Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Гуфтор
 

1 . أخْبَرَنا هاشمُ بْنُ عُبَیْدٍ الخُجَنْدِيُّ، قال: دَخَلْتُ عَلَی الْمَنْصُورِ الْهاشِميِّ الْخُراسانِيِّ فَسَمِعْتُهُ یَقُولُ لِأصْحابِهِ: إنِّي وَاللّهِ لَأَعْلَمُ أَنَّ حَدِیثَكُمْ هَذَا لَتَشْمَئِزُّ مِنْهُ قُلُوبُ الرِّجالِ، فَانْبِذُوهُ إلَیْهِمْ نَبْذاً، فَمَنْ أَقَرَّ بِهِ فَزِیدُوهُ وَ مَنْ أَنْكَرَ فَذَرُوهُ! إنَّهُ لا بُدَّ مِنْ أنْ تَكونَ فتنةٌ یَسْقُطُ فیها كُلُّ ضَلِیعٍ و داهِیَةٍ حَتَّى یَسْقُطَ فیها مَن یَشُقُّ الشَّعْرَ بِشَعْرَتَیْنِ، حَتَّى لا يَبْقَى إلّا أنا و أَصْحابي، فَنَرْتَحِلُ إلَی المَهْدِيّ!

Тарҷумаи гуфтор:

Ҳошим ибни Убайди Хуҷандӣ моро хабар дод, гуфт: Бар ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ворид шудам, пас шунидам ки ба ёронаш мефармояд: Ҳароина ба Худо савганд ман медонам ки дилҳои мардумон аз ин гуфтори шумо танаффур меёбад, пас андаке аз онро ба сӯяшон бияндозед, пас ҳар кас ба он иқрор намуд барояш бияфзойед ва ҳар кас онро инкор кард раҳояш кунед! Ҳароина ногузир фитнае хоҳад буд ки ҳар мутабаҳҳир ва зираке дар он фуру мерезад то ҷойе ки касе ки як мӯйро ба ду мӯй тақсим мекунад дар он фуру мерезад, то ҷойе ки ҷуз ман ва ёронам боқӣ намемонем, пас ба сӯӣ Маҳдӣ кӯч мекунем!

2 . أَخْبَرَنا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطّالَقانِيُّ، قالَ: ما رَأَیْتُ أَحَداً أَفْصَحَ مِنَ الْمَنْصُورِ، فَسَمِعْتُهُ یَوْماً یَقُولُ لِأَصْحابِهِ: أَرَأَیْتُمْ هَذِهِ الْفِتَنَ الَّتِي قَدْ أَحاطَتْ بِالْقَوْمِ؟! فَإِنَّها لا تَعْنِیكُمْ وَ سَوْفَ تَظِلُّ مُدْبِرَةً وَ سَتَأْتِيكُمْ مِنْ بَعْدِها فِتَنٌ صَمّاءُ عَمْیاءُ مُظْلِمَةٌ تَشْهَرُ لَكُمْ سُیُوفَها وَ تَبْعَثُ إِلَیْكُمْ جُیُوشَها وَ أَنْتُمْ جُذَیْلُهَا الْمُحَكَّكُ وَ عُذَیْقُهَا الْمُرَجَّبُ! فَلا تَعْجَلُوا لِعَجَلَةِ النَّاسِ وَ لا تَغْتَرُّوا بِشِدَّةِ الْبَأسِ، فَإِنَّ الْیَوْمَ یَوْمُ الْأَحْزابِ وَ لَیْسَ بِیَوْمِكُمْ وَ سَیَذْهَبُ قَرِیباً فَیَذْهَبُونَ مَعَهُ ثُمَّ یَأْتِي عَلَی النَّاسِ یَوْمٌ یَصْعَدُونَ فِیهِ فَلا یَجِدُونَ دُونَكُمْ وَ یَنْزِلُونَ فِیهِ فَلا یَجِدُونَ دُونَكُمْ فَیُهْرَعُونَ إِلَیْكُمْ كَما یُهْرَعُ الْإِبِلُ إِلَى بَقِیَّةِ الْمَنْهَل! قُلْنا: أَ فَنَدْعُوهُمْ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ؟ قالَ: أُدْعُو بِشَرائِطِ اللّهِ مَنْ رَجَوْتُمْ إِجابَتَهُ وَ لا تَأْخُذُوا جُیُوبَ الْكارِهِینَ وَ لا تَجُرُّوا أَكْمامَ الْمُعْرِضِینَ فَإِنَّما عَلَیْكُمُ الدَّعْوَةُ وَ لَیْسَ عَلَیْكُمُ الْهِدایَةُ ﴿وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ!

