Ҷумъа 29 Март 2024 мелодӣ / 18 Рамазон 1445 ҳиҷрӣ қамарӣ
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
 Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Аҳодиси саҳиҳе аз Паёмбар дар ин бора; Ҳадиси 3. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед. Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед. Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед. Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Нукта
 

Бегумон гузари замон, илм, садоқат ва мақоми волои авлиёъи Худовандро бар мардум ошкортар мекунад. Чандин моҳи пеш гуфторӣ нуронӣ ва такондиҳанда аз ҳазрати аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло бо унвони «Хутбае аз он ҳазрат ки дар он мардумро ба сӯӣ Маҳдӣ даъват мекунад ва аз фитнаи доъиш хабар медиҳад» дар пойгоҳи иттилоърасонии эшон мунташир шуд. Эшон дар поёни ин хутбаи асроромез ки хитоб ба такзиб кунандагонашон ирод карданд, пас аз таъкид бар садоқати худ ва ворид набудани иттиҳомоти бадгӯёон ва бадандешон, бо фасоҳат ва балоғатӣ махсус ба худ –ки дар назари оқилон худ каромате маҳсуб мешавад– аз тасаллути «Мардӣ бузургшикам ва бадсиришт» бар мусалмонон ва «Чӯшидан» ва «Нӯшидани» хуни онон дар ояндаи наздик хабар доданд ва сипас хитобро мутаваҷҷеҳи шаҳре карданд ва бо ном бурдан аз он фармуданд:

«Ва ту эй ... [номи шаҳре] ки монанди арӯсе дар ҳиҷла оростаи! Чигуна хоҳӣ буд?! Кош медонистам! Ҳангоме ки кунграи бурҷҳоят дар шӯълаи оташ месӯзад ва бодҳои ноором, хокистаратро дар ҳавои ғуборолуди ҷаҳон пароканда мегардонд. Оҳ, ки чи шабҳои баланде дар пеш аст!».

Ҳар чанд пойгоҳи иттилоърасонии он ҳазрат, «Бино бар бархӣ мулоҳизоти амниятӣ ва ҳассосиятҳои мавҷуд дар минтақа» (шарҳи гуфтор) номи ин шаҳрро аз гуфтори эшон ҳазф карда буд, барои касоне монанди ман ки бо нигарониҳо ва маҳдудиятҳои ин пойгоҳи Исломӣ дар он замони хос ошнойи доштанд тақрибан тардиде набуд ки хитоби эшон дар ин хабари ғайбӣ, мутаваҷҷеҳи «Теҳрон» пойтахти Эрон аст; Шаҳре ки бештарин такзибҳо ва иттиҳомот нисбат ба эшон ва бештарин таъқибҳо ва озорҳо нисбат ба ёронашон аз онҷо роҳандозӣ ва мудирият мешуд ва табъан ном бурдан аз он метавонист мушкилоти ҷадидеро ба дунбол оварад. Бо ин ҳол, барои ман ва эҳтимолан бисёрӣ дигар –бо вуҷуди имоне ки ба сидқи ваъдаи ин валии Худованд доштем– қобили тасаввур набуд ки чи иттифоқе мумкин аст дар Теҳрон бияфтад то «Кунграи бурҷҳояш дар шӯълаҳои оташ бисӯзад ва бодҳои ноором, хокистарашро дар ҳавои ғуборолуди ҷаҳон пароканда гардонад»! Аз ин рӯ, гоҳе сухани он ҳазратро гунаи ташбеҳ ва истиъора мепиндоштем ва бар вуқуъи вайронӣ ва оташӣ маънавӣ дар ин шаҳр ҳамл мекардем, то инки саранҷом иттифоқӣ аҷиб ва ҳувлнок дар он вуқуъ шуд ва мо ва ҳамаи мардуми Эрон ва бисёрӣ аз мардуми ҷаҳонро шигифтзада ва мутаъассир кард! Дар торихи 30 дей (ҷадӣ) 1395 ҳиҷри шамсӣ, оташсӯзии бузург ва маҳибе дар кунграҳо яъне табақоти фувқонӣ яке аз бурҷҳои қадимӣ ва маъруфи Теҳрон мавсум ба «Плоску» –ки нахустин бурҷи муртафиъ ва модерни Эрон буд– рӯй дод ва ба қадре густариш ёфт ки онро ба таври комил вайрон ва ба тилло ба хокистар табдил кард ва дуду ғубори ношӣ аз он дар осмони ин шаҳр ки муҷаллалтарини шаҳри Эрон ва «Монанди арӯсе дар ҳиҷла ороста аст» намоён шуд ва ба эъломи азои умумӣ дар ин кишвар ва нимаафрошта шудани парчамаш дар сафоратхонаҳо анҷомид ва таваҷҷуҳи афкори умумии ҷаҳонро ба худ ҷалб намуд ва шигифт онки ин рӯйдод, «Мутаъассифона» дар авҷи сармои зимистон вуқуъ шуд; Замоне ки «Баландтарин шабҳои сол дар пеш аст»!

