداوند بر آقایمان منصور که دین خالص را به نیکی تعلیم فرموده و با کتاب بی‌مانندش «هندسه‌ی عدالت»، حجت را بر ظالمان و مظلومان عالم به اتمام رسانده و آن چنان حقیقت را تبیین نموده و تفصیل داده است که برای هر کس که عقلش را به کار گیرد، کفایت خواهد کرد.

خداوند را شکر می‌کنیم که مقتدری نیرومند و شکست‌ناپذیر است و به اندازه‌ی ذرّه‌ای از عطا و بخشایش فروگذار نکرده و در خلق استعدادهای مردم در هر زمان، متناسب با نیازهایشان نیز عدالت و توازن را رعایت نموده است. او مردمان را بشارت داده که چون زمینه را برای آمدن خلفایش در زمین فراهم کنند، عدالت را در میانشان جاری سازد؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾[۱]؛ «و برای هر امتی رسولی است، پس هنگامی که رسولشان آمد، بینشان با عدالت قضاوت خواهد شد و به ایشان ظلم نخواهد شد»، اما از آنجا که مردم اقبالی به خلیفه‌ی او مهدی نشان نمی‌دهند، خبری از اجرای چنین عدالتی هم در بینشان نیست!

خداوند امکان شناخت استعدادها و بروز توانایی‌ها را برای همه‌ی مردم در سایه‌ی حکومت جهانی خلیفه‌اش قرار داده تا فردای قیامت هیچ کس را بر او حجّتی نباشد. از خلقت یکپارچه و منظّم خداوند چنین برمی‌آید که بیماران در هر نقطه‌ای از زمین قادر باشند با تخصّص و دانش پزشکی در نقطه‌ی دیگری از زمین درمان شوند و مردم در هر چهارگوشه‌ی این زمین پهناور بتوانند از استعداد یکدیگر بهره ببرند؛ همچنانکه همه‌ی مردم جهان حق دارند که از امکانات و تجهیزات گوناگون و جدید، مانند حمل و نقل و وسایط امروزی مستفید گردند؛ همان طور که خداوند متعال به این امکان اشاره کرده و فرموده است: ﴿وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾[۲]؛ «و آنچه را نمی‌دانید مى‌آفریند». آری، خداوند هر چیزی را که بخواهد با استعدادهایی که در مردمان قرار داده می‌آفریند. پیشرفت و رفاه بشریت، اعم از هر گونه تجهیزات و امکانات که با استعدادها و توانایی‌های جدید مردم به وجود آمده است، در واقع آفرینش خداوند محسوب می‌شود و باید در اختیار بندگان خداوند قرار گیرد، اما قرن‌هاست که کافران و ظالمان بر آن مسلّط شده‌اند و آن را هر طور که می‌خواهند، برای تسلّط بر مردم جهان به کار می‌بندند و به جای تأمین رفاه و آسایش مردم، به فکر قدرت‌نمایی و تأمین رفاه و آسایش خویش‌اند و در این میان، تنها جنگ و خون‌ریزی و مظاهر ظلم و فساد و تبعیض و فقر است که در بین مردم دامن زده می‌شود. اما در حکومت انسان کامل این گونه نخواهد بود. اگر در حکومت انسان کامل در نقطه‌ای از زمین ویروسی و مرضی شیوع یابد، از آنجا که تمام تجهیزات و متخصّصان در یک سیستم واحد و یکپارچه هستند، قبل از آنکه کشمکش‌ها و خودخواهی‌ها و گزافه‌گویی‌ها و سیاسی‌بازی‌ها به آن ویروس فرصت تکثیر دهد، بلافاصله آن را برطرف می‌کنند؛ بلکه خداوند در جهانی که امام مهدی بر آن حاکم است و عدالت در آن گسترده است، چنین بلای همه‌گیری را نازل نمی‌کند و حکومت او را مایه‌ی خیر و سلامتی و رفاه مردم قرار می‌دهد. آری، در حکومت امام مهدی علیه السّلام، هر آنچه از امکانات، استعداد، دانش، تخصّص و آموزش که مورد نیاز دین و دنیای مردم است، به شکلی عادلانه در شرق و غرب عالم تأمین می‌شود. اگر عالمی در شرق باشد، تعالیم او به غرب می‌رسد و اگر ثروتی در غرب باشد، به شکلی عادلانه در شرق توزیع می‌شود.

