نوشتن نقد

* لطفاً برای نوشتن نقد خود، اینجا را کلیک کنید، ولی بهتر است که پیش از این کار، نقدها و بررسی‌های مرتبط را بخوانید. برای این منظور، می‌توانید به فهرست موضوعات بنگرید، یا از امکان جستجو استفاده کنید.

کاربر گرامی! شما می‌توانید نقدهای علمی خود بر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی را در فرم زیر بنویسید و برای ما ارسال کنید تا در این بخش به بررسی علمی گرفته شود.

توجّه: ممکن است که نام شما به عنوان نویسنده‌ی نقد، در پایگاه نمایش داده شود.

توجّه: از آنجا که پاسخ ما به پست الکترونیک شما ارسال می‌شود و لزوماً بر روی پایگاه قرار نمی‌گیرد، لازم است که آدرس خود را به درستی وارد کنید.

لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:
۱ . ممکن است که نقد شما، در پایگاه بررسی شده باشد. از این رو، بهتر است که پیش از نوشتن نقد خود، نقدهای مرتبط را مرور، یا از امکان جستجو در پایگاه استفاده کنید.
۲ . بهتر است که از نوشتن نقدهای متعدّد و غیر مرتبط با هم در هر نوبت، خودداری کنید؛ چراکه چنین نقدهایی در پایگاه به تفکیک و أحیاناً در مدّتی بیش از مدّت معمول بررسی می‌شوند.

* لطفاً حروف و اعداد نوشته شده در تصویر را وارد کنید.

موضوع نقدها و بررسی‌ها

مقدّمات

عقل

علم

ضرورت و چگونگی کسب علم (اجتهاد)

ضرورت و صفات خلیفه‌ی خداوند

طریقه‌ی شناخت خلیفه‌ی خداوند (معجزه و نص)

روایات رسیده از خلفاء خداوند (واحد و متواتر)

احکام

اصول و قواعد

فروع

نقدها و بررسی‌ها

جدول زیر، حاوی همه‌ی نقدها و بررسی‌های منتشر شده در این پایگاه اسلامی است. در صورتی که مایل به مشاهده‌ی نقدها و بررسی‌های مهم‌تر هستید، اینجا را کلیک کنید. جدول زیر، حاوی نقدها و بررسی‌های مهم‌تر است. در صورتی که مایل به مشاهده‌ی همه‌ی نقدها و بررسی‌ها هستید، اینجا را کلیک کنید.

