نامه‌ی پانزدهم

نامه‌ای ارزشمند از آن جناب که حاوی سی دستور اخلاقی است.

یکی از یارانمان ما را خبر داد، گفت: برای منصور هاشمی خراسانی أیّده الله تعالی نامه‌ای نوشتم و از او خواستم هر عملی که پس از شناخت حق و یاری آن باید انجام دهم تا رستگار شوم را برایم بنویسد. پس برایم نوشت:

«و امّا بعد؛

[۱ .] نماز را در اوّل وقت آن بر پا دار.

[۲ .] نافله‌ی شب را ترک نکن و در سحرگاه به استغفار کوش.

[۳ .] اگر می‌توانی که لحظه‌ای از خداوند غافل نباشی پس نباش؛ چراکه غفلت از او ریشه‌ی هر گناهی است.

[۴ .] مرگ را بسیار یاد کن و به زیارت قبرها برو؛ چراکه دیری بر زمین نخواهی ماند.

[۵ .] پنج‌شنبه‌ی اوّل و آخر و چهارشنبه‌ی وسط هر ماه را روزه بگیر؛ چراکه این سنّت است.

[۶ .] صدقه بده؛ چراکه گناهانت را فرو می‌ریزد.

[۷ .] با پدر و مادرت نیکی کن، اگرچه با تو بدی کنند؛ چراکه به اندازه‌ی کافی با تو نیکی کرده‌اند.

[۸ .] رَحِم خویش را قطع نکن، اگرچه به تار مویی آویخته باشد.

[۹ .] دروغ نگو، مگر آنکه بترسی کشته شوی یا کسی را به کشتن دهی.