Душанбе 16 Сентябр 2024 мелодӣ / 12 Рабиъу-л-аввал 1446 ҳиҷрӣ қамарӣ
Тоҷикӣ
فارسی العربية اردو English Русский Italiano
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ
● Дарси ҷадид: Дарсҳое аз он ҷаноб дар бораи инки замин аз мардӣ олим ба ҳамаи дин ки Худованд ӯро дар он халифа, имом ва раҳнамойе ба амри худ қарор дода бошад, холи намемонад; Оёте аз Қуръон дар ин бора; Ояи 7. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед.● Гуфтори ҷадид: Гуфторе аз он ҳазрат дар бораи инки фуру бурдани амдии сар дар об ҳаргоҳ сабаби расидани об ба гулӯ шавад, сабаби қазоъи рӯза аст. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед.● Пурсиши ҷадид: Оё ақиқа кардан барои навзод, машрӯъ аст? Барои мутолеъаи посух, инҷоро клик кунед.● Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.● Нақди ҷадид: Ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Барои мутолеъаи барраси, инҷоро клик кунед.● Номаи ҷадид: Фарозе аз номаи он ҳазрат ки дар он дар бораи шиддат гирифтани бало ҳушдор медиҳад ва иллати он ва роҳи пешгирӣ аз онро табйин мекунад. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед.● Нуктаи ҷадид: Нуктаи «Як қадам монда ба субҳ» навиштаи «Илёс Ҳакимӣ» мунташир шуд. Барои мутолеъаи он, инҷоро клик кунед.● Барои мутолеъаи муҳимтарин матолиби пойгоҳ, ба саҳифаи аслӣ муроҷиъа кунед.
loading
Нақдҳо ва баррасиҳо
Рафтан ба
коди
<</123/>>
Рафтан ба
саҳифаи
Нақдҳо ва баррасиҳо дар бораи
Код Шумора Код Мавзӯъ ва матни нақд Тарихи интишор Таълиқ
22 22
Ривоёти расида аз хулафоъи Худованд (воҳид ва мутавотир)
Пас аз мутолеъаи китоби «Бозгашт ба Ислом» нисбат ба аҳодис бисёр дақиқ шудам, ба тавре ки бо ҳар ҳадисе мувоҷеҳ мешавам фикр мекунам воҳид ё иштибоҳ бошад. Лутфан роҳнамоӣ кунед.
16/5/2015
21 21
Ҳуввият ва сифот
Лутфан дар сурати салоҳдид, ҳадиси зерро дар сойт дарҷ намойед: Расули Худо саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам фармуд: «Ҳангоме ки парчамҳои сиёҳ аз Хуросон ба роҳ афтод ба сӯяш бишитобед агарчи бо синахез рафтан бар рӯйи барфҳо; Чароки соҳибони он парчамҳо аҳл ҳақ ҳастанд. Ҳақро мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, бори дигар мутолиба мекунанд, вале ба онҳо дода намешавад, пас набард мекунанд ва пирӯз мешаванд ва ончи мехостад ба онҳо дода мешавад, вале дигар намепазиранд. Гӯйи бо чашми худ мебинам ки шамшерҳои худро ҳамойил кардаанд ва пеш метозанд то парчамҳоро ба Маҳдӣ алайҳи салом таслим кунанд. Огоҳ бошед ки онҳо ёрони Маҳдӣ ҳастанд ва заминаи ҳукумати ӯро фароҳам месозанд. Дилҳошон чун пораҳои оҳан аст».