Тарҷумаи гуфтор:

Аҳмад ибни Абдурраҳмони Толиқонӣ моро хабар дод, гуфт: Аҳадеро (чи ба Форсӣ ва чи ба Арабӣ) фасҳетар аз ҳазрати Мансур надидам, пас рӯзе шунидам ки ба ёрони худ мефармояд: Оё ин фитнаҳое ки қавмро дар миён гирифтанд мебинед?! Ҳароина онҳо ба шумо марбут намешаванд ва ба зудӣ рӯйгардон мешаванд ва пас аз онҳо фитнаҳои кару кӯр ва торике ба суроғи шумо меоянд ки шамшерҳошонро барои шумо бараҳна ва лашкариёнашонро ба сӯӣ шумо равона мекунанд, дар ҳоле ки шумо дармонгари шутури песашон ва нахли гаронбори дар ҳифозашон ҳастед! Пас бо аҷалаи мардум аҷала накунед ва ба шиддат гирифтани даргирҳо фирефта нашавед; Чароки имрӯз рӯзи гурӯҳҳо аст ва рӯзи шумо нест ва ба зудӣ меравад ва онон низ бо он мераванд, сипас бар мардум рӯзе меояд ки дар он боло мераванд ва касе ҷуз шуморо намеёбанд ва пойин меоянд ва касе ҷуз шуморо намеёбанд, пас ба сӯӣ шумо мешитобанд ҳамон тавр ки шутурон ба сӯӣ боқӣ мондаи (об дар) обишхур мешитобанд! Гуфтем: Оё бо ин васф, ононро ба сӯӣ ин кор даъват кунем? Фармуд: Бо шароити Худованд ҳар кас ки ба иҷобати Ӯ умедвор ҳастедро даъват кунед ва геребони касе ки алоқае (ба ин кор) надорандро нагиред ва остини касоне ки (аз он) рӯй мегардонандро нагиред (яъне беш аз ҳад исрор накунед); Чароки бар шумо танҳо даъват аст ва ҳидоят бар шумо нест «Ва Худованд ҳар касро ки бихоҳад ба роҳӣ рост ҳидоят мекунад»[1]!

Шарҳи гуфтор:

Вожаи «الجُذَیْلُ الْمُحَكَّكُ» дар гуфтори фасиҳи он ҳазрат ба маънои чӯби муҳкаме аст ки дар замин насб карда бошанд то шутури ҷараб, баданашро ба он бисояд ва дармон шавад, ҳангоме ки шутурони бисёреро дармон карда бошад ва «العُذَیْقُ الْمُرَجَّبُ» ба маънои нахли гаронборе аст ки шохаҳои онро ба гирди хӯшаҳояш печида ва баста бошанд то бод натавонад ба онҳо осебе бирасонад ва бо ин васф, муроди он ҳазарт аз иборати «أَنْتُمْ جُذَیْلُهَا الْمُحَكَّكُ وَ عُذَیْقُهَا الْمُرَجَّبُ» ин аст ки ёронаш ба баракати тарбияти он ҳазрат, монанди чӯби муҳкам ва корозмудае насб шуда дар замин ҳастанд ки фитнаҳои оянда монанди шутури пес, худро ба онон месоянд то дармон шаванд; Ҳамчунонки таҳти раҳбарии он ҳазрат, монанди нахли гаронборе бо хӯшаҳои баста шуда ҳастанд ки бодҳои фитанҳои оянда наметавонанд ба онон осебе бирсонанд.