<</<۱ >/>>

نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی اصول و قواعد

کد

شماره

کد

موضوع و متن نقد

نویسنده‌ی نقد

تاریخ نقد

تعلیق

۸	۱۷۸	احکام؛ اصول و قواعد بنده قصد داشتم نظر جناب آقای هاشمی خراسانی راجع به آزادی در حکومت اسلامی را بدانم؛ اینکه به نظر ایشان، جامعه‌ای که مبنای آن دین اسلام است، باید آزادی مشروط داشته باشد یا آزادی تام؟ البته اینکه قوانین برای هر جامعه‌ای لازم است و هر کسی تا زمانی آزادی دارد که به دیگران آسیبی نرساند، کاملاً درست و مطابق با عقل است، اما در سایر موارد، آیا باید به انسان‌ها آزادی مطلق داد یا مقیّد؟ برای مثال، نوشیدن مشروبات الکلی در اسلام حرام است و در این مورد، نه از جنبه‌ی عقلی و نه از جنبه‌ی دینی، شکّی نیست، اما تا زمانی که فرد با نوشیدن مشروبات الکلی به دیگران آسیبی نرساند، آیا می‌توان به آن اجازه داد؟ با توجّه به اینکه حتّی خداوند هم در زمان هدایت کردن مردمان گذشته، چیزی را با زور به آنان تحمیل نکرد و این عالمان بعد از پیامبران بودند که آزادی را از انسان‌ها گرفتند به این دلیل که افراد به گناه نیفتند. البته بنده با این موافق نیستم که ما برای انسان‌ها اسباب گناه را ایجاد کنیم، اما معتقدم اگر کسی با عقل و منطق خودش، انجام گناه را روا می‌دارد، ما نباید جلوی وی را بگیریم و حتّی او را به این دلیل مجازات کنیم.	امیر	۱۳۹۹/۱۲/۹
۷	۱۷۰	احکام؛ اصول و قواعد با توجّه به اینکه قرآن بعضی احکام خود مانند تحریم شرب خمر را در طول زمان و با توجّه به مصالح جامعه تغییر داده، چطور می‌توان سایر احکامی که بیان کرده است را برای تمام زمان‌ها ثابت و یکسان دانست؟ وقتی ثابت شده است که امکان تغییر احکام در طول ۲۳ سال وجود دارد، چطور می‌توان گفت که اجرای آن‌ها در طول هزاران سال ثابت و یکسان است؟ اساساً آیا خود قرآن یا روایات متواتر اسلامی در ارتباط با اینکه احکام اسلام می‌توانند در آینده و متناسب با زمان تغییر کنند، سخنی دارند؟ برای مثال حکم قطع دست.	بنیامین	۱۳۹۹/۶/۲۸
۶	۱۲۲	احکام؛ اصول و قواعد آیا هر حکم حرام یا واجبی باید اصل یا مفهوم آن در کتاب خداوند ذکر شده باشد؟ پس آیا خداوند در آیه‌ی شریفه‌ی «ما آتاکم الرّسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا» مقصودش این نیست که اگر پیامبر از چیزی نهی کند حرام است و اگر به چیزی امر کند واجب است حتی اگر حکمش در کتاب خداوند نباشد؟	ابو حسن الحساني	۱۳۹۶/۵/۱۰
۵	۱۱۷	مقدّمات؛ حجّت؛ کتاب خداوند؛ ویژگی‌های قرآن آیا این سخن از امیر المؤمنین صادر شده است؟ «كِتَابَ رَبِّكُمْ فِيكُمْ: مُبَيِّنًا حَلَالَهُ وَحَرَامَهُ، وَفَرَائِضَهُ وَفَضَائِلَهُ، وَنَاسِخَهُ وَمَنْسُوخَهُ، وَرُخَصَهُ وَعَزَائِمَهُ، وَخَاصَّهُ وَعَامَّهُ، وَعِبَرَهُ وَأَمْثَالَهُ، وَمُرْسَلَهُ وَمَحْدُودَهُ، وَمُحْكَمَهُ وَمُتَشَابِهَهُ، مُفَسِّرًا جُمَلَهُ، وَمُبَيِّنًا غَوَامِضَهُ. بَيْنَ مَأْخُوذٍ مِيثَاقُ عِلْمِهِ، وَمُوَسَّعٍ عَلَى الْعِبَادِ فِي جَهْلِهِ، وَبَيْنَ مُثْبَتٍ فِي الْكِتَابِ فَرْضُهُ، وَمَعْلُومٍ فِي السُّنَّةِ نَسْخُهُ، وَوَاجِبٍ فِي السُّنَّةِ أَخْذُهُ، وَمُرَخَّصٍ فِي الْكِتَابِ تَرْكُهُ، وَبَيْنَ وَاجِبٍ بِوَقْتِهِ، وَزَائِلٍ فِي مُسْتَقْبَلِهِ، وَمُبَايَنٌ بَيْنَ مَحَارِمِهِ، مِنْ كَبِيرٍ أَوْعَدَ عَلَيْهِ نِيرَانَهُ، أَوْ صَغِيرٍ أَرْصَدَ لَهُ غُفْرَانَهُ، وَبَيْنَ مَقْبُولٍ فِي أَدْنَاهُ، وَمُوَسَّعٍ فِي أَقْصَاهُ». (خطبه‌ی اول در نهج البلاغة) اگر بله آیا بیان نمی‌کند که سنّت ممکن است ناسخ کتاب خداوند باشد؟ پس چطور ممکن است این سخن از او ناشی شود؟!	محمد علوي	۱۳۹۶/۴/۱۲
۴	۱۰۱	مقدّمات؛ عقل علامه خراسانی می‌گویند بین شرع و عقل تضاد نیست. آیا نمی‌شود گاهی برای سنجش اعتقاد و درجه‌ی ایمان، این دو خلاف هم باشند، مثل قربانی کردن اسماعیل؟	رضا راضی	۱۳۹۵/۸/۲۹
