بسم الله الرّحمن الرّحیم

«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا»

«اوست كسى كه پيامبر خود را به [قصد] هدايت با آيين درست روانه ساخت تا آن را بر تمام اديان پيروز گرداند و گواه‌ بودن خدا كفايت مى ‌كند.» (فتح/ 28)

سیستم مجموعه‌ای از اجزاء[1] و عناصر[2] است که با همدیگر در تعامل[3] هستند، بر هم تأثیر گذاشته و از هم تأثیر پذیرفته و هدف مشترکی را دنبال می‌کنند و این هدف مشترک، موجب ایجاد هم‌افزایی بین عناصر می‌شود. وقتی اجزاء کنار هم باشند، ولی تعامل نداشته باشند، در این صورت مجموعه[4] تشکیل می‌شود، اما سیستم وقتی شکل می‌گیرد که مجموعه‌ی اجزاء بتوانند با همدیگر تعامل داشته باشند و بیش از مجموع انرژی‌ها، انرژی تولید کنند.

برای شناخت و درک یک سیستم دو روش وجود دارد:

• روش تفکر تحلیلی[5] یا جزء به کل[6]

• روش تفکر سیستمی[7] یا کل به جزء[8]

برای مواجهه با واقعیت‌ها، هر دو روش لازم است. تفکر تحلیلی پدیده‌ی مورد بررسی را تقلیل[9] و تفکر سیستمی آن را گسترش[10] می‌دهد. تفکر تحلیلی تعیین می‌کند که سیستم‌ها چگونه کار می‌کنند، اما تفکر سیستمی بر کارکرد متمرکز می‌شود. بنابراین تفکر تحلیلی، دانش[11] ایجاد می‌کند و تفکر سیستمی، درک[12] را افزایش می‌دهد[13]. تفکر تحلیلی به درون چیزها می‌نگرد، ولی تفکر سیستمی از بیرون به آن‌ها نگاه می‌کند...

↑[1] . Parts

↑[2] . Elements

↑[3] . Interaction

↑[4] . Set

↑[5] . Analytical Thinking

↑[6] . Part to Whole

↑[7] . System Thinking

↑[8] . Whole to Part

↑[9] . Reduction

↑[10] . Extend

↑[11] . Knowledge

↑[12] . Understanding

↑[13] . درک از کل به جزء و دانش از جزء به کل جریان دارند.