1 . أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الشِّيرَازِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: طَلَبُ الْكَنْزِ سَفَاهَةٌ!

Тарҷумаи гуфтор:

Муҳаммад ибни Иброҳими Шерозӣ моро хабар дод, гуфт: Шунидам Мансур мефармояд: Ҷустуҷӯйи ганҷ сафоҳат аст!

2 . أَخْبَرَنَا عَبْدُ الشَّكُورِ بْنُ زُلْمَيَ الْوَرْدَكِيُّ، قَالَ: كَانَ لِي صَدِيقٌ مِنْ أَهْلِ بَامِيَانَ وَكَانَ يَبْحَثُ عَنِ الْكَنْزِ فَدَعَانِي إِلَى ذَلِكَ عَلَى أَنْ يَكُونَ لِي نِصْفُهُ فَقُلْتُ: حَتَّى أَسْأَلَ الْمَنْصُورَ، فَكَتَبْتُ إِلَيْهِ أَسْأَلُهُ عَنْ ذَلِكَ فَكَتَبَ إِلَيَّ بِخَطِّهِ: لَا يَبْحَثُ عَنِ الْكَنْزِ إِلَّا سَفِيهٌ وَمَنْ وَجَدَهُ فَلْيُؤَدِّ خُمْسَهُ فَإِنَّهُ مِنَ الْغَنِيمَةِ.

Тарҷумаи гуфтор:

Абдушшукур ибни Зулмайи Вардакӣ моро хабар дод, гуфт: Дӯсте аз аҳлӣ Бомиён доштам ки дар пайи ганҷ мегашт, пас манро низ ба ин кор даъват кард дар изои инки нисфи он барои ман бошад, пас гуфтам: Бояд аз Мансур бипурсам, пас номае барои он ҳазрат навиштам ва дар бораи ин кор аз ӯ пурсидам, пас барои ман бо хатти худ навишт: Ҷуз сафиҳ дар пайи ганҷ намегардад ва ҳар кас ки онро биёбад бояд хумси онро бипардозад; Чароки он аз ғанимат аст.

Шарҳи гуфтор:

Барои хондани шарҳе бар ин гуфтори нуронӣ, ба пурсиш ва посухи 124 муроҷиъа кунед.