| Нависандаи нақд: Ҳасан Алӣ | Тарихи нақд: 26/6/2015 |
Ҳазари Мансур дар саҳифаи 296 китоби «Бозгашт ба Ислом» гуфтаанд ки ҳар чи бештар дар пайи мардумони шойиста гаштаам камтар ёфтаам! То кунун ба куҷоҳо сафар намуда ва бо чи ё беҳтар бигӯям чигуна шахсиятҳое мулоқот намудаанд ки ба ин натиҷа расидаанд ки гӯё замин аз мардумони шойиста холӣ аст?!!
| Посух ба нақди шумораи: 2 | Тарихи посух ба нақд: 27/6/2015 |
Албатта эшон ба ҷоҳои бисёре сафар карда ва бо шахсиятҳои бисёре гуфтугӯ фармудааст ва ҳамчунон ба ин кор идома хоҳад дод, вале барои дарки кам будани мардумони шойиста дар ҷаҳон, ба истиқроъи томми ҷоҳо ва шахсиятҳо ниёзе нест; Чароки Худованд аз ин воқеъияти талх хабар дода ва осору табаъоти он машҳуд аст. Оё шумо мӯътақидед ки ҷаҳон аз мардумони шойиста окандааст?! Чигуна?! Дар ҳоле ки Худованд ба рӯшанӣ фармудааст: ﴿فَقَلِيلًا مَا يُؤْمِنُونَ﴾[1]; «Пас андаке аз онон имон меоваранд» Ва фармудааст: ﴿فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا﴾[2]; «Пас ҷуз андаке аз онон имон намеоваранд» Ва фармудааст: ﴿تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ﴾[3]; «Рӯй гирифтанд магар андаке аз онон» Ва фармудааст: ﴿وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ﴾[4]; «Ва бо ӯ имон наёварданд магар андаке» Ва фармудааст: ﴿وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾[5]; «Ва андаке аз ояндагон» Ва фармудааст: ﴿وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ﴾[6]; «Ва андаке аз бандагонам шукр гузоранд»; Чунонки шарқ ва ғарб аз зулм оканда шуда ва ҷаҳлу куфр ва фасод бар ҷаҳон ҳоким аст. Вонгаҳе агар шуморӣ кофӣ аз мусалмонон буданд ки аз Маҳдӣ дар сурати зуҳураш ҳимоят кунанд, бидуни шак он ҳазрат зуҳур мекунад, вале воқеъ он аст ки шуморӣ кофӣ аз онон вуҷуд надоранд ва ҳазрати Мансур дар садади эҷоди онҳост ва ин корро бо гирдоварӣ ва тарбияти истеъдодҳо анҷом медиҳад ки умед меравад шумо яке аз онҳо бошед.
| Шумораи таълиқ: 1 | Нависандаи таълиқ: Ҳасан Алӣ | Тарихи таълиқ: 10/7/2015 |
Бо арзи Худо қувват, ба арз мерасонам ки банда аз посухҳои шумо қонеъ шудам, вале ин бадон маънӣ намедошад ки суъоли дигаре надошта бошам ё дар мавриди мавзӯъоти матраҳ шуда ҳеҷ суъоли дигаре нанамоям. Фализо ҳар чанд медонам муҷиботи заҳмоти шуморо фароҳам менамоям, вале қабул бифармойед барои бартараф шудаи ҳар гуна шубҳа ва шакке бояд суъолтамро бипурсам. Зимнан барои банда бештар аз посух, ҳамин тавҷиҳ ба суъол аст ва дар бештари маворид доштани рӯҳияи посух ба суъол ва таъаҳҳуд ба посухгӯӣ барои иқноъи тарафи муқобил кофӣ аст, ҳар чанд рафъи шубҳа низ бояд анҷом гирад. Тавфиқи хидматгузорони динро аз Худованд масъалт дорам.
| Посух ба таълиқи: 1 | Тарихи посух ба таълиқ: 11/7/2015 |
Аз тавфиқоти Худованди меҳрубон ба ин пойгоҳи илмӣ ва Исломӣ он аст ки то кунун ҳеҷ пурсише барояш ирсол нашуда магар инки дар кӯтоҳтарин замони мумкин ва бо истинод ба маҳкумтарин адиллаи ақлӣ ва шаръӣ ба он посух дода ва ин рӯҳияи мубораке аст ки таҳти инояти олими комил ҳазрати Мансури Ҳошимии Хуросонӣ ва бо ҳиммати асотиди барҷаста ва мухлис дар бахши посухгӯӣ ба пурсишҳо идома хоҳад ёфт ин шоъ Аллоҳ. Бо ин васф, шумо метавонед озодона ва бидуни нигаронӣ, пурсишҳои худро бо мо дар миён бигзоред; Чароки пурсидан калиди доноӣ аст, ҳаргоҳ бо ҳадафи донистан бошад, на бо муҷодила ва муморот; Бо таваҷҷуҳ ба инки пурсидан бо ҳадафи муҷодила ва муморот, вақтро зойеъ мекунад ва неруро ҳадар медиҳад ва фоидае дар пай надорад; Ҳамчунонки кунҷковӣ дар бораи чизҳое ки ниёзе ба огоҳӣ аз онҳо нест ё зарфияте барои дарки онҳо вуҷуд надорад, писандида нест ва мавриди наҳйи Худованд аст; Онҷо ки фармудааст: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ ... قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ﴾[1]; «Эй касоне ки имон овардед! Аз чизҳое напурсед ки агар бароятон ошкор шавад шуморо бад меояд ... пеш аз шумо қавме онро пурсиданд ва сипас ба он кофир гардиданд»!
Худованд ҳамаи мусалмононро аз ҷаҳл раҳоӣ диҳад ва ба илм бирасонад; Чароки фақирӣ домангиртар аз ҷаҳл ва сарватӣ гаронбаҳотар аз илм нест.