جمعه ۱۰ فروردین (حمل) ۱۴۰۳ هجری شمسی برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ هجری قمری
منصور هاشمی خراسانی
 نکته‌ی جدید: شعر «آوار خویشتن» سروده‌ی «زینب شریعتی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. پرسش جدید: لطفاً درباره‌ی سفیانی توضیحات کامل و مستندی ارائه فرمایید. در روایات اسلامی، چه ویژگی‌ها و اطلاعاتی درباره‌ی او وارد شده است؟ برای مطالعه و دریافت پاسخ، اینجا را کلیک کنید. گفتار جدید: مناجاتی از آن جناب که در آن راه‌های موجود پیش روی مؤمنان را یاد می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. درس جدید: درس‌هایی از آن جناب درباره‌ی اینکه زمین از مردی عالم به همه‌ی دین که خداوند او را در آن خلیفه، امام و راهنمایی به امر خود قرار داده باشد، خالی نمی‌ماند؛ احادیث صحیحی از پیامبر که بر این دلالت دارند؛ حدیث ۱۸. برای مطالعه‌ی آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید. فیلم جدید: فیلم جدیدی با موضوع «تقلید و اجتهاد (۱)» منتشر شد. برای مشاهده و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نقد جدید: در روایتی از امام محمّد باقر عليه‌ السلام آمده است که فرمود: «گویا من گروهی را می‌بینم که در مشرق خروج کرده‌اند و حق را می‌طلبند... کشتگانشان شهیدند. آگاه باشید که من اگر آن زمان را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگاه می‌داشتم». لطفاً بفرمایید که آیا این حدیث معتبر است؟ برخی از کسانی که یاری خراسانی موعود را واجب نمی‌دانند، به این فراز استناد می‌کنند. برای مطالعه و دریافت بررسی، اینجا را کلیک کنید. کتاب جدید: نسخه‌ی سوم کتاب ارزشمند «سبل السّلام؛ مجموعه‌ی نامه‌ها و گفتارهای فارسی حضرت علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی» منتشر شد. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. نامه‌ی جدید: فرازی از نامه‌ی آن جناب که در آن درباره‌ی شدّت گرفتن بلا هشدار می‌دهد و علّت آن و راه جلوگیری از آن را تبیین می‌کند. برای مطالعه و دریافت آن، اینجا را کلیک کنید. برای مطالعه‌ی مهم‌ترین مطالب پایگاه، به صفحه‌ی اصلی مراجعه کنید.
loading

اما انصاف آن است که رجوع به کتاب خداوند و خبر متواتر پیامبرش، هرگاه در روشنایی عقل و بر کنار از موانع شناختی مانند تقلید، تعصّب و اهواء نفسانی باشد، مستلزم قطع به این است که خداوند، اهل بیت پیامبرش را به عنوان ملِک، امام و خلیفه‌ی در زمین گماشته است؛ چنانکه در کتاب خداوند به روشنی خطاب به آنان آمده است: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾[۱]؛ «جز این نیست که خداوند اراده دارد تا هر گونه ناپاکی را از شما اهل بیت بزداید و شما را به طور کامل پاک گرداند»؛ با توجّه به اینکه مراد خداوند از «رجس» در اینجا، نمی‌تواند آلودگی مادّی و ظاهری باشد، بلکه آلودگی معنوی و باطنی است؛ چنانکه خداوند آن را در این معنا به کار برده و فرموده است: ﴿كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ﴾[۲]؛ «این گونه خداوند رجس را بر کسانی قرار می‌دهد که ایمان نمی‌آورند» و فرموده است: ﴿وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ﴾[۳]؛ «و رجس را بر کسانی قرار می‌دهد که عقل را به کار نمی‌بندند» و روشن است که رجس ناشی از عدم ایمان و تعقّل، مادّی و ظاهری نیست، بلکه معنوی و باطنی است و طهارت کامل مادّی و ظاهری، نه ممکن است و نه ارزش چندانی دارد. همچنانکه مراد از اراده‌ی خداوند در خصوص اهل بیت، اراده‌ای حتمی و تکوینی است، نه غیر حتمی و تشریعی؛ چنانکه فرموده است: ﴿إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ﴾[۴]؛ «کار او جز این نیست که چون چیزی را اراده کند به آن بفرماید باش پس می‌باشد»؛ چراکه اراده‌ی غیر حتمی و تشریعی او، انحصاری به اهل بیت پیامبر ندارد و شامل همگان است و با این وصف، منحصر شمردن آن به آنان با حرف حصر، وجهی ندارد، بلکه بر خلاف واقعیّت است؛ همچنانکه منّت نهادن بر آنان به سبب آن، بر خلاف منّت نهادن عاقلان است که به سبب تخصیص کسی به خیری بر او منّت می‌نهند؛ چنانکه خداوند فرموده است: ﴿وَاللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ﴾[۵]؛ «و خداوند هر کس را که بخواهد به رحمت خود مختص می‌گرداند و خداوند دارای فضل بزرگ است»!

از اینجا دانسته می‌شود که اهل بیت پیامبر، به طور حتم از هر گونه ناپاکی معنوی و باطنی مانند جهل و عصیان و ظلم و عدوان، پاکیزه شده‌اند و به همین سبب، خداوند در کتاب خود، مودّت آنان را واجب ساخته و فرموده است: ﴿قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾[۶]؛ «بگو از شما مزدی نمی‌طلبم مگر موّدت درباره‌ی نزدیکانم را»؛

↑[۱] . الأحزاب/ ۳۳
↑[۲] . الأنعام/ ۱۲۵
↑[۳] . یونس/ ۱۰۰
↑[۴] . یس/ ۸۲
↑[۵] . البقرة/ ۱۰۵
↑[۶] . الشّوری/ ۲۳