3 . أَخْبَرَنا عَبْدُ اللّهِ بْنُ حَبِیبٍ الطَّبَرِيُّ، قالَ: كُنْتُ أَنَا وَ الْحَسَنُ بْنُ الْقاسِمُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِبْراهِیمَ عِنْدَ الْمَنْصُورِ فِي بَیْتِهِ، فَالْتَفَتَ إِلَیْنا وَ قالَ: إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ الَّذِي أَنْتُمْ عَلَيْهِ سَيُنكَرُ و يُبَطَّلُ و تُأْخَذُ رُواتُهُ وَ يُساءُ إِلَى مَنْ يُظْهِرُهُ جَهْلاً وَ عُدْواناً! فَكُفُّوا عَنِ النَّاسِ وَ لا تَدْعُوا إِلَى أَمْرِكُمْ مَنْ لَيْسَ لَهُ بِأَهْلٍ! أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ لَهُ أَهْلاً ذَخَرَهُمُ اللّهُ تَعَالَى فِي عِلْمِهِ فَإِذا شاءَ أَدْخَلَهُمْ فِي ذَلِكَ لا يَزِيدُ واحِداً و لا يَنْقُصُ؟! ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдуллоҳ ибни Ҳабиби Табарӣ моро хабар дод, гуфт: Ман ва Ҳасан ибни Қосим ва Муҳаммад ибни Иброҳим назди Мансур дар хонаи он ҳазрат будем, пас ба мо мутаваҷҷеҳ шуд ва фармуд: Ҳароина ин амре ки шумо бар он ҳастед инкор хоҳад шуд ва ботил шумурда хоҳад шуд ва ровиёнаш дастгир хоҳанд шуд ва ба касоне ки онро изҳор медоранд аз рӯӣ нодонӣ ва душманӣ баде хоҳад шуд! Пас аз мардум даст бардоред ва касе ки аҳлаш нестро ба сӯӣ амратон даъват накунед! Оё намедонед барои он аҳле ҳаст ки Худованди мутаъол ононро дар амали худ захира кардааст ва ҳаргоҳ бихоҳад ононро ба он дохил мекунад ва як нафарро намеафзояд ва кам намекунад?! «Ҳароина Худованд ба кораш расанда аст, Худованд барои ҳар чизе андозае қарор додааст»[2]!

4 . أَخْبَرَنا صالِحُ بْنُ مُحَمَّدٍ السَّبْزَوارِيُّ، قالَ: قالَ لَنَا الْمَنْصُورُ: لا تُحَدِّثُوا النَّاسَ بِما لا یَعْرِفُونَ! أَتُحِبُّونَ أَن يُكَذِّبُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ؟! إِنَّ مِنَ الْقُرآنِ آیاتٍ لا يَعْلَمُ تَأْوِیلَها إِلَّا اللّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ، مِنْها قَوْلُهُ تَعَالَى: ﴿وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ! فَكُفُّوا عَنْ هَؤُلَاءِ السَّفْلَةِ وَ لا تَدْعُوهُمْ إِلَى أَمْرِكُمْ! فَوَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَمْ یَزالُوا فِي ضَلالٍ وَ اخْتِلافٍ فِي الدِّینِ وَ تَبْدِیلٍ لِما أَنْزَلَ اللّهُ فِي كِتابِهِ وَ إِظْهارِ الْبِدَعِ وَ إِبْطالِ السُّنَنِ وَ اتِّباعِ الْجَبابِرَةِ مُنْذُ قَبَضَ اللّهُ نَبِیَّهُ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ إِلَى یَوْمِهِمْ هَذَا! فَذَرُوهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ!

Тарҷумаи гуфтор:

Солеҳ ибни Муҳаммади Сабзаворӣ моро хабар дод, гуфт: Ҳазрати Мансур ба мо фармуд: Ба мардум чизе ки дарк намекунандро нагӯйед! Оё дӯст медоред ки Худованд ва Паёмбарашро такзиб кунанд?! Ҳароина оёте аз Қуръон ҳастанд ки таъвили онҳоро ҷуз Худованд ва росихони дар илм намедонанд, яке аз онҳо ин сухани Худованди баландмартаба аст ки фармудааст: «Ва дигароне аз онон ки ҳанӯз ба онон мулҳақ нашудаандро (бар меангезад) ва Ӯ иззатманди ҳаким аст»[3]! Пас аз ин фурумоягон даст бардоред ва ононро ба коратон даъват накунед; Зеро ба касе ки ҷонам ба дасти Ӯст савганд ҳамвора аз рӯзе ки Худованд Паёмбараш саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва салламро ба назди худ бурдааст то имрӯз, дар ҳоли гумроҳӣ ва ихтилофе дар дин ва дигаргун кардани чизе ки Худованд дар китобаш низил кардааст ва ошкор кардани бидъатҳо ва таътил кардани суннатҳо ва пайравӣ кардан аз ҷабборон будаанд! Пас ононро во гузоред ки фуру раванд ва бозӣ кунанд то рӯзе ки ваъда дода мешавандро бубинанд!