24/4/2015
20 20
Усул ва қавоъиди
Ақидаи ҷаноби Мансури Ҳошимии Хуросонӣ барои ин ҷониб қобили тасдиқ аст. Мутобиқ бо ақидаи эшон он тавр ки банда аз китоби арзишмандашон бардошт кардам, аввалан занн ба аҳкоми шаръи барои мардум кофӣ нест ва яқин барои онҳо лозим аст ва сониян танҳо тариқи даст ёфтани онҳо ба яқин, руҷӯъ ба халифаи Худованд дар замин аст ва солисан руҷӯъ ба халифаи Худованд дар замин барои онҳо мумкин аст ва адами имкони он зотӣ нест ва дар сурати ирода ва иқдоми онҳо таҳаққуқ пайдо мекунад. Аммо суъоле ки барои банда боқӣ монда ин аст ки дар ҳоли ҳозир ман ба унвони касе ки даъвати ҷаноби Мансурро пазируфта ва мусаммам ба заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ аст, чигуна метавонам таколифи шаъии худам монанди намозу рӯза ва ҳаҷҷу закотро анҷом бидиҳам? Бо таваҷҷуҳ ба инки тақлид ва иҷтиҳоди мусталаҳ, ҳар ду манро ба занн мерасонанд ва занн бино бар фармоиши матини ин бузургвор ҳуҷҷат нест ва ирода ва иқдоми ман ба танҳойи низ барои дастрасӣ ба Маҳдӣ кифоят намекунад то битавонам бо руҷӯъ ба он ҳазрат яқин ба таколифи шаръии худам пайдо бикунам ва мумкин аст то замоне ки иддаъи кофӣ аз мардум бо ман дар ин замина ҳамроҳ мешаванд ва ба ҷаноби Мансур мепайванданд то замина барои зуҳури Маҳдӣ фароҳам шавад муддати зиёде тӯл бикашад ва ман қоъидатан наметавонам дар ин муддат, таколифи шаръии худамро тарк кунам. Албата ҷаноби Мансур ба дурустӣ фармудаанд ки бори гуноҳи ин адами яқин бар гардани худи ман аст ва ман ҳастам ки ба навбаи худам дар ин адами дастрасӣ ба Маҳдӣ нақш доштаам ва табъан худамро аз яқин ба аҳкоми шаръи маҳрум кардаам, вале бо ин ҳол ман ки дар ҳоли ҳозир ба истилоҳ тавба кардаам ва даъвати ин бузургворро пазируфтаам ва дар садади заминасозӣ барои зуҳури Маҳдӣ баромадаам, боз ҳам наметавонам яқин ба аҳкоми шаръи пайдо кунам; Чароки сойири мардум бо ман ҳамроҳӣ намекунанд. Лизо суъоли бузург ин аст ки ман дар ин муддат чи хоке бояд бар сарам бикунам ва бидуни тақлид ва иҷтиҳод ва руҷӯъ ба Маҳдӣ чигуна ба таколифи шаръиам амал кунам?! Оё бо инки ман ба сӯйи Исломи холис бозгашт кардаам ва ҳаққро шинохтаам ва ба ҷаноби Мансур пайвастаам, вазъам аз ин ҷиҳат бо гузашта фарқе накарда ва бо дигароне ки ин корро накардаанд баробар аст?! Дар ин сурат, қабули даъвати ҷаноби Мансур сарфи назар аз инки барои зуҳури Маҳдӣ лозим аст, чи фойидае барои ман аз ҷиҳати амали ба таколифи шаръӣ дорад?! Ман ҷавоби ҳамаи суъолотамро то имрӯз гирифтам ва ин охарин суъоле аст ки бароям боқӣ мондааст ва фикр мекунам ки агар ҷавоби ин суъоламро бидиҳед, ҳуҷҷат аз ҳар лиҳоз бар ман тамом мешавад ва метавонам ҷони худам ва ҳар чизи дигар ки дорамро бо хушҳолӣ дар роҳи ин инсони бузур бидиҳам Ин Шоъ Аллоҳ. Бо ташаккур аз посухи шумо ки муштоқона мунтазир ҳастам.
5/4/2015
19 19
Тақлид
