Ҷумъа 6 Декабр 2024 мелодӣ / 4 Ҷумода-л-охира 1446 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Оёте аз Қуръон дар ин бора; Ояи 7. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Гуфтор
 

1 . أَخْبَرَنَا مُؤْمِنُ بْنُ مَحْمُودٍ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَبِيبٍ جَمِيعًا، قَالَا: كُنَّا عِنْدَ الْمَنْصُورِ الْهَاشِمِيِّ الْخُرَاسَانِيِّ فِي دَارِهِ، فَذَكَرْنَا الْمَذَاهِبَ، فَقَالَ: لَا يَذْهَبَنَّ بِكُمُ الْمَذَاهِبُ! إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ وَأَكْمَلَهُ لَكُمْ، وَجَعَلَ لَهُ حَدًّا بَيِّنًا كَحُدُودِ دَارِي هَذِهِ، فَمَا كَانَ فِي الطَّرِيقِ فَهُوَ مِنَ الطَّرِيقِ، وَمَا كَانَ فِي الدَّارِ فَهُوَ مِنَ الدَّارِ!

Тарҷумаи гуфтор:

Мӯъмин ибни Маҳмуд ва Абдуллоҳ ибни Ҳабиб ҳар ду моро хабар доданд, гуфтанд: Назди Мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар хонаи он ҳазрат будем, пас аз мазоҳиб ёд кардем, пас фармуд: Мазоҳиб шуморо (монанди сел бо худ) набаранд! Ҳароина Худованд динро барои шумо баргузид ва онро бароятон комил кард ва барои он марзӣ мушаххас монанди марзҳои ин хонаи ман қарор дод, пас ҳар чизе ки дар кӯча аст, он аз кӯча аст ва ҳар чизе ки дар хона аст, он аз хона аст!

Шарҳи гуфтор:

Муроди он ҳазрат аз ин гуфтори нуронӣ он аст ки марзҳои Ислом бо нақли мутавотир аз Худованд ва Паёмбараш мушаххас аст ва ҳаргиз кам ё зиёд нахоҳад шуд ва бо ин васф, ҳар чизе ки дар он қарор дорад, аз Ислом аст агар чи дар мазҳаби шумо набошад ва ҳар чизе ки дар он қарор надорад, аз Ислом нест агар чи дар мазҳаби шумо бошад.

2 . أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْهَرَوِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ السُّنَّةِ وَالشِّيعَةِ، أَيُّهُمَا حَقٌّ؟ فَقَالَ: أَفَتَّانٌ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ؟! قُلْتُ: لَا، جُعِلْتُ فِدَاكَ، وَلَكِنْ أَرْهَقَنِي التَّنَازُعُ بَيْنَهُمَا، فَإِنَّ كُلًّا مِنْهُمَا يَرَى أَنَّ الْحَقَّ كُلَّهُ فِيهِ وَلَيْسَ لِلْآخَرِ مِنْهُ نَصِيبٌ! قَالَ: ذَرْهُمَا؛ فَإِنَّهُمَا أَهْلُ التَّفْرِيطِ وَالْإِفْرَاطِ! قُلْتُ: أَتَأْذَنُ لِي أَنْ أَكْتُبَ جُعِلْتُ فِدَاكَ؟ فَقَالَ: اكْتُبْ: أَمَّا السُّنَّةُ فَهَجَرُوا أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرًا وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ، وَأَمَّا الشِّيعَةُ فَعَرَفُوا شَيْئًا مِنَ الْحَقِّ فَزَادُوا فِيهِ وَنَقَصُوا حَتَّى صَارُوا مِنْهُ عَلَى غَيْرِ شَيْءٍ، وَأَمَّا نَحْنُ فَالنُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى، يَلْحَقُ بِنَا التَّالِي وَيَرْجِعُ إِلَيْنَا الْغَالِي!

Тарҷумаи гуфтор:

Муҳаммад ибни Абдурраҳмони Ҳиравӣ моро хабар дод, гуфт: Аз Мансур дар бораи сунниён ва шиъаён пурсидам ки кадом як ҳақ ҳастанд, пас фармуд: Оё фитнагар ҳастӣ эй Муҳаммад?! Гуфтам: На фидоят шавам, вале аз низоъ миёни он ду хаста шудаам; Зеро ҳар як аз он ду мепиндорад ки ҳамаи ҳақ дар ӯст ва дигариро аз он насибе нест! Фармуд: Он дуро вогузор; Чароки он ду аҳли тафрит ва ифрот ҳастанд! Гуфтам: Оё иҷоза медиҳӣ ки бинависам фидоят шавам? Фармуд: Бинавис: Аммо сунниён, пас аҳли байти Паёмбарашонро вониҳоданд ва аз хостаҳои гурӯҳе пайравӣ карданд ки пештар гумроҳ шуданд ва бисёриро гумроҳ сохтанд ва аз фармони ҳар ҷаббори саркаше пайравӣ карданд! Аммо шиъаён, пас чизе аз ҳақро шинохтанд, вале бар он афзуданд ва аз он костанд, то инки чизе аз онро боқӣ нагузоштанд! Аммо мо такягоҳи миёнаем, пасмондагон худро ба мо мерасонанд ва пешафтодагон ба сӯӣ мо боз мегарданд!