5 . أَخْبَرَنا ذاكِرُ بْنُ مَعْرُوفٍ، قالَ: كُنْتُ مَعَ الْمَنْصُورِ فِي مَجْلِسٍ وَ كانَ النَّاسُ یَسْأَلُونَهُ عَنْ كُلِّ شَيْءٍ فَیُجِیبُهُمْ، فَلَمَّا فَرِغُوا مِنْ أَسْئِلَتِهِمْ قالَ لَهُ رَجُلٌ: إِنَّ اللّهَ قَدْ آتاكَ عِلْماً لَمْ یُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمِینَ وَ قَدْ وَعَدَنا عَلَى لِسانِ رَسُولِهِ رَجُلاً یَخْرُجُ مِنْ هَذِهِ الْبَلْدَةِ یُقالُ لَهُ الْمَنْصُورُ یُوَطِّئُ لِلْمَهْدِيِّ سُلْطانَهُ وَ أَنْتَ مَعَ عِلْمِكَ هَذَا وَ دَعْوَتِكَ إِلَی الْمَهْدِيِّ یُقالُ لَكَ الْمَنْصُورُ، فَهَلْ أَنْتَ هُو؟ قالَ: ما أَنا إِلّا رَجُلٌ مِنَ النَّاسِ! فَلَمَّا أَلَحَّ عَلَیْهِ الرَّجُلُ قالَ: لَوْ أَنَّكُمْ قُلْتُمْ ما قُلْنا وَ سَكَتُّمْ عَمَّا سَكَتْنا لَكانَ خَیْراً لَكُمْ! فَقالَ الرَّجُلُ: إِنَّهُمْ یُعَیِّرُونَكَ وَ یَقُولُونَ لَوْ جاءَ ذَلِكَ الَّذِي وُعِدْنا لَتَظاهَرَ لِلنَّاسِ وَ لَمْ یَسْتَتِرْ عَنْهُمْ! قالَ: كَذَبُوا! أَما بَلَغَهُمْ قَوْلُ عَلِيٍّ فِیهِ: «أَلَا وَ إِنَّ مَنْ أَدْرَكَهَا مِنَّا يَسْرِي فِيهَا بِسِرَاجٍ مُنِيرٍ وَ يَحْذُو فِيهَا عَلَى مِثَالِ الصَّالِحِينَ لِيَحُلَّ فِيهَا رِبْقاً وَ يُعْتِقَ فِيهَا رِقّاً وَ يَصْدَعَ شَعْباً وَ يَشْعَبَ صَدْعاً فِي سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لَا يُبْصِرُ الْقَائِفُ أَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ»؟! قالَ الرَّجُلُ: إِنَّا نَدْعُو النَّاسَ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ وَ رُبَّما نُخاصِمُهُمْ! قالَ: إِيَّاكُمْ وَ الْخُصُومَةَ فَإِنَّها تَشْغَلُ الْقَلْبَ وَ تُورِثُ النِّفاقَ وَ تَكْسِبُ الضَّغائِنَ! إِنَّما عَلَیْكُمُ الدَّعْوَةُ وَ لَیْسَ عَلَیْكُمُ الْخُصُومَةُ! قالَ الرَّجُلُ: كَیْفَ لا نُخاصِمُهُمْ وَ هُمْ یَسْأَلُونَنا؟! قالَ: إِذا سَأَلُوكُمْ لِیُخاصِمُوكُمْ فَلا تُجِیبُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ: ﴿اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ!