Пас аз мутолиъаи китоб суъолоте барям матраҳ шуд ки ба мизони ҳавсала теъдоде аз онҳоро матраҳ мекунам. Қаблан ба хотири посухгӯйии самимона ташаккур мекунам. Дар матни китоб омадааст: «Ихтилофи онон [олимони мусалмон] бо якдигар дар гуфтаҳо ва кардаҳошон, фоҳиш ва фаровон аст; Дар ҳоле ки ҳақ, мусалламан гуфта ё кардаи воҳиде аст ва қобилияти таъаддуд ва такассур надорад ва бо ин васф, пайравии онон, аз як сӯ мутаноқиз ва бемаъност ва аз сӯӣ дигар, ба ихтилофи мусалмонон меанҷомад; Ҳамчуноки ба он анҷомидааст; Чароки ихтилофи мусалмонон дар ақойид ва аъмолашон, беш аз ҳар чиз, маълули пайравии онон аз олимони мухталиф аст». Ҳол инки ҳамин гуфта нишон медиҳад байни бардошти 2 нафар ки на танҳо аз касе тақлид намекунанд, балки динро бо тафаққуҳ дар оёт ва ривоёт гирифтаанд низ мумкин аст ихтилоф ба вуҷуд биёяд; Яъне наметавон ба таври қатъӣ гуфт мусалмонон бо тафаққуҳ ба як бардошти воҳид мерасанд ва дар натиҷа тибқи истедлоли худи китоб танҳо яке аз ин бардоштҳо саҳиҳ аст ва бақия нодуруст аст ва ин яъне мо боз ҳам мусалмононе хоҳем дошт ки талаққии носаҳиҳе доранд ва инҷо чи тафовуте байни натиҷаи ин 2 равиш аст? Албатта суъоли дигар низ ин аст ки дар китоб омадааст: «Пайравӣ аз онҳо [яъне олимон], мубтани бар занни пайравонашон ба мутобиқати гуфтаҳо ва кардаҳои онҳо бо шаръ аст» ки бо таваҷҷуҳ ба таъкиди нависанда бар яқини ақлӣ, мутаъассифона далили ақлӣ барои ин масъала зикр накардаанд. Албатта ин нуктаи лозим ба зикр аст ки дар сурати муроҷиъа ба мароҷеъи тақлид ва дархости далили ақлӣ аҳком ва фатово ва истинод ба оёт ва ривоёт, онон дариғ накарда ва дар ихтиёр мегузоранд. Ташаккур
23/3/2015
17 17
Тақлид
Дар мабҳаси тақлид агарчи тавзиҳоте ки ироъа шуда дар бархӣ баҳсҳо саҳиҳ мебошад, аммо дар бархӣ ҷиҳат ба дурустӣ тавзиҳ наёмадааст. Худованд дар ҳеҷ як аз ояти китоби осмонӣ пайравӣ аз уламоро дар дин дастур надода балки зимни инки илм ва донишро беҳтарин неъмат дониста аз сӯӣ дигар омили инҳироф дар динро низ олимон муъаррифӣ карда ва мисоли он уламои аҳли китоб ки оёти марбут ба муъаррифии ҳазрати Расулуллоҳро аз китоби Таврот ва Инҷил ҳазф карданд. Аммо Парвардигори оламиён таклифи он даста аз мардум ки саводи хондан надошта ё тавони фаҳми бархӣ оёти Қуръонро надоранд тавсияи муроҷиъа ба рабониюн ва солеҳонро намудааст. Тақлид агар кӯр кӯрона ва пайравӣ бе чуну чаро бошад мардуд [аст] аммо агар аз шахси солеҳ ва муқараби даргоҳи Худованд бошад барои он кас ки тавонои хондан ё дарки дурусти оётро надорад лозим ва муфид аст. Агар назари шуморо бар ин бидонем ки тақлид аз ҳар кас ва ҳар наҳв мардуд аст он вақт чигуна интизор доред ки идае аз шумо пайравӣ намояд ва иҷтимоъи воҳиде шакл бигирад ҳар чанд ки ҳадафи бисёр муқаддас бошад. Лутфан дар сурати имкон ва [барои] рафъи шубҳа посух ба эмейлам ирсол гардад.
22/2/2015
16 16
Зарурат ва чигунагии касби илм (иҷтиҳод)
Дар китоби Бозгашт ба Ислом омада ки иҷтиҳод бар ҳар мусалмоне воҷиб аст. Суъол инҷост аз онҷойе ки ҳар инсоне дорои истеъдоди махсус ба худ мебошад ба унвони намуна баъзе дар пизишкӣ баъзе дар муҳандисӣ ва риштаҳои дигари илмӣ дорои истеъдод мебошанд ва дар натиҷа мувафақият барои ҳама дар як замина мумкин нест касоне ки тавоноӣ муҷтаҳид шуданро надорад чи бояд бикунанд? Оё набояд ба як муҷтаҳид яъне мутахасиси дар дин руҷӯъ кунанд?