۳	۸۸	مقدّمات؛ عقل در صفحه‌ی ۲۱۹ کتاب بازگشت به اسلام آمده است: «شناخت یقینی از احکام خداوند تنها با رجوع به کتاب خداوند و سنّت پیامبرش ممکن است». جایگاه عقل در این کلام و در این شناخت چیست؟	فرهاد گلستان	۱۳۹۵/۲/۲۳
۲	۸۶	مقدّمات؛ حجّت؛ کتاب خداوند؛ ویژگی‌های قرآن منصور هاشمی خراسانی ... و ... معتقد است که نسخ، تخصیص و تعمیم قرآن به وسیله‌ی سنّت ممکن نیست؛ چراکه شأن سنّت تنها تبیین قرآن است، نه نسخ، تخصیص و تعمیم آن، در حالی که حداقل تخصیص قرآن به وسیله‌ی سنّت بارها انجام شده و نمونه‌ی واضح آن در مورد آیه‌ی «السّارق و السّارقة فاقطعوا أیدیهما» است که عام است و به وسیله‌ی سنّت به قسمتی از دست بعضی از دزدها تخصیص زده شده است. با این حساب شکّی نیست که تخصیص قرآن به وسیله‌ی سنّت ممکن است و واقع شده است، همان طور که تبیین آن به وسیله‌ی سنّت ممکن است و میان تخصیص و تبیین فرقی نیست.	دشمن خراسانی (!)	۱۳۹۵/۲/۱۰
۱	۳۴	احکام؛ اصول و قواعد عقیده‌ی جناب منصور هاشمی خراسانی برای این جانب قابل تصدیق است. مطابق با عقیده‌ی ایشان آن طور که بنده از کتاب ارزشمندشان برداشت کردم، اولاً ظنّ به احکام شرع برای مردم کافی نیست و یقین برای آن‌ها لازم است و ثانیاً تنها طریق دست یافتن آن‌ها به یقین، رجوع به خلیفه‌ی خداوند در زمین است و ثالثاً رجوع به خلیفه‌ی خداوند در زمین برای آن‌ها ممکن است و عدم امکان آن ذاتی نیست و در صورت اراده و اقدام آن‌ها تحقّق پیدا می‌کند. اما سؤالی که برای بنده باقی مانده این است که الآن من به عنوان کسی که دعوت جناب منصور را پذیرفته و مصمّم به زمینه‌سازی برای ظهور مهدی است، چگونه می‌توانم تکالیف شرعی خودم مانند نماز و روزه و حجّ و زکات را انجام بدهم؟ با توجه به اینکه تقلید و اجتهاد مصطلح، هر دو من را به ظن می‌رسانند و ظنّ بنا بر فرمایش متین این بزرگوار حجّت نیست و اراده و اقدام من به تنهایی نیز برای دسترسی به مهدی کفایت نمی‌کند تا بتوانم با رجوع به آن حضرت یقین به تکالیف شرعی خودم پیدا بکنم و ممکن است تا زمانی که عدّه‌ای کافی از مردم با من در این زمینه همراه می‌شوند و به جناب منصور می‌پیوندند تا زمینه برای ظهور مهدی فراهم شود مدّت زیادی طول بکشد و من قاعدتاً نمی‌توانم در این مدّت، تکالیف شرعی خودم را ترک کنم. البته جناب منصور به درستی فرموده‌اند که بار گناه این عدم یقین بر گردن خود من است و من هستم که به نوبه‌ی خودم در این عدم دسترسی به مهدی نقش داشته‌ام و تبعاً خودم را از یقین به احکام شرع محروم کرده‌ام، ولی با این حال من که الآن به اصطلاح توبه کرده‌ام و دعوت این بزرگوار را پذیرفته‌ام و در صدد زمینه‌سازی برای ظهور مهدی برآمده‌ام، باز هم نمی‌توانم یقین به احکام شرع پیدا کنم؛ چراکه سایر مردم با من همراهی نمی‌کنند. لذا سؤال بزرگ این است که من در این مدّت چه خاکی باید بر سرم بکنم و بدون تقلید و اجتهاد و رجوع به مهدی چگونه به تکالیف شرعی‌ام عمل کنم؟! آیا با اینکه من به سوی اسلام خالص بازگشت کرده‌ام و حق را شناخته‌ام و به جناب منصور پیوسته‌ام، وضعم از این جهت با گذشته فرقی نکرده و با دیگرانی که این کار را نکرده‌اند برابر است؟! در این صورت، قبول دعوت جناب منصور صرف نظر از اینکه برای ظهور مهدی لازم است، چه فایده‌ای برای من از جهت عمل به تکالیف شرعی دارد؟! من جواب همه‌ی سؤالاتم را تاکنون گرفته‌ام و این آخرین سؤالی است که برایم باقی مانده است و فکر می‌کنم که اگر جواب این سؤالم را بدهید، حجّت از هر لحاظ بر من تمام می‌شود و می‌توانم جان خودم و هر چیز دیگری که دارم را با خوشحالی در راه این انسان بزرگ بدهم إن شاء الله. با تشکّر از پاسخ شما که مشتاقانه منتظرش هستم.	سیّد محمود طباطبایی	۱۳۹۴/۱/۱۶

<</<۱ >/>>

دانلود مجموعه‌ی نقدها و بررسی‌ها

نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی منصور هاشمی خراسانی

نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی اصول و قواعد

فرم نظرسنجی

عضویت در خبرنامه

نقدها و بررسی‌ها درباره‌ی اصول و قواعد

فرم نظرسنجی

ورود به پایگاه

ورود به پایگاه

عضویت در خبرنامه