بسم الله الرحمن الرحیم

درآمد

خداوند را چنانکه بایسته است می‌ستایم و بر بنده و پیامبر او محمّد چنانکه شایسته است درود می‌فرستم و امّا بعد؛ هدف از این نوشتار، زمینه‌سازی نظری برای بازگشت عملی مسلمانان به اسلام، به معنای اقامه‌ی آن پس از اضاعه‌ی آن توسّط آنان است؛ بنا بر این فرض که آنان، اقامه‌ی اسلام چنانکه باید را ترک کرده‌اند، با توجّه به اینکه ثمرات آن به نحوی که مقتضای اقامه‌ی اسلام است، در میان آنان مشهود نیست، بلکه تبعات ترکش در میانشان مشهود است و با این وصف، بحثی در ضرورت بازگشت آنان به اسلام نیست و روشن است که این بازگشت، از طریق شناخت اسلام و مقایسه‌ی آن با قرائتی ممکن است که تاکنون از آن داشته‌اند؛ همچنانکه شناخت اسلام، بدون معیار و با وجود موانعی که بر سر راه آن است، ممکن نیست و با این وصف، شناخت معیار و موانع شناخت آن، برای تحصیل یکی و رفع دیگری ضروری است. از این رو، گفتار درباره‌ی بازگشت به اسلام، مقتضی گفتار درباره‌ی چهار موضوع است:

یکم؛ مقدّمات شناخت، مشتمل بر معیار و موانع آن، برای شناخت اسلام و بازگشت به آن؛

دوم؛ ضرورت بازگشت به اسلام و امکان آن، به معنای ضرورت و امکان اقامه‌ی اسلام به صورت کامل و خالص پس از اضاعه‌ی آن توسّط مسلمانان؛

سوم؛ موانع بازگشت به اسلام، به معنای اسباب و دواعی عدم اقامه‌ی آن از بعد پیامبر خداوند تاکنون؛

چهارم؛ شناخت اسلام، به معنای شناخت عقاید و احکام آن بر پایه‌ی یقینیّات و بر کنار از وهمیّات و ظنّیات؛