Тарҷумаи гуфтор:

Зокир ибни Маъруф моро хабар дод, гуфт: Ба ҳамроҳи ҳазрати Мансур дар маҷлисе будам ва мардум дар бораи ҳар чизе аз он ҳазрат мепурсиданд ва он ҳазрат посух медод, пас чун аз пурсишҳои худ фориғ шуданд, марде ба он ҳазрат гуфт: Худованд ба ту илме дода ки ба аҳаде аз ҷаҳониён надода, дар ҳоле ки ба мо бо забони Паёмбараш мардеро ваъда додааст ки аз ин сарзамин берун меояд ва ба ӯ Мансур гуфта мешавад ва барои ҳукумати Маҳдӣ заминасозӣ мекунад ва ба ту низ бо вуҷуди ин илмат ва даъвате ки ба сӯӣ Маҳдӣ мекунӣ Мансур гуфта мешавад, пас оё ту ҳаму ҳасти? Фармуд: Ман ҷуз яке аз мардум нестам! Пас чун он мард бисёр пофишорӣ кард, он ҳазрат фармуд: Агар шумо чизе ки мо мегӯйемро бигӯйед ва чизе ки мо маскут мегузоремро маскут бигзоред бароятон беҳтар аст! Пас он мард гуфт: Онҳо туро сарзаниш мекунанд ва мегӯянд агар он касе ки ба мо ваъда дода шуда аст омада буд худро ба мардум нишон медод ва аз онон пинҳон намешуд! Фармуд: Дурӯғ мегӯянд! Оё сухани Алӣ дар бораи ӯ ба онон нарасидааст ки фармуд: «Огоҳ бошед! Касе аз мо ки он давронро дарк мекунад бо чироғӣ фурузон дар он гом бар медорад ва по бар ҷойи пои солеҳон мегузорад, то бандеро дар он бигушояд ва асиреро дар он бираҳонад ва ҷамъеро дар он пароканда созад ва парокандагонеро дар он гирд оварад, дар ҳоле ки аз мардум пинҳон аст, то ҳадде ки ҷустуҷӯгарон аз ӯ асаре намебинанд агарчи пай дар пай назар мекунанд»! Он мард гуфт: Мо мардеро ба сӯӣ ин амр даъват мекунем ва чи басо бо онон ба мухосима (яъне муҷодилаи хасмона) мепардозем! Фармуд: Аз хусумат бипарҳезед; Чароки он зеҳнро даргир мекунад ва нифоқро пади меоварад ва кинаро касб менамояд! Вазифаи шумо танҳо даъват аст ва хусумат вазифаи шумо нест! Он мард гуфт: Чигуна бо онон мухосима накунем дар ҳоле ки аз мо мепурсанд?! Фармуд: Ҳаргоҳ барои ин манзур аз шумо пурсиданд ки бо шумо мухосима (яъне муҷодилаи хасмона) кунанд, ба онон посух надиҳед ва бигӯйед: «Худованд Парвардигори мо ва шумост, корҳои мо барои худамон ва корҳои шумо барои худатон аст, миёни мо ва шумо баҳсе нест, Худованд миёнамон ҷамъ мекунад ва бозгашти (ҳамаямон) ба сӯӣ Ӯст»[4]!

6 . أَخْبَرَنا وَلِیدُ بْنُ مَحْمُودٍ السَّجِسْتانِيُّ، قالَ: قالَ لِيَ الْمَنْصُورُ: إِنِّي أُخْبِرْتُ أَنَّكَ تَدْعُو النَّاسَ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ فَتُكْثِرُ عَلَیْهِمْ! قُلْتُ: نَعَمْ، قالَ: فَلا تَفْعَلْ، فَإِنَّ اللّهَ تَعَالَى إِذا كَتَبَ عَلَى عَبْدٍ أَنْ یَدْخُلَ فِي هَذَا الْأَمْرِ كانَ أَسْرَعَ إِلَیْهِ مِنَ الطَّیْرِ إِلَى وَكْرِهِ! ثُمَّ قالَ: حَرامٌ عَلَى عَبْدٍ كَذَّبَ الْحَقَّ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَن یُؤْمِنَ بِهِ أَبَداً إِلّا أَن یَكُونَ شاكّاً أَوْ یَكُونَ مِنَ الْمُعارِین! قُلْتُ: وَ مَنِ الْمُعارُونَ؟! قالَ: الَّذِینَ أَعارَهُمُ اللّهُ الْإِیمانَ ثُمَّ سَلَبَهُمْ! أَما سَمِعْتَ قَوْلَهُ تَعَالَى: ﴿وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ؟!