Шарҳи гуфтор:

Муроди он ҳазрат аз зейли ин гуфтори нуронӣ он аст ки ӯ аҳли эътидол ва миёнаравӣ аст ва аз тафрити сунниён ва ифроти шиъаён барканор аст ва аз ин рӯ, сунниёни оқил ва мунсиф, худро ба ӯ мерасонанд ва шиъаёни оқил ва мунсиф, ба сӯӣ ӯ боз мегарданд, то ҳамагӣ назди ӯ бо ҳам муттаҳид шаванд ва барои зуҳури малакути Худованд муҳайё гарданд.

3 . أَخْبَرَنَا جُبَيْرُ بْنُ عَطَاءٍ الْخُجَنْدِيُّ، قَالَ: دَخَلَ عَلَى الْمَنْصُورِ رَجُلٌ وَقَالَ لَهُ: أَشِيعِيٌّ أَنْتَ أَمْ سُنِّيٌّ؟! فَقَالَ: إِنِّي حَنِيفٌ مُسْلِمٌ، وَمَنْ لَمْ يَرْضَ عَنِّي بِهَذَا الْقَوْلِ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ! ثُمَّ قَرَأَ: ﴿مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾[1].

Тарҷумаи гуфтор:

Ҷубайр ибни Атоъи Хуҷанди моро хабар дод, гуфт: Марде бар Мансур ворид шуд ва ба ӯ гуфт: Оё ту шиъа ҳастӣ ё суннӣ?! Фармуд: Ман мусалмонӣ ҳаниф ҳастам ва ҳар кас аз ман ба ин сухан розӣ намешавад Худованд дураш гардонад! Сипс (ин ояро) қироъат фармуд: «Иброҳим яҳудӣ ё насронӣ набуд, балки мусалмонӣ ҳаниф буд ва аз мушрикон набуд».

4 . أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الشِّيرَازِيُّ، قَالَ: قَالَ لِي رَجُلٌ: إِنَّ صَاحِبَكَ هَذَا يَدْعُو إِلَى اللَّهِ وَيَعْمَلُ صَالِحًا، إِلَّا أَنَّ فِيهِ عَيْبًا! قُلْتُ: وَمَا ذَلِكَ الْعَيْبُ؟! قَالَ: قَوْلُهُ مَا أَنَا شِيعِيًّا وَلَا سُنِّيًّا، وَلَكِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ! فَأَخْبَرْتُ بِذَلِكَ الْمَنصُورَ فَقَالَ: قُلْ لَهُ: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ: ﴿وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ﴾؟![2] فَأَخْبَرْتُ بِذَلِكَ الرَّجُلَ، فَقَالَ: كَأَنِّي لَمْ أَسْمَعْ بِهَذِهِ الْآيَةِ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ! فَانْصَرَفَ وَهُوَ يَقُولُ: ﴿اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ﴾ [3]!

Тарҷумаи гуфтор:

Муҳаммад ибни Иброҳими Шерозӣ моро хабар дод, гуфт: Марде ба ман гуфт: Ин дӯсти ту ба сӯӣ Худованд даъват мекунад ва кори хубе анҷом медиҳад, ҷуз онки дар ӯ айбе ҳаст! Гуфтам: Он айб кадом аст?! Гуфт: Инки мегӯяд: Ман на шиъа ҳастам ва на суннӣ, балки аз муслмононам! Пас онро ба иттилоъи Мансур расондам, пас фармуд: Ба ӯ бигӯ: Худованди баландмартаба фармудааст: «Ва чи касе беҳтар мегӯяд аз касе ки ба сӯӣ Худованд даъват мекунад ва кори хубе анҷом медиҳад ва мегӯяд ки ман аз мусалмононам?!», пас инро ба иттилоъи он мард расондам, пас гуфт: Ингор ки ман ин оя аз китоби Худовандро нашунида будам! Пас баргашт дар ҳоле ки мегуфт: «Худованд беҳтар медонад ки рисолаташро дар куҷо қарор диҳад!».

