Ҳадиси 7

Замин ҳеч гоҳ аз имом холӣ намемонад.

رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بَابَوَيْهِ [ت381ه‍] فِي «كَمَالِ الدِّينِ وَتَمَامِ النِّعْمَةِ»[1]، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدُِ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ، عَنْ أَخِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ بَشَّارٍ الْوَاسِطِيِّ قَالَ:

قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ خَالِدٍ لِلرِّضَا -يَعْنِي عَلِيَّ بْنَ مُوسَى- عَلَيْهِ السَّلَامُ وَأَنَا حَاضِرٌ: أَتَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ إِمَامٍ؟ فَقَالَ: لَا.

Тарҷума:

Маҳаммад ибни Алӣ ибни Бобувей [д.381қ] дар китоби «Камолу Ал-Дин ва Тамому Ал-Неъма», ривоят карда (ба ин сурат ки) гуфтааст: Муҳаммад ибни Ҳасан ибни Аҳмад ибни Валид разияллоҳу анҳ моро ҳадис кард, гуфт: Саъд ибни Абдуллоҳ моро ҳадис кард, аз Аҳмад ибни Муҳаммад ибни Исо, аз Аббос ибни Маъруф, аз Иброҳим ибни Маҳзиёр, аз бародараш Алӣ ибни Маҳзиёр, аз Ҳасан ибни Башшор Воситӣ ки гуфт:

Ҳусей ибни Холид дар ҳоле ки ман ҳузур доштам ба Ризо -яъне Алӣ ибни Мӯсо- алайҳи салом гуфт: Оё замин аз имом холӣ мемонад? Пас фармуд: На.

Мулоҳиза

قَالَ الْمَنْصُورُ حَفِظَهُ اللَّهُ تَعَالَى: إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَهْزِيَارَ مَقْبُولٌ عِنْدَهُمْ وَقَدْ رُوِيَ هَذَا اللَّفْظُ مِنْ غَيْرِ طَرِيقِهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ.

Тарҷума:

Мансур ҳафизаҳуллоҳ таъол фармуд: Иброҳим ибни Мҳзиёр назди онҳо мавриди қабул аст ва ин лафз аз тариқи ӯ аз Ҷаъфар ибни Муҳаммад алайҳимо салом ривоят шудааст.