Тарҷумаи гуфтор:

Валид ибни Маҳмуди Саҷистонӣ моро хабар дод, гуфт: Ҳазарти Мансур ба ман фармуд: Ман огоҳӣ ёфтам ки ту мардеро ба ин кор фаро мехонӣ, пас бо онон зиёд баҳс мекунӣ! Гуфтам: Бале, фармуд: Ин корро накун; Чароки ҳаргоҳ Худованди балндмартаба бар бандае навишта бошад ки ба ин кор дохил шавад, ба он сариътар аз паранда ба ошёнааш дохил мешавад! Сипас фармуд: Бар бандае ки ҳақро дар бори нахуст такзиб кард ҳаром (яъне муҳол) аст ки дигар ба он имон оварад, магар инки шак кунанда ё аз ория гирандагон бошад! Гуфтам: Ория гирандагон киёнанд?! Фармуд: Касоне ки Худованд имонро ба онон ория медиҳад ва сипас аз онон вопас мегирад! Оё сухани Ӯро нашунидаи ки мефармояд: «Ва дилҳо ва дидагонашонро бар мегардонем ҳамон тавр ки нахустин бор ба он имон наёварданд ва ононро дар туғёнашон во мегузорем то саргардон бошанд»[5]?!

7 . أَخْبَرَنا عَبْدُ اللّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَلْخِيُّ، قالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ یَقُولُ: لا تُحَدِّثُوا النَّاسَ بِما لا يَعْرِفُونَ فَيَطْغُوا و يَكْفُرُوا! إِنَّ مِنَ الْعِلْمِ لَصَعْباً ثَقِیلاً لَوْ حَمَلَتْهُ الْجِبالُ عَجَزَتْ عَنْ حَمْلِهِ! فَلا تَحْمِلُوهُ عَلَی الْأَعْناقِ الضَّعِیفَةِ الْخاضِعَةِ لِلْحَیاةِ الدُّنْیا فَتَكْسِرُونَها كَما یَكْسِرُ الْقَصّابُ عُنُقَ الْبَعِیر! فَقُلْتُ فِي نَفْسِي: أَفَما حَدَّثَهُمْ بِما لا یَعْرِفُونَ؟! فَالْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قالَ: لا وَاللّهِ! إِنَّما حَدَّثْتُهُمْ بِما یَعْرِفُونَهُ كَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ! حَدَّثْتُهُمْ بِكِتابِ اللّه!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдуллоҳ ибни Муҳаммади Балхӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам ҳазарти Мансури мефармояд: Ба мардум чизе ки намешиносандро нагӯйед ки сар мекашанд ва мункир мешаванд! Ҳароин бахше аз илм бисёр душвор ва сангин аст, то ҳадде ки агар кӯҳҳо онро бардоранд аз ҳамли он нотавон мешаванд! Пас онро бар гарданҳои заъиф ва хозеъ дар барбари зиндагии дунё нагузоред ки онҳоро мешиканед, ҳамон тавр ки қассоб гардани шутури (қурбони) ро мешиканад! (Абдуллоҳ мегӯяд:) Дар ин ҳангом ман бо худам гуфтам: Оё ӯ худ ба онон чизеро нагуфт ки намешиносанд?! Пас он ҳазарт ба ман рӯй намуд ва фармуд: На ба Худо савганд! Ман танҳо чизеро ба онон гуфтам ки мешиносанд ҳамон тавр ки писаронашонро мешиносанд! Ман китоби Худовандро ба онон гуфтам!

8 . أَخْبَرَنا یُونُسُ بْنُ عَبْدِ اللّهِ الْخَتْلانِيُّ، قالَ: قالَ لِيَ الْمَنْصُورُ: لا تُخاصِمُوا النَّاسَ فِینا، فَإِنَّ النَّاسَ لَوِ اسْتَطاعُوا أَن یُحِبُّونا لَأَحَبُّونا! قُلْتُ: وَ ما یَمْنَعُهُمْ مِنْ أَن یُحِبُّوكُمْ؟! قالَ: ما فِي بُطُونِهِمْ!

