1 . أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْهَرَوِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ الْهَاشِمِيَّ الْخُرَاسَانِيَّ عَنِ الْعَقِيقَةِ، فَقَالَ: هِيَ وَاجِبَةٌ عَلَى الْمُسْتَطِيعِ شُكْرًا لِلَّهِ تَعَالَى عَلَى مَا رَزَقَهُ مِنَ الْوَلَدِ السَّوِيِّ، قُلْتُ: وَاجِبَةٌ؟! قَالَ: نَعَمْ، أَلَمْ تَسْمَعْ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ﴾[1]؟! هُوَ الْوَلَدُ السَّوِيُّ، قُلْتُ: مَاذَا يَفْعَلُ مَنْ لَمْ يَعُقَّ عَنْهُ وَالِدُهُ حَتَّى كَبُرَ؟ قَالَ: يَعُقُّ عَنْ نَفْسِهِ إِنْ شَاءَ.
Тарҷумаи гуфтор:
Муҳаммад ибни Абдурраҳмони Ҳиравӣ моро хабар дод, гуфт: Аз Мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар бораи ақиқа пурсидам, пас фармуд: Он бар касе ки тавонойиашро дорад воҷиб аст аз боби шукре барои Худованд бар фарзанди солиме ки рӯзиаш фармудааст, гуфтам: Воҷиб аст?! Фармуд: Бале, оё сухани Худовандро нашунидаи ки фармудааст: «Ҳароина Мо ба ту кавсар додем, пас барои Парвардигорат намоз гузор ва қурбонӣ кун»?! Он фарзанди солим аст, гуфтам: Касе ки падараш барои ӯ ақиқа накарда то вақте ки бузург шудааст чи кунад? Фармуд: Барои худаш ақиқа кунад агар мехоҳад.
2 . أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكِرْمَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: عُقُّوا عَنْ أَوْلَادِكُمْ تَدْفَعُوا عَنْهُمُ الْبَلَاءَ، أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمَّا أَرَادَ أَنْ يَدْفَعَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ الْبَلَاءَ، أَمَرَ إِبْرَاهِيمَ فَذَبَحَ عَنْهُ كَبَشًا، ثُمَّ قَالَ: ﴿وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ﴾[2]؟!
Тарҷумаи гуфтор:
Ҳусейн ибни Яъқуби Кирмонӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам Мансур мефармояд: Барои фарзандони худ ақиқа кунед то балоро аз онҳо дур гардонед. Оё намедонед ки Худованд ҳангоме ки хост балоро аз Исмоъил дур гардонад, ба Иброҳим амр фармуд, пас аз ҷониби ӯ гӯсфандеро зебҳ кард, сипас фармуд: «Ва зебҳи азимеро барои ӯ фидо кардем»?!
Шарҳи гуфтор:
Барои хондани шарҳи ин гуфтори нуронӣ, ба пурсиш ва посухи 89 муроҷиъа кунед.