حدیث ۱۳
زمین هیچ گاه از امام خالی نمی‌ماند.
رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بَابَوَيْهِ [ت۳۸۱ه] فِي «كَمَالِ الدِّينِ وَتَمَامِ النِّعْمَةِ»[۱]، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدُِ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ، عَنْ أَخِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ بَشَّارٍ الْوَاسِطِيِّ قَالَ:
قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ خَالِدٍ لِلرِّضَا -يَعْنِي عَلِيَّ بْنَ مُوسَى- عَلَيْهِ السَّلَامُ وَأَنَا حَاضِرٌ: أَتَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ إِمَامٍ؟ فَقَالَ: «لَا».
ترجمه:
محمّد بن علی بن بابویه [د.۳۸۱ق] در کتاب «کمال الدین و تمام النعمة» روایت کرده (به این صورت که) گفته است: محمّد بن حسن بن احمد بن ولید رضي الله عنه ما را حدیث کرد، گفت: سعد بن عبد الله ما را حدیث کرد، از احمد بن محمّد بن عیسی، از عباس بن معروف، از ابراهیم بن مهزیار، از برادرش علی بن مهزیار، از حسن بن بشّار واسطی که گفت:
حسین بن خالد در حالی که من حضور داشتم به رضا -یعنی علی بن موسی- علیه السلام گفت: آیا زمین از امام خالی می‌ماند؟ پس فرمود: «نه».
ملاحظه
قَالَ الْمَنْصُورُ حَفِظَهُ اللَّهُ تَعَالَى: إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَهْزِيَارَ مَقْبُولٌ عِنْدَهُمْ وَقَدْ رُوِيَ هَذَا اللَّفْظُ مِنْ غَيْرِ طَرِيقِهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ.
ترجمه:
منصور حفظه الله تعالی فرمود: ابراهیم بن مهزیار نزد آن‌ها مورد قبول است و این لفظ از غیر طریق او از جعفر بن محمّد علیهما السلام روایت شده است.
