أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ عَبْدِ الْبَارِي الْقَنْدَهَارِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ الْهَاشِمِيَّ الْخُرَاسَانِيَّ عَنِ الْمُسْلِمِ يَحْمِلُ فِي جَيْبِهِ قُنْبُلَةً، فَيَرْمِي حَتَّى إِذَا نَفِدَتْ سِهَامُهُ وَقَرُبَ مِنْهُ الْكَافِرُ فَجَّرَهَا، فَقَتَلَهُ وَقَتَلَ نَفْسَهُ، قَالَ: هَذَا مِنْ عَمَلِ الْجَاهِلِيَّةِ، كَانَ إِذَا أُحِيطَ بِأَحَدِهِمْ فِي الْحَرْبِ يُنَادِي: «اقْتُلُونِي وَفُلَانًا»، فَيَقْتُلُهُ وَيَقْتُلُ نَفْسَهُ! فَمَكَثَ هُنَيَّةً ثُمَّ قَالَ: مَا أَلْفٌ مِنَ الْكُفَّارِ بِرَجُلٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ، فَلَا تَفْعَلُوا.

Тарҷумаи гуфтор:

Абу Бакр ибни Абдулбории Қандаҳорӣ моро хабар дод, гуфт: Аз Мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар бораи мусалмоне пурсидам ки дар геребони худ бамбе ҳамл мекунад, пас тир меандозад то он гоҳ ки тирҳояш ба поён мерасад ва кофир ба ӯ наздик мешавад, пас бамбро мунфаҷир мекунад ва ӯро мекушад ва худро низ (бо ӯ) мекушад, фармуд: Ин аз аъмоли ҷоҳилият аст, ҳангоме ки ба яке аз онон дар ҷанг иҳота мешуд овоз медод: «Манро бо фалонӣ бикушед», пас ӯ ва худро бо ҳам мекушт! Дар ин ҳангом каме даранг кард ва сипас фармуд: Ҳазор тан аз кофирон ба як тан аз мусалмонон намеарзад, пас ин корро накунед.