پیشرفت‌ها و اختراعات در همه جای زمین ناشی از استعدادهایی است که خداوند به مردم عنایت کرده و آن را برای استفاده‌ی همه‌ی آنان قرار داده است؛ همان طور که مثلاً خداوند معدنی از طلا را در منطقه‌ای از زمین قرار داده، اما استفاده از آن را برای مردم آن منطقه منحصر نساخته، بلکه برای زینت و آسایش زندگی تمام مردم قرار داده است و با این وصف، هیچ کس حق ندارد که آن را به انحصار خود در بیاورد، بلکه باید این‌ها را که منابع عمومی محسوب می‌شود، به خلیفه‌ی خدا تسلیم کند تا به عدالت در میان مردم جهان تقسیم کند؛ همچنانکه کودکی که در دورافتاده‌ترین روستاهای آفریقا، ایران یا آمریکا متولد می‌شود، از این زمین پهناور و معادن و امکاناتش و پیشرفت‌های ناشی از استعدادهای مردم سهمی دارد که باید به او رسانده شود و کسی حق ندارد او را از سهمش محروم کند. اما امروزه، ظالمان و طواغیت خود را صاحب اصلی این امکانات می‌دانند، در حالی که این طور نیست و آنان هم یکی از مردم هستند و سهمی مانند دیگران دارند که تقسیم آن تنها توسط خلیفه‌ی خداوند امکان‌پذیر است.

همچنانکه تراشیدن کوه‌ها برای آسان شدن عبور و مرور و رفاه مردم مجاز است، اما طواغیت کوه‌ها و جنگل‌ها را با زیاده‌خواهی و مصرف بی‌رویه‌ی خود نابود می‌کنند. مردم باید جلوی این تخریب و تسلّط ظالمانه را فی الفور بگیرند و کنترل زمین را به اهلش یعنی خلیفه‌ی خداوند در زمین بسپارند. در غیر این صورت، زمین و نعمت‌های الهی به دست آنان نابود می‌شود و استعدادهای نسل‌های بیشتری از مردم ضایع می‌گردد.

به راستی چه کسی جز ظالم را پیدا می‌کنید که عدالت را دوست نداشته باشد؟! اگر حتی راحت‌طلبان و دنیادوستان بفهمند که عدالت چیست و چگونه است و آنان در دنیایی پر از عدل چگونه خواهند زیست، بی‌شک عدالت‌گسترِ حقیقی را یاری خواهند کرد و به نفع انسان کامل، هر آنچه در توانشان باشد انجام خواهند داد و حتی اگر مسندی را نیز اشغال کرده باشند، آن را ترک خواهند گفت، ولو به طمع رفاه بیشتر و دنیای بهتر باشد! آری، دنیایی که مهدی در آن حاکم است، برای هر قشری از مردم زیبا خواهد بود، جز مستکبرانی که زمین و اهلش را تنها برای خدمت به خود می‌خواهند و آنان همانا ظالمانند!

هر کس مهدی را عاجز از اجرای عدالت بپندارد، به خداوند آسمان‌ها و زمین گمان بد برده است. زمین کوچک‌تر از آن است که خلیفه‌ی خدا نتواند عدالت را در آن پیاده کند! او تنها به یارانی کافی نیاز دارد تا در زمین هجرت کنند و در جای جای آن مستقر شوند و به تبلیغ دین خالص بپردازند و سپس در اجرای فرامین او کوتاهی نکنند؛ ﴿الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ۝ الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ﴾[۳]؛ «همان کسانی که بی‌گناه از دیارشان رانده شدند، جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست، و اگر خداوند برخی از مردم را با برخی دیگر دفع نکند، صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مساجدى که نام خدا در آن‌ها بسيار برده مى‌شود، به سختی ویران می‌شد، و هرآینه خداوند کسی که او را یاری کند را یاری می‌کند، هرآینه خداوند نیرومندی عزیز است؛ کسانی که چون به آنان در زمین اقتدار بخشیم نماز را بر پا می‌دارند و زکات را می‌پردازند و به معروف امر می‌کنند و از منکر نهی می‌نمایند و عاقبت کارها برای خداوند است».

درود خداوند بر مولایم مهدی و آقایم منصور و تمامی پیروان راه حق