Тарҷумаи гуфтор:

Юнус ибни Абдуллоҳи Хатлонӣ моро хабар дод, гуфт: Ҳазрати Мансур ба ман фармуд: Бо мардум дар бораи мо бигӯ магӯ накунед: Чароки мардум агар метавонистанд моро дӯст дошта бошанд, ҳатман дӯст медоштанд! Гуфтам: Чи чизе ононро боз медорад аз инки шуморо дӯст дошта бошанд?! Фармуд: Чизе ки дар шикамҳошон аст!

9 . أَخْبَرَنا الْحَسَنُ بْنُ الْقاسِمِ الطِّهْرانِيُّ، قالَ: قُلْتُ لِلْمَنْصُورِ: أَدْعُو النَّاسَ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ؟ قالَ: اعْرِضْهُ عَلَیْهِمْ وَ لا تُخاصِمْهُمْ!

Тарҷумаи гуфтор:

Ҳасан ибни Қосими Теҳронӣ моро хабар дод, гуфт: Ба Мансур гуфтам: Оё мардумро ба ин кор даъват кунам? Фармуд: Онро бар онон арза кун, вале бо онон бигӯ магӯ накун!

10 . أَخْبَرَنا عَبْدُ السَّلامِ بْنُ عَبْدِ الْقَیُّومِ، قالَ: قالَ الْمَنْصُورُ: قالَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: أَرْبَعٌ يُمِتْنَ الْقَلْبَ: الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ وَ كَثْرَةُ مُناقَشَةِ النِّساءِ وَ مُماراةُ الْأَحْمَقِ تَقُولُ وَ يَقُولُ وَ لا يَرْجِعُ إِلَى خَيْرٍ أَبَداً وَ مُجالَسَةُ الْمَوْتَى! قِيلَ: يا رَسُولَ اللّهِ! وَ مَا الْمَوْتَى؟ قالَ: كُلُّ غَنِيٍّ مُتْرَف!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдссалом ибни Абдулқаюм моро хабар дод, гуфт: Мансур фармуд: Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам фармуд: Чаҳор чиз дилро мемиронанд: Гуноҳ бар рӯйи гуноҳ ва ҷарру баҳси бисёр бо занон ва ҷидол кардан бо аҳмақ ки ту бигӯйи ва ӯ бигӯяд, дар ҳоле ки ӯ ҳаргиз ба сӯӣ хайр боз намегардад ва ҳамнишинӣ бо мурдагон! Гуфта шуд: Эй Расули Худо! Мурдагон киёнанд? Фармуд: Ҳар сарватманди бедор!

11 . أخْبَرَنا هاشمُ بْنُ عُبَیْدٍ الخُجَنْدِيُّ، قالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ یَقُولُ: طُوبَى لِمَنْ تَرَكَ الْمِراءَ وَ إِنْ كانَ مُحِقّاً وَ تَرَكَ الْكِذْبَ وَ إِنْ كانَ مازِحاً وَ تَرَكَ الْقِصاصَ وَ إِنْ كانَ مَنْصُوراً!

Тарҷумаи гуфтор:

Ҳошим ибни Убайди Хуҷандӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам Мансур мефармояд: Хушо ба ҳоли касе ки ҷидолро тарк кунад агарчи бар ҳақ бошад ва дурӯғро тарк кунад агарчи ба мазоҳ бошад ва қасосро тарк кунад агарчи мавриди ҳимояти (қонун) бошад!

12 . أَخْبَرَنا عَبْدُ اللّهِ بْنُ حَبِیبٍ الطَّبَرِيُّ، قالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ یَقُولُ: مِنْ أَعْظَمِ النَّاسِ حَظّاً مَنْ تَرَكَ الْمِراءَ وَ هُوَ صادِقٌ!

Тарҷумаи гуфтор:

Абдуллоҳ ибни Ҳабиби Табарӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам Мансур мефармояд: Аз бархурдортарин мардум касе аст ки ҷидолро во мениҳад дар ҳоле ки рост мегӯяд!

↑[1] . Бақара/ 213
↑[2] . Талоқ/ 3
↑[3] . Ҷумъа/ 3
↑[4] . Шӯро/ 15
↑[5] . Анъом/ 110
Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]