5 . أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَلْخِيُّ، قَالَ: اسْتَأْذَنَ رَجُلٌ مِنَ الشِّيعَةِ عَلَى الْمَنْصُورِ فَأَذِنَ لَهُ، فَلَمَّا دَخَلَ عَلَيْهِ قَالَ: بَلَغَنَا كِتَابُكَ فَنَظَرْنَا فِيهِ، فَظَنَنَّا أَنَّكَ مِنَ الشِّيعَةِ، ثُمَّ نَظَرْنَا فِيهِ فَظَنَنَّا أَنَّكَ مِنَ السُّنَّةِ! فَمَا أَنْتَ، أَصْلَحَكَ اللَّهُ؟! أَمِنَ الشِّيعَةِ أَمْ مِنَ السُّنَّةِ؟! قَالَ: وَيْحَكَ أَيُّهَا الرَّجُلُ! دَعْنِي حَتَّى أُصْلِحَ بَيْنَ النَّاسِ! قَالَ الرَّجُلُ: لَا وَاللَّهِ، إِنَّا لَا نَتَّبِعُكَ حَتَّى تَكُونَ مِنَ الشِّيعَةِ! فَاسْتَوَى الْمَنْصُورُ جَالِسًا وَكَانَ مُتَّكِئًا، فَقَالَ: أَتَزْعُمُ -أَيُّهَا الْجَاهِلُ- أَنِّي أَسْأَلُكُمْ إِلْحَافًا أَنْ تَتَّبِعُونِي؟! لَا وَاللَّهِ، مَنِ اتَّبَعَنِي فَإِنَّمَا يَتَّبِعُنِي لِنَفْسِهِ، وَمَنْ عَصَانِي فَعَلَيْهَا، ﴿وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ﴾[4]! ثُمَّ قَالَ: أَلَسْتُمْ تَزْعُمُونَ أَنَّكُمْ تَتَّبِعُونَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ؟ قَالَ: بَلَى، قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْهُ، أَكَانَ مِنَ الشِّيعَةِ أَمْ مِنَ السُّنَّةِ؟! فَنَكَسَ الرَّجُلُ رَأْسَهُ سَاعَةً يَتَفَكَّرُ، فَيَقُولُ لِنَفْسِهِ بِصَوْتٍ خَافِتٍ: كَيْفَ كَانَ مِنَ الشِّيعَةِ وَكَانَ لَهُ شِيعَةٌ؟! وَكَيْفَ كَانَ مِنَ السُّنَّةِ؟! ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَقَالَ: لَمْ يَكُنْ مِنَ الشِّيعَةِ وَلَا مِنَ السُّنَّةِ، وَلَكِنْ كَانَ عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! قَالَ: صَدَقْتَ، فَأَنَا عَلَى مَا كَانَ عَلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдуллоҳ ибни Муҳаммади Балхӣ моро хабар дод, гуфт: Марде аз шиъаён аз Мансур изни (дидор) хост, пас ба ӯ изн дод. Пас чун ба маҳзари ӯ расид гуфт: Китоби ту ба мо расид ва дар он назар кардем, пас пиндоштем ки ту аз шиъаён ҳастӣ! Сипас дар он назар кардем, пас пиндоштем ки ту аз суннат ҳастӣ! Худованд коратро сомон диҳад! Оё аз шиъаён ҳастед ё аз аҳли суннат?! Он ҳазрат фармуд: Вой бар ту эй мард! Манро вогузор то миёни мардмуро ислоҳ кунам! Он мард гуфт: На ба Худо савганд, мо аз ту пайравӣ намекунем магар инки аз шиъаён бошӣ! Дар ин ҳангом Мансур ки такия карда буд рост нишаст ва фармуд: Эй нодон! Оё мепиндорӣ ки ман бо илтимос аз шумо гадойи мекунам ки аз ман пайравӣ кунед?! На ба Худо савганд, ҳар касе аз ман пайравӣ кунад, ҷуз ин нест ки ба сӯди худаш аз ман пайравӣ мекунад ва ҳар касе манро нофармонӣ кунад, пас ба зиёни худаш (нофармонӣ карда) аст ва ман «Ва ман нигоҳбони шумо (яъне масъули коратон) нестам»! Сипас фармуд: Оё муддаъӣ нестед ки аз Алӣ ибни Абӣ Толиб пайравӣ мекунед? Гуфт: Оре, фармуд: Пас манро хабар бидеҳ ки оё аз шиъаён буд ё аз аҳли суннат?! Пас мард сари худро ба зер андохт ва муддате дар андеша шуд, пас зери лаб бо худ мегуфт: Чигуна аз шиъаён буда бошад дар ҳоле ки барои ӯ шиъаёне буд?! Ва чигуна аз аҳли суннат буда бошад?! Сипас сари худро боло овард ва гуфт: Аз шиъаён ё аҳли суннат набуд, балки бар дини Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам буд! Он ҳазрат фармуд: Рост гуфтӣ! Ман низ бар ҳамон ҳастам ки Алӣ ибни Абӣ Толиб бар он буд!

