Ҳадиси 8

Замин ҳеч гоҳ бидуни имом боқӣ намемонад.

رَوَى عَلِيُّ بْنُ بَابَوَيْهِ [ت329ه‍] فِي «الْإِمَامَةِ وَالتَّبْصِرَةِ»[1]، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَا، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ -يَعْنِي جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ- عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ:

قُلْتُ لَهُ: تَبْقَى الْأَرْضُ يَوْمًا بِغَيْرِ إِمَامٍ؟ فَقَالَ: لَا.

Тарҷума:

Алӣ ибни Бобувей [д.329қ] дар китоби «Ал-Имомати вал Табсира», аз Муҳаммад ибни Яҳё, аз Муҳаммад ибни Исо ибни Убайд, аз Муҳаммад ибни Абӣ Умайр, аз Ҳусейн ибни Абӣ Аъло ривоят кардааст ки гуфт:

Ба абу Абдуллоҳ -яъне Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ- алайҳи салом гуфтам: Оё замин як рӯз бидуни имом мемонад? Пас фармуд: На.

Шоҳиди 1

وَرَوَى مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ [ت329ه‍] فِي «الْكَافِي»[2]، قَالَ: حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: «تَبْقَى الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ؟» قَالَ: «لَا».

Тарҷума:

Ҳамчунин, Муҳаммад ибни Яъқуби Кулайнӣ [д.329қ] дар китоби «Кофӣ» ривоят карда, гуфтааст: Аҳмад ибни Меҳрон моро ҳадис кард, аз Муҳаммад ибни Алӣ, аз Ҳусейн ибни Абӣ Аъло ки гуфт: Ба Абу Абдуллоҳ (Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ) алайҳи салом гуфтам: Оё замин бидуни имом мемонад? Фармуд: На.

Шоҳиди 2

وَرَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بَابَوَيْهِ [ت381ه‍] فِي «كَمَالِ الدِّينِ وَتَمَامِ النِّعْمَةِ»[3]، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ جَمِيعًا، عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ، عَنْ صَفْوَانِ بْنِ يَحْيَى، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ خِدَاشٍ الْبَصْرِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ: «تَخْلُو الْأَرْضُ سَاعَةً لَا يَكُونُ فِيهَا إِمَامٌ؟» قَالَ: «لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنَ الْحَقِّ».

Тарҷума:

Ҳамчунин, Муҳаммад ибни Алӣ ибни Бобувей [д.381қ] дар китоби « Камолу Ал-Дин ва Тамому Ал-Неъма» ривоят карда, гуфтааст: Муҳаммад ибни Ҳасан разияллоҳу анҳ моро ҳадис кард, гуфт: Саъд ибни Абдуллоҳ ва Абдуллоҳ ибни Ҷаъфар Ҳимярӣ ҳар ду моро ҳадис карданд, аз Айюб ибни Нуҳ, аз Сафвон ибни Яҳё, аз Абдуллоҳ ибни Хидошии Басрӣ ки гуфт: Марде аз Абу Абдуллоҳ (Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ) алайҳи салом пурсид: Оё замин соъате аз инки дар он имоме бошад, холӣ мемонад? Фармуд: Замин аз ҳақ холӣ намемонад.

Шоҳиди 3

وَرَوَى مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ [ت290ه‍] فِي «بَصَائِرِ الدَّرَجَاتِ»[4]، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَعَزَّ أَجَلُّ وَأَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَتْرُكَ الْأَرْضَ بِغَيْرِ إِمَامٍ».

Тарҷума:

Ҳамчунин, Муҳаммад ибни Ҳасани Саффор [д.290қ] дар китоби «Басоъирул Дараҷот» ривоят карда, гуфтааст: Муҳаммад ибни Исо моро ҳадис кард, аз ибни Абӣ Умайр, аз Алӣ ибни Абӣ Ҳамза, аз Абу Басир, аз Абу Абдуллоҳ (Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ) алайҳи салом ки фармуд: Ҳароина Худованди аззаваҷалл бузургвортар ва бузургтар аз он аст ки заминро бидуни имом бигзорад.

Шоҳиди 4

وَرَوَى مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ [ت329ه‍] فِي «الْكَافِي»[5]، قَالَ: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ أَجَلُّ وَأَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَتْرُكَ الْأَرْضَ بِغَيْرِ إِمَامٍ عَادِلٍ».

Тарҷума:

Ҳамчунин, Муҳаммад ибни Яъқуби Кулайнӣ [д.329қ] дар китоби «Кофӣ» ривоят карда, гуфтааст: Муҳаммад ибни Яҳё моро ҳадис кард, аз Аҳмад ибни Муҳаммад, аз Ҳусейн ибни Саъид, аз Қосим ибни Муҳаммад, аз Алӣ ибни Абӣ Ҳамза, аз Абу Басир, аз Абу Абдуллоҳ (Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ) алайҳи салом ки фармуд: Ҳароина Худованд бузургвортар ва бузургтар аз он аст ки заминро бидуни имомӣ одил бигзорад.

Шоҳиди 5

وَرَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بَابَوَيْهِ [ت381ه‍] فِي «كَمَالِ الدِّينِ وَتَمَامِ النِّعْمَةِ»[6]، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي وَمُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ قَالَا: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ أَجَلُّ وَأَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَتْرُكَ الْأَرْضَ بِغَيْرِ إِمَامٍ عَدْلٍ».

Тарҷума:

Ҳамчунин, Муҳаммад ибни Алӣ ибни Бобувей [д.381қ] дар китоби «Камолу Ал-Дин ва Тамому Ал-Неъма», ривоят карда гуфтааст: Падарам ва Муҳаммад ибни Мӯсо ибни Мутаваккил разияллоҳу анҳумо моро ҳадис карданд, гуфтанд: Абдуллоҳ ибни Ҷаъфар Ҳимярӣ моро ҳадис кард, аз Муҳаммад ибни Исо, аз Ҳасан ибни Маҳбуб, аз Алӣ ибни Абӣ Ҳамза, аз Абу Басир, аз Абу Абдуллоҳ (Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ) алайҳи салом ки фармуд: Ҳароина Худованд бузургвортар ва бузургтар аз он аст ки заминро бидуни имомӣ одил бигзорад.