(37) Мансури Ҳошимии Хуросонӣ аз ҳеҷ мусалмоне барои худ байъат намегирад; Чароки байъатро танҳо барои Худованд медонад ва муродаш аз он, байъат бо касе аст ки Худованд ба байъат бо ӯ фаром дода ва ӯ касе ҷуз Маҳдӣ нест ки байъат бо ӯ бар ҳар мусалмоне воҷиб аст. Бар ин асос, Мансури Ҳошимии Хуросонӣ аз мусалмонони ҷаҳон барои Маҳдӣ байъат мегирад. (Бахши: Нақдҳо ва баррасиҳо)