6 . أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ دَاوُودَ الْفَيْض‌آبَادِيُّ، قَالَ: قَرَأْتُ عِنْدَ الْمَنْصُورِ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ۗ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ﴾[5]، قَالَ: أَتَعْلَمُ مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ فَقَالُوا مِثْلَ قَوْلِ الْيَهُودِ وَالنَّصَارَى؟ قُلْتُ: اللَّهُ وَوَلِيُّهُ أَعْلَمُ! قَالَ: هُمُ السُّنَّةُ وَالشِّيعَةُ! قَالَتِ السُّنَّةُ لَيْسَتِ الشِّيعَةُ عَلَى شَيْءٍ، وَقَالَتِ الشِّيعَةُ لَيْسَتِ السُّنَّةُ عَلَى شَيْءٍ، وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ! قُلْتُ: إِنِّي أَرْجُو أَنْ يَنْتَهِيَ اخْتِلَافُهُمْ هَذَا بَعْدَ أَنْ جَاءَهُمُ الْمَهْدِيُّ، قَالَ: لَا، وَلَكِنَّ اللَّهَ ﴿يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ﴾![6]

Тарҷумаи гуфтор:

Алӣ ибни Доввуди Файзободӣ моро хабар дод, гуфт: Назди Мансур сухани Худованди баландмартабаро хондам ки мефармояд: «Ва яҳудиён гуфтанд ки масеҳиён бар чизе нестанд ва масеҳиён гуфтанд ки яҳудиён бар чизе нестанд, дар ҳоле ки ҳамаи онон китоби (Худованд) ро мехонанд! Ҳамин тавр касоне ки намедонанд монанди сухани ононро гуфтанд!». Фармуд: Оё медонӣ касоне ки намедонанд ва монанди сухани яҳудиён ва масеҳиёнро гуфтанд, чи касоне ҳастанд? Гуфтам: Худо ва валияш донотаранд! Фармуд: Онон сунниён ва шиъаён ҳастанд! Сунниён гуфтанд ки шиъаён бар чизе нестанд ва шиъаён гуфтанд ки сунниён бар чизе нестанд, дар ҳоле ки ҳар ду китоби (Худованд) ро мехонанд! Гуфтам: Ман умедворам ки ин ихтилофашон пас аз онки Маҳдӣ ба наздашон ояд, поён ёбад! Фармуд: На, вале Худованд «Дар рӯзи қиёмат миёни онон дар бораи чизе ки ихтилоф карданд ҳукм мефармояд»!

7 . أَخْبَرَنَا وَلِيدُ بْنُ مَحْمُودٍ السِّجِسْتَانِيُّ، قَالَ: ذُكِرَ عِنْدَ الْمَنْصُورِ الشِّيعَةُ، فَقَالَ رَجُلٌ: لَعَنَهُمُ اللَّهُ، فَإِنَّ كُلَّهُمْ كُفَّارٌ! فَغَضِبَ عَلَيْهِ الْمَنْصُورُ وَقَالَ: ﴿أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى﴾[7]! أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ الرَّجُلَ إِذَا كَفَّرَ مُسْلِمًا بَاءَ بِهَا؟! فَقَالَ الرَّجُلُ: إِنَّهُمْ لَيْسُوا مُسْلِمِينَ جُعِلْتُ فِدَاكَ! فَقَامَ عَنْهُ الْمَنْصُورُ غَضَبًا وَقَالَ: لَوِ امْتَلَأَ جَوْفُ الرَّجُلِ قَيْحًا خَيْرٌ مِنْ أَنْ يَمْتَلِئَ تَعَصُّبًا، اللَّهُمَّ أَخْزِ الْمُتَعَصِّبِينَ! ثُمَّ ذَهَبَ، فَأَدْرَكَهُ الرَّجُلُ مِنْ خَلْفِهِ وَقَالَ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، إِنَّ هَؤُلَاءِ يَسُبُّونَ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! فَقَالَ الْمَنْصُورُ: فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا، أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ كَانُوا يَسُبُّونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا؟! قَالَ الرَّجُلُ: إِنَّ هَؤُلَاءِ يَقْذِفُونَنَا وَيَقُولُونَ لَنَا أَوْلَادَ الزِّنَا! فَقَالَ الْمَنْصُورُ: هَلْ هُمْ إِلَّا جَاهِلُونَ يُخَاطِبُونَكُمْ؟! فَقُولُوا لَهُمْ سَلَامًا كَمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ! قَالَ الرَّجُلُ: أَلَمْ يَأْمُرْهُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ كَمَا أَمَرَنَا؟! قَالَ الْمَنْصُورُ: بَلَى، أَمَرَهُمْ بِالْكَفِّ عَنْكُمْ فَعَصَوْهُ، فَهَلْ تُرِيدُونَ أَنْ تَعْصَوْهُ كَمَا عَصَوْهُ فَتَكُونُوا سَوَاءً؟! ﴿فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ﴾[8]، قَالَ الرَّجُلُ: وَمَا أَمْرُهُ؟ قَالَ: خَلِيفَتُهُ، فَإِنَّهُ إِذَا جَاءَ بَيَّنَ لَكُمْ وَلَهُمْ بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ.