22/2/2015
15 15
Иқдомот ва аҳдоф
Китобро ба умеди пайдо кардан роҳи ҳаллӣ исботӣ мурур кардам, аммо ончи ҳосил шуд танҳо нафӣ дигарон буд! Нависанда баъд аз ин ҳама қаламфарсоӣ ва баёни куллиёт, таклифи мусалмонро дар асри ғайбат мушаххас накардааст ки билохира чи кор бояд бикунанд оё бояд даст аз ҳамаи корҳо кашида ва таҳсин карда ва эълом кунанд то Маҳдӣ алайҳи салом наёмад аз эътисоб ва тасҳини худ даст нахоҳанд бардошт? Агар бар фарз акнун замоми умури муслимин ба дасти Мансури Хуросонӣ бияфтад барномаи амалии эшон барои идораи ҷавомеъи Исломӣ чист? Ишколи дигар ин аст ки зоҳиран эшон низ монанди дигарон мардумро ба худ даъват кардаан дар ҳоле ки дар китоб ба рӯшанӣ ботил будани ҳар касе ки ба худ даъват кунадро эълом кардаанд ва [гуфтаанд] танҳо касе [ки] ба ҳақ метавонад дигарон [ро] даъват кунад Маҳдӣ алайҳи салом аст ва худ ба маънои вуҷуди бунбаст дар уммати охируззамон аст ки бо комил будани Ислом дар тазод аст. Оё ба ростӣ ҷиҳати таҳаққуқи мисдоқи ҳокимияти Худо то замони таҳаққуқи ҳокимияти Маҳдӣ алайҳи салом, ба ҷуз ҳокимияти фақиҳ монанди ончи дар Эрон аст (бо ҳама ишколот ва навоқисе ки дорад) ҳокимияти дигаре қобили тасвир аст?
21/2/2015
12 12
Зарурат ва сифоти халифаи Худованд
Дар матлаби навишта шуда дар сайти мӯҳтарами шумо чанд бор ишора ба ғарби кофир ва Амрикои унхелӣ ва Ислом бар ҳақ ишора кардаед ки бештари [ин] ҷумалот солҳост ба гӯши ҳама мерасад ва ба андозаи донаи арзане асари хайр надоштааст. Бузургтарин иштибоҳ дар ҷаҳони мавҷуд вогузории ҳукумати кишварҳо ба масъулони динӣ ва руҳонии ҷавомеъ мебошад ки бидуни рӯдарбоистӣ дар идораи сиёсӣ ва иқтисодӣ ва низомӣ ва иҷтимоъии кишварҳо асароти номатлуби худро гузошта ки имрӯз мо 75 милион Эронӣ ба василаи ҳукумати динӣ дар ин ҷаҳон дар ботлоқ афтодаем ва дасту по мезанем. Ҳаргиз ва ҳаргиз иддаъои руҳонӣ ва атрофиёнашон дар асри фазо ва интернети қодир нестанд милатеро ба пешрафти ҳама ҷониба бирасонанд. Аз қадим шунида будем шарафул макон билмакин, шарафи ҳар маконе бастагӣ ба он шахсе дорад ки дар он макон нишаста. Дин наметавонад дар ҷойгоҳи дурӯғ ва табъиз ва хосахарҷиҳои афрод ва садҳо норасойии дигар дар ҷомеъа, башарро ба сӯӣ ростӣ ва садоқат бибарад. То ҳоло ки тарихи башар чунин чизеро нишон надодааст.
7/2/2015
11 11
Далолати бархи оёти Қуръон
Ман ин китобро мутолеъа кардам. Дар воқеъ нисбат ба андешаи ташаюъ, беҳтар ва ба ҳақ наздиктар буд, вале Хуросонӣ ҳам мисли ҳамаи шиъаён мушрик ва кофир маҳсуб мешавад; Зеро бо дидгоҳи худ, оёти Қуръониро тафсир ба раъй кардааст; Зеро агар қабл ва баъди бисёрӣ аз оётро ки далили барои дидгоҳи худ овардаро бихонӣ мутаваҷҷеҳ мешавед рабте ба сиёқи баҳс надорад. Албатта аксари оёт ва на ҳама. Масалан дар ояи таҳорат Худои субҳон дақиқан ҳамаи занони Паёмбарро хитоб қарор медиҳад, дар ҳоле ки Мансур вилоятро бо он исбот мекунад ва онро мунҳасир дар Алӣ ва Фотима ва Ҳасанайн (а) мекунад ҳар чанд дар таҳорати онон шакке нест ва солеҳ буданд. Ба ҳар ҳол мунтазири нақ ҳастам. Банда тавсия мекунам ин нависанда ибтидо таҳқиқ кунанд бубинанд киро мепарастанд; Чун бо матолибе ки шумо ва шиъаён мегӯйед воқеъан Худоро ғофилгир мекунад.
