آیه‌ی ۱
هیچ زمانی از کسی که مردم را به امر خداوند هدایت کند، خالی نمی‌ماند.
قَالَ اللَّهُ تَعَالَى:
﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾[۱]
ترجمه:
خداوند بلندمرتبه فرموده است:
تو تنها بیم‌دهنده هستی و برای هر قومی هدایت‌کننده‌ای است.
ملاحظه
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْهَرَوِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾، فَقَالَ: مَا أَبْيَنَ ذَلِكَ! لَا يَخْلُو قَوْمٌ مِمَّنْ يَهْدِيهِمْ بِأَمْرِ اللَّهِ، قُلْتُ: وَمَا الْقَوْمُ؟ قَالَ: الْقَرْنُ -يَعْنِي أَهْلَ زَمَانٍ وَاحِدٍ.
ترجمه:
محمّد بن عبد الرحمن هروی ما را خبر داد، گفت: از منصور درباره‌ی سخن خداوند بلندمرتبه پرسیدم که می‌فرماید: «برای هر قومی هدایت‌کننده‌ای است»، پس فرمود: چه اندازه روشن است! هیچ قومی از کسی که آنان را به امر خداوند هدایت کند خالی نمی‌ماند. گفتم: منظور از قوم چیست؟ فرمود: دوران -یعنی اهل زمانی واحد.