Тарҷумаи гуфтор:

Валид ибни Маҳмуди Саҷистонӣ моро хабар дод, гуфт: Назди Мансур аз шиъаён ёд шуд, пас марде гуфт: Худованд лаънаташон кунад: Чароки ҳамагӣ кофир ҳастанд! Пас Мансур бар ӯ хашм гирифт ва фармуд: «Вой ба ту! Пас вой бар ту! (Ё барои ту сазовортар аст! Пас барои ту сазовортар аст!)» Оё намедонӣ ки ҳар кас мусалмонеро кофир шуморад, ба худаш бар мегардад?! Мард гуфт: Онон мусалмон нестанд фидоят шавам! Пас Мансур бо хашм аз назди ӯ бархост ва фармуд: Агар даруни инсон аз чирк пур шавад, беҳтар аз он аст ки аз таъассуб пур шавад! Худоё! Мутаъассибонро хор гардон! Сипас рафт, пас мард худро аз пушти сар ба ӯ расонд ва гуфт: Фидоят шавам, онон ба асҳоби Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам тавҳин мекунанд! Пас Мансур фармуд: Шумо бибахшед ва мудоро кунед! Оё намедонед ки асҳоби Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам низ ба якдигар таҳин мекарданд?! Мард гуфт: Онон моро қазф мекунанд ва ба мо мегӯянд ҳаромзода! Пас Мансур фармуд: Оё онон ҷуз ҷоҳилоне ҳастанд ки шуморо мухотаб месозанд?! Пас ба онон салом гӯйед чароки Худованд шуморо амр кардааст! Мард гуфт: Оё Худованд ононро ба чизе амр накарда, чунонки моро амр кардааст?! Мансур фармуд: Оре, ононро амр кардааст ки аз (бадгӯйи дар бораи) шумо худдроӣ кунанд, пас ӯро нофармонӣ кардаанд! Пас оё мехоҳед ки шумо ҳам ӯро нофармонӣ кунед чунонки онон карданд, то бо якдигар яксон шавед?! «Пас бибахшед ва мудоро кунед то он гоҳ ки Худованд амрашро биёварад»! Мард гуфт: Амраш кадом аст? Фармуд: Халифааш, пас чун халифааш биёяд барои шумо ва онон бархӣ аз ончи дар борааш ихтилоф мекунедро рӯшан хоҳад сохт.

8 . أَخْبَرَنَا ذَاكِرُ بْنُ مَعْرُوفٍ، قَالَ: سَمِعَ الْمَنْصُورُ رَجُلًا يُكَفِّرُ رَجُلًا مِنَ الشِّيعَةَ، فَقَالَ لَهُ: وَيْحَكَ، هَلْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ يُفَضِّلُ عَلِيًّا عَلَى أَبِي بَكْرٍ كَمَا أَنْتَ تُفَضِّلُ أَبَا بَكْرٍ عَلَى عَلِيٍّ؟! فَوَاللَّهِ لَوْ أَنَّ رَجُلًا فَضَّلَ الشَّافِعِيَّ عَلَى أَبِي بَكْرٍ لَمْ يَكُنْ بِذَلِكَ كَافِرًا، فَكَيْفَ بِمَنْ فَضَّلَ عَلَيْهِ عَلِيًّا؟! إِنَّمَا الْكَافِرُ مَنْ يُفَضِّلُ الْكَافِرَ عَلَى الْمُؤْمِنِ، ثُمَّ قَرَأَ: ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا﴾[9]، فَقَالَ الرَّجُلُ: صَدَقْتَ جُعِلْتُ فِدَاكَ، وَلَكِنَّهُ يَسُبُّ أَبَا بَكْرٍ! قَالَ: هَذَا إِثْمٌ، وَلَا يُكَفِّرُ الرَّجُلَ بِالْإِثْمِ إِلَّا حَرُورِيٌّ! ثُمَّ قَالَ: إنّ رَجُلًا سَبَّ أَبَا بَكْرٍ، فَقَالَ أَبْو بَرْزَةَ لِأَبِي بَكْرٍ: أَلَا أَضْرِبُ عُنُقَهُ يَا خَلِيفَةَ رَسُولِ اللَّهِ؟ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ: ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ يَا أَبَا بَرْزَةَ! إِنَّهَا لَيْسَتْ لِأَحَدٍ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ![10]