31/1/2015
9 9
Иқдомот ва аҳдоф
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ дар китоби худ ҳеҷ гурӯҳ ва фирқа ва мазҳаб ва кишвареро аз интиқодоти худ бенасиб нагузошта ва ҳамаро аз як тараф задааст! На шиъа на суннӣ, на салафӣ на сӯфӣ, на аҳли ҳадис на файласуф, на шоъир на олим, на вилояти фақи на демокросӣ, на ғарб на доъиш, ҳеҷ як мавриди таъйиди эшон нест ва мутобиқ бо Исломи ба қавли эшон холис ва комил маҳсуб намешавад! Бо ин ҳисоб, эшон ҳеҷ касро барои худаш нигоҳ надошта ва ҳамаро аз худаш ранҷондааст! Маълум аст ки мусалмонони дунё ё он тарафӣ ҳастанд ва ё ин тарафӣ ва эшон ҳар дуро кӯбидааст! Бо ин ҳисоб, дигар касе боқӣ намондааст ки аз эшон ҳимоят кунад! Ҳама душманашон шудаанд! Эшон агар каме сиёсат медошт лоақал дар ибтидои ҳаракаташ як касеро барои худаш нигоҳ медошт ва ҳамаро аз худаш намеронд! Ба ҳар ҳол, акнун ҳеҷ кас эшонро дӯсти худ намедонад ва ҳама дар баробари эшон мавзеъ гирифтаанд ва аз Эрон то Арабистон ва аз Доъиш то Амрико ҳама дар як ҷабҳа қарор гирифтаанд ва эшон дар як ҷабҳа! Бо ин ҳисоб, маълум аст ки кори эшон ба натиҷа намерасад ва шикасташон ҳатмӣ аст! Эшон ба назари ман ҳеҷ сиёсат надоранд!
25/1/2015
7 7
Адён, мазоҳиб ва фирқаҳо
Банда як савол аз маҳзари эшон доштам. Паёмбар (с) мефармоянд: Баъд аз ман уммат ба 73 фирқа табдил мешавад ки фақат яке аз онҳо дуруст аст. Пас эшон чигуна иддаъо мекунанд ҳамаи онҳо дуруст нест ва фақат яке дуруст аст он ҳам оне ки алоъон эшон бо он омаданд ва исмашро Исломи холис гузоштаанд?
21/1/2015
5 5
Вежагиҳои Қуръон
Мансури Ҳошимии Хуросонӣ аз як тараф заннро ҳуҷҷат намедонад ва танҳо яқинро ҳуҷҷат медонад ва аз тарафи дигар китоби Худовандро аз манобеъи Ислом мешуморад, дар ҳоле ки бино бар иҷмоъ, китоби Худованд занниюл далола аст ва қатъиюл далола нест ва танҳо суннат аст ки қатъиюл далола аст. Бинобарин, агар ба назари эшон занн ҳуҷҷат нест, тамассук ба китоби Худованд ҳам ҷойиз ненст!
19/1/2015
4 4
Ҳуввият ва сифот
Бино бар таҳқиқоти мо, «Мансури Ҳошимии Хуросонӣ» як номи мустаъор аст.
17/1/2015
1 1
Тақлид
Агар тибқи андешаи Мансури Ҳошимии Хуросонӣ, аҳодис (ба истиснои маъдуде аз онҳо) занни маҳсуб мешаванд, бо ин ҳисоб ман навъӣ аҳкоми шаръиро аз чи ҷойе ғайр аз фатвоҳои муфтиҳои бузургвор тақлид пайдо кунам? Бо таваҷҷуҳ ба инки эшон иҷтиҳодро ҳам қабул надоранд! Аҳкоми намоз ки дар Қуръон омада «إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا» (Нисоъ/103) яъне «Бе тардид намоз ҳамвора бар муъминон муқарраре аст воҷиб» ро аз куҷо бигирам? Аҳкоми рӯзаро ки дар Қуръон омада «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ» (Бақара/183) яъне «Эй касоне ки имон овардаед, рӯза бар шумо навишта ва муқаррар шуда» ро аз куҷо бигирам? Ва кулли аҳкоми дигар барои аъмоле ки дар Қуръон воҷиб шудааст. Оё инҳоро феълан раҳо кунам ва биравам худам ва теъдоди зиёдӣ аз инсонҳоро он чунон тарбият кунам то халифаи Худо зуҳур кунад ва он вақт намоз ва рӯза ва ... ро анҷом диҳам? Ин ки аслан мантиқӣ нест!
2/1/2015
Рафтан ба
коди
<</123/>>
Рафтан ба
саҳифаи
Донлуди маҷмӯъаи нақдҳо ва баррасиҳо
Нақдҳо ва баррасиҳо; Бозгашт ба Ислом; Мансури Ҳошимии Хуросони
Истифода ва бардошт аз матолиби ин пойгоҳ, танҳо бо зикри сариҳи манбаъ ҷойиз аст.
×
×

Узвият дар хабарнома