Бо ин ҳол, ман ки гуфтори шигифти аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъолоро дар хотир надоштам, ҳанӯз мутаваҷҷеҳи мутобиқати шадиди ин рӯйдоди бесобиқа ва фоҷеъабор бо хабари ғайбии он ҳазрат дар муддатҳо пеш набудам, то инки дар фесбук бо пости донишманди мӯҳтарам ҷаноби оқои дуктур Зокир Маъруф мувоҷеҳ шудам. Эшон дар саҳифаи фесбуки худ бо ёдоварии гуфтори шигифти ин олими азимушоън навиштанд:

<Тасовири оташсӯзии бурҷи маъруфи Теҳрон ва табдил шудани он ба хокистар ва интишори ахбораш дар ҷаҳонро дидам. Нохоста ба ёди ин гуфтори шигифти аллома Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ҳафизаҳуллоҳ таъоло дар гузашта афтодам:

«Ва ту эй ... [номи шаҳре] ки монанди арӯсе дар ҳиҷла оростаи! Ҳангоме ки кунграи бурҷҳоят дар шӯлаҳои оташ месӯзад ва бодҳои ноором, хокистаратро дар ҳавои ғуборолуди ҷаҳон пароканда мегардонад. Оҳ, ки чи шабҳои баланде дар пеш аст!».[1]>.

Инҷо буд ки забон ба такбир гушудам ва ашк аз дидагонам сарозер шуд ва дарёфтам ки мақоми ин инсони бузург то чи андоза рафиъ аст; То андозае ки гӯйи аз муддатҳо қабл, ин фоҷиъаи ҳувлнокро бо чашми худ дида ва бо ҷузъиёташ тавзеҳ фармудааст; Ҳамчунонки зуҳури пешвои доъишро мушоҳида фармуда ва аз зоҳири ӯ ва ҷиноёташ дар миёни мусалмонон хабар додааст!

Тардиде нест ки каромати авлиёъи Худованд ҳақ аст ва аз иттисоли арвоҳи таййибаи онон бо мактаби олӣ ва сулукашон дар сироти Парвардигор ҳикоят мекунад. Пас кош касоне ки ҳанӯз ба азимати ин шахсияти Илоҳӣ пай набурдаанд ва ба сӯӣ ӯ бо дидаи тардид менигаранд, бо мушоҳидаи ин нишонаҳои ошкор ба худ биёянд ва аз хоби ғафлат бедор шаванд ва даъвати ӯ ба сӯӣ заминасозӣ барои зуҳури имом Маҳдӣ алайҳи салом –ки чизе ҷуз хайр ва салоҳи онон нест– ро лаббайк гӯянд; Хусусан бо таваҷҷӯҳ ба онки бештари ин масоъиб ва балоёи хабар дода шуда, уқубати Худованд дар изои ғафлат, носипосӣ ва рӯйгардонии онон аст ва дар сурати адами тавба ва ислоҳашон, метавонад бо шиддат ва вусъати бештаре такрор шавад.

﴿قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى ۗ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ[2]

Ҳамрасонӣ
Ин матлабро бо дӯстони худ ба иштирок гузоред, то ба густариши илм ва маърифати динӣ кӯмак кунед. Шукронаи ёд гирифтани як нуктаи ҷадид, ёд додани он ба дигарон аст.
Email
Telegram
Facebook
Одноклассники
ВКонтакте
Метавонед ин матлабро ба забонҳои зер низ мутолеъа кунед:
Агар бо забони дигаре ошнойи доред, метавонед ин матлабро ба он тарҷума кунед. [Форми тарҷума]
Навиштани
мақола ё нукта
Корбари гиромӣ! Шумо метавонед мақолот, хотирот ва дилнавиштаҳои худро дар пайванд бо осор ва андешаҳои аллома Мансури Ҳошимии Хуросониро дар форми зер бинависед ва барои мо ирсол кунед то дар ин бахш ба намоиш гузошта шавад.
Таваҷҷуҳ: Мумкин аст номи шумо ба унвони нависандаи мақола ё нукта дар пойгоҳ намоиш дода шавад.
Таваҷҷуҳ: Аз онҷо ки посухи мо ба эмейли шумо ирсол мешавад ва лузуман бар рӯи пойгоҳ қарор намегирад, лозим аст ки одраси худро ба дурусти ворид кунед.