Тарҷумаи гуфтор:

Зокир ибни Маъруф моро хабар дод, гуфт: Мансур шунид ки марде яке аз шиъаёнро такфир мекунад, пас ба ӯ фармуд: Вой бар ту, оё ӯ ҷуз марде аст ки Алиро аз Абу Бакр беҳтар медонад, ҳамон тавр ки ту Абу Бакрро аз Алӣ беҳтар медонӣ?! Ба Худо савганд агар марде Шофеъиро аз Абу Бакр беҳтар бидонад, бо ин кор кофир намешавад, чи расад ба инки Алиро аз ӯ беҳтар бидонад?! Кофир касе аст ки кофирро аз мӯъмин беҳтар медонад, сипас ин ояро тиловат фармуд: «Оё касоне ки баҳрае аз китоб дода шудандро надидӣ ки ба ҷибт ва тоғут мегараванд ва ба кофирон мегӯянд ки онон аз мӯъминон ҳидоятёфтатар ҳастанд?!» мард гуфт: Рост гуфтӣ фидоят шавам, вале ӯ Абу Бакрро саб мекунад! Ин (кор) гуноҳ аст ва касеро ба хотири гуноҳ такфир намекунанд магар хавориҷ! Сипас фармуд: Марде Абу Бакрро саб кард, пас Абу Барза ба Абу Бакр гуфт: Оё гардани ӯро назанам эй халифаи Рсули Худо?! Пас Абу Бакр гуфт: Модарат ба азоят нишинад эй Абу Барза! Ин барои касе пас аз Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам нест!

Шарҳи гуфтор:

Гуфтори он ҳазрат дар бораи раводорӣ пиромуни тафзили Алӣ бар Абу Бакр, гуфторӣ мӯътадил маъқул ва дур аз тақлид ва таъассуби мазҳабӣ аст ки дар миёни салафи солеҳ аз аҳли суннат шинохта будааст; Чунонки Абдурраззоқи Санъонӣ (д.211қ) нақл кардааст: «قَالَ مَعْمَرٌ مَرَّةً وَأَنَا مُسْتَقْبِلُهُ، وَتَبَسَّمَ وَلَيْسَ مَعَنَا أَحَدٌ، فَقُلْتُ لَهُ: مَا شَأْنُكَ؟ قَالَ: عَجِبْتُ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ، كَأَنَّ الْكُوفَةَ إِنَّمَا بُنِيَتْ عَلَى حُبِّ عَلِيٍّ! مَا كَلَّمْتُ أَحَدًا مِنْهُمْ إِلَّا وَجَدْتُ الْمُقْتَصِدَ مِنْهُمُ الَّذِي يُفَضِّلُ عَلِيًّا عَلَى أَبَى بَكْرٍ وَعُمَرَ، مِنْهُمْ سُفْيَانُ الثَّوْرِيُّ! قَالَ: فَقُلْتُ لِمَعْمَرٍ: وَرَأَيْتَهُ؟ -كَأَنِّي أَعْظَمْتُ ذَاكَ- فَقَالَ مَعْمَرٌ: وَمَا ذَاكَ؟! لَوْ أَنَّ رَجُلًا قَالَ: عَلِيٌّ أَفْضَلُ عِنْدِي مِنْهُمَا مَا عَنَّفْتُهُ إِذَا ذَكَرَ فَضْلَهُمَا إِذَا قَالَ عِنْدِي، وَلَوْ أَنَّ رَجُلًا قَالَ: عُمَرُ عِنْدِي أَفْضَلُ مِنْ عَلِيٍّ وَأَبِي بَكْرٍ مَا عَنَّفْتُهُ»[11]; «Рӯзе Маъмур (д.153қ) дар ҳоле ки ман пеши рӯяш нишаста будам ва касе бо мо набуд, хандааш гирифт. Ба ӯ гуфтам: Туро чи мешавад? Гуфт: Аз аҳли Куфа дар шигифтам! Ту гӯйи Куфа бар ҳубби Алӣ бано шудааст! Дар он бо ҳеч касе сухан нагуфтам магар инки миёнаравишон касе буд ки Алиро аз Абу Бакр ва Умар беҳтар медонист, аз ҷумлаи онон Сӯфиёни Сурӣ (яке аз бузургони аҳли суннат)! Абдурраззоқ мегӯяд: Ба Маъмур гуфтам: Худат ӯро дидӣ?! Тавре ки ингор инро азим донистам, пас Маъмур гуфт: Магар чист?! Агар касе бигӯяд ки Алӣ назди ман аз он ду беҳтар аст, ман ӯро сарзаниш намекунам, ҳаргоҳ хубии он дуро ҳам бигӯяд ва бигӯяд назди ман (ин гуна аст); Ҳамин тавр агар касе бигӯяд ки Умар назди ман аз Алӣ ва Абу Бакр беҳтар аст, ман ӯро сарзаниш намекунам». Ин ҳамон рӯйкарди некуйе аст ки мусалмонон ба он эҳтиёҷ доранд то иттиҳоде ки дар он хайр ва салоҳи онон аст, барояшон муяссар шавад; Ҳамчунонки Муҳаммад ибни Сирин (д.110қ) мегуфт: «يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ خَلِيفَةٌ لَا يَفْضُلُ عَلَيْهِ أَبُو بَكْرٍ وَلَا عُمَرُ»[12]; «Дар ин уммат халифае хоҳад буд ки Абу Бакр ва Умар аз ӯ беҳтар нестанд» ва ҳеч кас ба хотири ин сухан, ӯро кофир надонист ё нагуфт ки ӯ шиъа аст!

9 . أَخْبَرَنَا عَبْدُ السَّلَامِ بْنُ عَبْدِ الْقَيُّومِ، قَالَ: كُنَّا مَعَ الْمَنْصُورِ فِي مَسْجِدٍ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: أَنَا مِنَ الشِّيعَةِ! قَالَ: وَمَا تُرِيدُ بِالشِّيعَةِ؟ قَالَ: شِيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! قَالَ: كُنْ مُسْلِمًا تَكُنْ مِنْ شِيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: أَنَا مِنَ السُّنَّةِ! قَالَ: وَمَا تُرِيدُ بِالسُّنَّةِ؟ قَالَ: أَهْلَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! قَالَ: كُنْ مُسْلِمًا تَكُنْ مِنْ أَهْلِ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ! ثُمَّ قَالَ: أَخَذْتُمُ الْأَسَامِي وَتَرَكْتُمُ الْمَعَانِي! كُونُوا مُسْلِمِينَ -أَيُّهَا الْأَحْجَارُ- كَمَا كُنْتُمْ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ، وَلَا تَكُونُوا ﴿مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴾[13]!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдуссалом ибни Абдулқайюм моро хабар дод, гуфт: Ба ҳамроҳи Мансур дар масҷиде будем, пас марде ба он ҳазрат гуфт: Ман шиъа ҳастам! Фармуд: Муродат аз шиъа чист? Гуфт: Пайрави Оли Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам! Фармуд: Мусалмон бош то пайрави Оли Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бошӣ! Пас мардӣ (дигар) ба он ӯ гуфт: Ман аҳли суннат ҳастам! Фармуд: Муродат аз аҳли суннат чист? Гуфт: Пайрави суннати Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам! Фармуд: Мусалмон бош то пайрави суннати Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бошӣ! Сипас фармуд: Асомиро гирифтед ва маъониро вогузоштед! Мусалмон бошед –эй сангҳо– ҳамон тавр ки бо Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам будед ва аз касоне набошед ки «Динашонро пора пора карданд ва гурӯҳ гурӯҳ шуданд, ҳар дастае ба чизе ки наздашон аст, хурсанданд»!

Шарҳи гуфтор:

Муроди он ҳазрат аз ин сухан ки фармуд: «Мусалмон бош то пайрави Оли Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бошӣ» ин аст ки ҳар кас ба ростӣ мусалмон бошад, пайрави Оли Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам аст; Зеро ҳеч мусалмоне вуҷуд надорад ки аз Оли Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бадаш биёяд ва дӯст надошта бошад ки аз онон пайрави кунад, магар инки мунофиқ бошад; Чунонки аз Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам расидааст ки ба Алӣ фармуд: «لَا يُحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ، وَلَا يُبْغِضُكَ إِلَّا مُنَافِقٌ»[14]; «Ҷуз мӯъмин туро дӯст намедорад ва ҷуз мунофиқ аз ту бадаш намеояд» ва муроди он Ҳазрат аз ин сухан ки фармуд: «Мусалмон бош то пайрави суннати Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бошӣ» ин аст ки ҳар кас ба ростӣ мусалмон бошад, пайрави суннати Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам аст; Зеро ҳеч мусалмоне вуҷуд надорад ки аз пайравии суннати он Ҳазрат сар боз занад, магар инки мунофиқ бошад ва бо ин ҳисоб, ҳеч мусалмоне нест магар инки шиъа ва аҳли суннат аст, ҳар чанд дараҷоти мухталифе дорад.

10 . أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطَّالَقَانِيُّ، قَالَ: أَدْخَلْتُ عَلَى الْمَنْصُورِ رَجُلَيْنِ مِنْ أَصْحَابِنَا، فَقُلْتُ لَهُ: هَذَا فُلَانٌ مِنْ أَصْحَابِكَ وَهُوَ مِنَ الشِّيعَةِ، وَهَذَا فُلَانٌ مِنْ أَصْحَابِكَ وَهُوَ مِنَ السُّنَّةِ، قَالَ: دَعْنَا -يَا أَحْمَدُ- مِنْ شِيعَتِكُمْ وَسُنَّتِكُمْ! إِنَّ اللَّهَ قَدْ رَضِيَ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا، فَتَدَيَّنُوا بِهِ، ﴿مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ﴾[15]، فَلَا تَسَمُّوا إِلَّا بِالْمُسْلِمِينَ، ﴿وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ﴾[16]! ثُمَّ قَالَ: مَنْ أَتَى اللَّهَ وَلَمْ يُشْرِكْ بِهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ!

Тарҷумаи гуфтор:

Аҳмад ибни Абдурраҳими Толиқонӣ моро хабар дод, гуфт: Ду тан аз ёронамонро ба назди Мансур овардам, пас ба ӯ гуфтам: Ин фалонӣ аз ёрони туст ва ӯ шиъа аст ва ин фалонӣ аз ёрони туст ва ӯ суннӣ аст, фармуд: Моро аз шиъа ва суннитон вогузор эй Аҳмад! Ҳароина Худованд Исломро барои шумо ба унвони дин писандидааст, пас ба он мутадаййин шавед ки «Киши падаратон Иброҳим аст, ӯ шуморо аз пеш мусалмон номид», пас худро ҷуз «Мусалмон» наномед «Ва якдигарро бо алқоб ёд накунед»! Сипас фармуд: Ҳар кас дар ҳоле ба назди Худованд биёяд ки чизеро шарики Ӯ қарор надодааст, ба Биҳишт дохил мешавад!

↑[1] . Оли Имрон/ 67
↑[2] . Фуссилат/ 33
↑[3] . Анъом/ 124
↑[4] . Анъом/ 104
↑[5] . Бақара/ 113
↑[6] . Бақара/ 113
↑[7] . Қиёмат/ 34
↑[8] . Бақара/ 109
↑[9] . Нисоъ/ 51
↑[10] . Ин ҳадиси саҳиҳе аст ки дар ин манобеъ ёфт мешавад: Муснади Абӣ Доввуд Ат-Таёлусӣ, ҷ1, с7; Муснади Аҳмад, ҷ1, с222; Муснади Ҳамидӣ, ҷ1, с150; Торихул Кабир Бухорӣ, ҷ5, с196; Сунани Абӣ Доввуд, ҷ4, с129; Сунани Насоъӣ, ҷ7, с108; Муснади Абу Бакри Сиддиқ Аҳмад ибни Алии Маврузӣ, с130; Муснади Абӣ Яъло, ҷ1, с83; Муснади Базор, ҷ1, с115; Ал-Диёт ибни Абӣ Осим, с72; Шарҳи Мушкил осори Таҳовӣ, ҷ12, с205; Мӯъҷамул Авсат Табаронӣ, ҷ2, с29; Ал-Муҳалло осори ибни Ҳазм, ҷ12, с432; Сунанул Кубро Байҳақӣ, ҷ7, с96.
↑[11] . Ториху Мадинату Димишқ ибни Асокир, ҷ42, с530; Ал-Бидоя Вал Ниҳоя ибни Касир, ҷ11, с123
↑[12] . Мусаннафи ибни Абӣ Шейба, ҷ7, с513
↑[13] . Рум/ 32
↑[14] . Фазоъили Саҳоба Аҳмад ибни Ҳанбал, ҷ2, с563; Муснади Ҳамидӣ, ҷ1, с182; Ҷузъи Муҳаммад ибни Яҳёи Зеҳлӣ, с70; Сунани Насоъӣ, ҷ8, с115; Сунани Тирмизӣ, ҷ5, с643; Мӯъҷам ибни Аъробӣ, ҷ2, с516; Мӯъҷам ибни Муқриъӣ, с232; Муснади Абӣ Яъло, ҷ1, с250; Фазоъили Хулафои Рошидин Абу Наъими Исфаҳонӣ, с76; Ал-Имон ибни Мунда, ҷ2, с607; Маноқиби Алӣ ибни Муғозилӣ, ҷ1, с252; Шарҳи Мазоҳиби Аҳли Суннат Шоҳин, с176
↑[15] . Ҳаҷ/ 78
↑[16] . Ҳуҷарот/ 11
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]